Inconsequent

[RECI-TATIVO]

Ik wil graag jullie gedachten en meningen bij de volgende hersenspinsels van mij.

Wat mij opvalt is dat er binnen onze gezindte altijd enorm felle reacties komen ten aanzien van bepaalde bijbelvertalingen. Kijk maar welk een stof de komst van de NBV en de herziening van de statenvertaling al heeft doen opwaaien. Om over het gebruik van Het Boek of De Grootnieuws Bijbel nog maar te zwijgen.

Velen zien de Statenvertaling als dè vertaling bij uitstek, al het andere is op voorhand al verdacht. De statenvertaling staat welhaast synoniem met hèt woord van God.

Ik ben van mening dat hèt Woord van God in zijn meest zuivere vorm tot ons is gekomen in de vorm van de grondtalen. Maar ook dat zijn weer afschriften van orginelen schijnt het. Bij vertaling gaat sowieso iets verloren. Wel geloof ik dat er goede en minder goede vertalingen zijn. Vertalingen zijn sowieso onmisbaar aangezien maar heel weinigen de grondtalen beheersen.

De vraag is dan welke manier van vertalen hanteer je? Ga je woord voor woord vertalen, dan krijg je een nauwkeurige maar onleesbare vertaling van de grondtekst. Deze is overigens gewoon verkrijgbaar in een wetenschappelijke editie. Alle andere manieren van vertalen vraagt om keuzes en interpretaties. En daar heb je de steen des aanstoots, want ookal gebruik je kanttekeningen, ook daar kun je niet alles in vangen, moet je dan gaan vertalen naar de geest van het vers, de perikoop? Ga je gedachte voor gedachte vertalen? Gebruik je een verouderd woord of pak je een modern woord enz?

Ik schrik wel eens van de felheid waarmee een bepaalde vertaling wordt verdedigd als zijnde het enige ware Woord. Enkel de bijbelboeken zijn gecanoniseerd, geen enkele vertaling ansich.

En mensen die bijv. de statenvertaling te vuur en te zwaard verdedigen, hebben er geen moeite mee hun kinderen voor te lezen uit een kinderbijbel, terwijl dat ook maar een navertelling is, toch?

En indien de statenvertaling en de king james de enige ware weergave van Gods Woord zijn, hoe moet dat dan met al die christenen in landen waar deze vertalingen niet worden gebruikt?

Dit waren zo wat gedachten van me, misschien wat ongestructureerd, maar toch.

OVerigens lees ik, voor wie het interesseert, het meest statenvertaling.

[Aragorn]

Kben het met je eens en begrijp ook niet echt waarom men denkt dat men nu minder godvruchtig en goed in vertalen is dan 300 jaar geleden...

[Marnix]

Precies, helemaal mee eens. Goddank zijn er ook begrijpelijke hedendaagse vertalingen!

[Optimatus]

Ik vind de Statenvertaling op zich een briljante vertaling. Alleen al omdat deze vertaling een heel grote invloed op het ontstaan van het Algemeen Aanvaard Nederlands heeft gehad.

Over de inhoud van de Statenvertaling:
Ik vind de Statenvertaling erg moeilijk om te lezen. Ik heb geprobeerd het boek Openbaring door te ploegen. Dat was echt een worsteling, vanwege het taalgebruik

Bij ons is de NBG vertaling standaard. Deze vertaling vind ik op zich wel aardig, maar ook deze is tamelijk ouderwets.

De Willibrordvertaling en de Oud-Katholieke vertalingen zijn recenter en lezen een stuk lekkerder.

Het Boek vind ik een ramp, net als de groot-nieuws Bijbel. Vooral die laatste is iets te populair, net ff te modern, zodat het lijkt dat Bileam niet op een ezel maar op een bromfiets zou rijden (dat gevoel krijg ik).

De beste vertaling? Eigenlijk weet ik het niet.

[Marnix]

De beste vertaling is die waar je het meeste van leert als je hem leest.

[Peter L]

De R.K. kerk is zelfs zo ver gegaan, om de "Vulgata" (de latijnse vertaling die van Hiëronimus) tot normatief te verklaren (tijdens het concilie van Trente). Dat kwam hun voor een aantal teksten beter uit tijdens de contra-reformatie...

Maar helaas doen sommige reformatorische kerken bijna hetzelfde t.o.v. de SV. Alsof deze direct uit de hemel is komen vallen...

Voor mij is er niet een "beste vertaling". Het is maar, waarvoor je de bijbel gebruikt. Voor studie stel ik andere eisen, dan om een stukje voor het slapen gaan te lezen.

De commotie rond vertalingen zijn vooral emotioneel. Dat blijkt ook nu weer, nu de R.K. bisschoppen hebben gezegd de Nieuwe Bijbelvertaling niet in de liturgie te zullen gebruiken. Terwijl ze zelf medeopdrachtgever zijn van het vertaalproject. Maar ze vinden de vertaling te plat, alledaags, niet "liturgisch" genoeg. Er zullen ook nog wel protestantse kerken volgen, die dit zeggen.
Mij komt het over, alsof ze bang zijn, dat de mensen de bijbel misschien gaan begrijpen, alsof liturgie een intellectuele oefening is.
Maar ik krijg juist vanuit het evangelie niet de indruk, dat God zich vnl. op de intellectuelen richt. De gewone mensen moeten het kunnen begrijpen (dat was overigens ook een van de punten van de reformatoren). En dus hebben we een vertaling is normaal hedendaags Nederlands nodig. Hoe goed de Statenvertaling ook is.

[Roy Vogelaar]

Helemaal mee eens!

[Boekenlezer]

In ieder geval kun je op geen enkele vertaling blind varen. Iedere vertaling heeft wel fouten of zwakke punten.

Zo lijkt Genesis 6:3 in de SV mij zeer waarschijnlijk verkeerd vertaald. Daar staat: "Toen zeide de HEERE: Mijn Geest zal niet in eeuwigheid twisten met den mens, dewijl hij ook vlees is; doch zijn dagen zullen zijn honderd en twintig jaren."
- Dat zie ik ten eerste al in geen enkele andere vertaling staan.
- Ten tweede zie ik in de Hebreeuwse grondtekst het werkwoord 'rawav/rajav' helemaal niet staan. Wel een andere werkwoordsvorm, wat ik het meest op 'jada' vind lijken. (Maar misschien heb ik dat mis?)
E.e.a. komt mij voor dat ze de d in het woord voor een r hebben aangezien, tijdens het maken van de SV. De d en de r lijken in het Hebreeuwse schrift namelijk heel erg veel op elkaar. Met zo'n vergissing pak je dan de totaal verkeerde werkwoordstam.

Hier een paar andere vertalingen:
NBG-vertaling: "En de HERE zeide: Mijn Geest zal niet altoos in de mens blijven, nu zij zich misgaan hebben; hij is vlees; zijn dagen zullen honderd twintig jaar zijn."
In de Willibrordvertaling staat het zo: "Maar de HEER zei: 'Mijn levensgeest zal niet altijd bij de mens blijven, want hij is maar een nietig wezen; de duur van zijn leven zal honderdtwintig jaar bedragen.'"
Duitse vertaling (bewerkte Luthervertaling 1985): "Da sprach der HERR: Mein Geist soll nicht immerdar im Menschen walten, denn auch der Mensch ist Fleisch. Ich will ihm als Lebenszeit geben hundertundzwanzig Jahre."
(walten = heersen, besturen, beschikken.)

[Frans]

Zelf ben ik opgegroeid met de NBG vertaling, tegenwoordgig lees ik vaak in de paralel vertaling. (Dat is SV en Het Boek naast elkaar)
Omdat ik vind dat NBG en SV eigenlijk even onbegrijpelijk zijn op hun eigen manier.
Maar zoiets als Het Boek moet je niet zien als Bijbel. Het heeft al teveel interpretaties.

Daarom vind ik het heel fijn om Het Boek en de SV naast elkaar te hebben. Lastige stukjes lees ik eerst in Het Boek en daarna in de SV.

Maar nee, perfect zal het nooit kunnen zijn.

[Aragorn]

Idd, Boekenlezer, overal zitten wel bugs in.

Ik vind het dan soms ook een beetje jammer dat nieuwe vertalingen met bepaalde voorbeelden waarin ze minder zouden zijn dan de SV helemaal afgekraakt worden, terwijl zulke dingen in de SV ook zitten. Daar wordt dan vaak heel gemakkelijk over gedaan. "Pak de kanttekeningen er maar bij" of "ja, het kan nu eenmaal nooit perfect". Ik zou het dan wenselijk vinden om laatste citaat ook toe te passen op nieuwere vertalingen en die een kans te geven.

Ik geloof dat er een poosje geleden in de Gezindsgids ook een artikel van J.J. Grandia stond waarin het gebruik vd. SV verdedigt werd en "dat die nog maar lang gebruikt mocht worden". De argumenten die genoemd werden waren stuk voor stuk zwak, willekeurig en vooringenomen.

[wieb83zd]

Mensen zullen toch een voorkeur hebben voor een bijbelvertaling.
Praktijkvoorbeeldje:
Thuis aan tafel lezen wij Het Boek, gewoon omdat dat prettiger luisterd.
Maar bij mijn dagboek lees ik juist King James/S.V. Ik ben aan het taalgebruik in deze vertaling gewend geraakt, omdat ik zelf mijn latijnse en griekse teksten in de 2e en 3e klas ook zo vertaalde. Gewoon omdat het er zo stond.
Dat houterige snap ik nu, maar ik snap ook dat andere het niet snappen .
In de kerk gebruiken we de NBG vertaling. Die vind ik nog het meest onprettig: het is voor mij werkelijk ouderwetse taal (meeste is van de periode 1928-1939 vertaalt, uiteindelijk pas na de oorlog afgemaakt en in 1951 uitgegeven).

Maar ik wacht ook met spanning de nieuwe bijbelvertaling af, en hoop dat die ook zo secuur vertaalt is als de bedoeling was. Dan hoop ik die te gaan gebruiken, zodat ik alle gedeeltes niet alleen kan snappen, maar ook aan andere (lees: normalere) mensen kan voorlezen en in discussies e.d. kan aanhalen zonder problemen.

[Snorbaarder]

Ik zal zelf nooit een andere vertaling nodig hebben dan de S.V. gewoon omdat ik daar aan gewend ben en een nieuwe vertaling dan armer kan klinken, maar dat komt puur, omdat ik die nieuwe vertalingen niet gewend ben.

Volgens mij is het of de bijbel in zijn oospronkelijke talen lezen, of om de zoveel jaar als de vertaling gedateerd raakt een nieuwe maken.

[Marnix]

Misschien kunnen in de nieuwe vertaling wel enorme eye-openers staan vanwege het moderne taalgebruik... en dat kun je best lezen denk ik.... in het dagelijks leven praat je toch ook geen statenvertaling-taal maar modern nederlands?

En daarnaast is het sowieso goed... stel dat je een ongelovige over God vertelt... en iets uit de bijbel wil lezen... Pak je dan de statenvertaling? Lijkt me niet zo tactisch

[Snorbaarder]

Nee, dan neem ik zeker een nieuwe vertaling. Al is het dan verstandig om me daar eerst even in te verdiepen , dat is er tot nu toe nog nooit zo van gekomen.

En heb je het zelf meegemaakt dat er eye openers voor je waren in een nieuwe vertaling? Dat is interessant, als je ze hebt hoor ik graag een voorbeeld!
Ik ben er tot nu toe altijd van uitgegaan, dat ik als ik de SV begrijp de nieuwe vertaling helemaal makkelijk begrijp.

[Adriana]

Bij het bijbellezen aan tafel (na het eten) doen wij 's avonds als wij in een moeilijk bijbelboek aan het lezen zijn b.v. Romeinen, dan leest de een uit de SV en de ander hetzelfde uit het Boek. En dan ongeveer 2 a 3 versen om beurten. Op deze manier ga je wel beter begrijpen wat er staat. En je blijft toch gewend aan het taalgebruik uit de SV, omdat dat in onze gemeenten gelezen wordt.

Uw Woord is een lamp voor mijn voet en een Licht op mijn pad.