Infralapsariërs en supralapsariërs

[Boekenlezer]

het hele concept van verkiezing of verwerping is onGoddelijk. Door mensen de bijbel ingeschreven of hineininterpretiert, lijkt me.

Aan de (merkwaardige) problemen en worstelingen die het oproept kun je al zien hoe onnatuurlijk het is.

Wat kopen we nou voor dit soort reacties?!
Dit slaat gewoon nergens op. De leer van de verkiezing is Bijbels. Dat valt niet te ontkennen.
Waarom voelen mensen er blijkbaar toch voor om óf voor dit simplisme, óf voor dat simplisme te kiezen? (Ik bedoel dus de uitersten praktisch verkiezingsfatalisme en remonstrantisme.)

Echt, ik gruw van dit soort reacties!!

Ben je al eens nagegaan hoeveel berichten op dit forum gaan over de uitverkiezing?
En heb je de registratiedatum van Surfer al bekeken?
Misschien snap je dan z'n reactie.

Dat slaat nergens op. Ergernis of verveling is geen excuus om te gaan lopen liegen. Waarom niet gewoon de waarheid hoog houden tegenover de leugen, ongeacht omstandigheden? Dat komt veel sterker op mij over dan dit.

Prettige discussiepartner ben jij, Boekenlezer..

Nu ga ik ook even 'bijbels' redeneren:

"Ouders die hun ene kind voortrekken boven de andere, zijn goede christenen. Ze voldoen aan het beeld gods waarnaar ze geschapen zijn. Immers, hun "god" bevoordeelt sommigen boven anderen, en zij volgen daarin. Ouders die daarentegen hun kinderen allemaal gelijk behandelen, handelen in strijd met de "bijbelse waarheid""

Leert ons de natuur zelve niet dat hier geen hout van klopt?

Wat wij ("gevallen mensen"!!!) in andere 'gevallen' mensen afkeurenswaardig vinden, zou door 'god' gedaan ineens acceptabel en verheven zijn? Met de dooddoener dat 'gods wegen onnaspeurlijk en voor ons niet te bevatten zijn'? Zo kun je mensen echt van alles wijs maken. Met zo'n uitspraak kun je ieder gat dichten!

En 'toevalligerwijs' behoren de schrijvers van deze geschriften zelf tot de verkorenen. Hoezo objectief?

Ja ja, prettige discussiepartner ben ik als ik meedoe met bedrog en omkoperij...??
De mafiabaas komt langs op bezoek. Of ik die bom wel even wil helpen in zijn auto tillen, waarmee hij straks een grote aanslag wil plegen? Ja, natuurlijk, ik doe niet flauw! (Zo wil surfer dat...; en daarmee pleeg ík die aanslag niet!)

Het is zeker helemaal niet erg, dat de mens die volmaakte schepping verknalde? En dat hij dat nog steeds doet met zijn zonden? En dat hij Gods onvoorstelbare heiligheid tart? Dat zou gewoon moeten zijn: ach, zand erover. Ieder mens heeft recht op redding. Hoezo mensmiddelpuntig...???
Consequent doorgeredeneerd moet het dan ook afkeurenswaardig zijn dat de duivel de eeuwige verdoemenis in gaat. Of horen we jou dan plotseling niet meer protesteren...?? Is dat plotseling wèl acceptabel...??

Citaatje uit een boek:

Vanuit de mens gezien, kunnen wij met God dus niets. Wij zoeken Hem niet, althans, wij zoeken niet de ware God. Een mens maakt zelf natuurlijk wel graag goden, dat zijn dan goden die hij zich kan voorstellen en begrijpen. Zo bedenkt hij bijvoorbeeld een God die het leven aangenaam maakt voor 'goede' mensen en die 'slechte' mensen straft. Dat kunnen wij begrijpen. Als God zo was, zouden we wel in Hem willen geloven. Logisch, we zijn immers van nature egoïsten en we zoeken ons eigen heil. Maar zolang we ons zo God blijven voorstellen, zij we ver van het punt waarop we Hem kunnen leren kennen. Mensen zoeken ook wel een God die ze tevreden kunnen houden met offers op voorwaarde dat Hij zich verder buiten hun leven houdt, zodat ze nog steeds de dingen kunnen doen die ze graag willen. Een God die beweert dat Hij alles over jou te zeggen heeft en jou verbiedt die dingen te doen die jou zo aantrekkelijk voorkomen, zo'n God wil je natuurlijk niet. Een God die beweert dat hij er uitsluitend bent om Hem te eren en te dienen? Nee, zul je zeggen, dank u, niet voor mij. Zo'n God zoek ik niet. Die kan wat mij betreft beter in de hemel blijven. Kortom: wij zijn niet in staat om vanuit onszelf met de ware God in contact te komen.
(De achilleshiel van het calvinisme, ds. Fred van Hulst, blz. 89/90)

[Christa]

Citaatje uit een boek:

Vanuit de mens gezien, kunnen wij met God dus niets. Wij zoeken Hem niet, althans, wij zoeken niet de ware God. Een mens maakt zelf natuurlijk wel graag goden, dat zijn dan goden die hij zich kan voorstellen en begrijpen. Zo bedenkt hij bijvoorbeeld een God die het leven aangenaam maakt voor 'goede' mensen en die 'slechte' mensen straft. Dat kunnen wij begrijpen. Als God zo was, zouden we wel in Hem willen geloven. Logisch, we zijn immers van nature egoïsten en we zoeken ons eigen heil. Maar zolang we ons zo God blijven voorstellen, zij we ver van het punt waarop we Hem kunnen leren kennen. Mensen zoeken ook wel een God die ze tevreden kunnen houden met offers op voorwaarde dat Hij zich verder buiten hun leven houdt, zodat ze nog steeds de dingen kunnen doen die ze graag willen. Een God die beweert dat Hij alles over jou te zeggen heeft en jou verbiedt die dingen te doen die jou zo aantrekkelijk voorkomen, zo'n God wil je natuurlijk niet. Een God die beweert dat hij er uitsluitend bent om Hem te eren en te dienen? Nee, zul je zeggen, dank u, niet voor mij. Zo'n God zoek ik niet. Die kan wat mij betreft beter in de hemel blijven. Kortom: wij zijn niet in staat om vanuit onszelf met de ware God in contact te komen.
(De achilleshiel van het calvinisme, ds. Fred van Hulst, blz. 89/90)

Maar wat moet je dan? Stil blijven afwachten tot God met jou in contact komt??? Trouwens... God roept je als het goed is iedere zondag. Weet je wat er dan gebeurt? Of je verhardt je, of je vlucht tot Jezus. Ook in je onmacht mag je vluchten tot Jezus. Ben je erachter gekomen, dat je ten diepste God niet wilt dienen? Ben je daar achter gekomen? Ga dan met je 'vondst' naar je binnenkamer, en leg het de Heere voor. En zeg dan ook maar eerlijk dat je het niet kunt.

Zelf heb ik ook geprobeeerd om me op te poetsen, maar hoe meer ik het deed, des te meer kwam ik erachter dat ik niets was in Gods ogen, en dat ik nog zondiger was dan ik zelf dacht.

Als je het probeert, dan kom je er wel achter. Dat mag je ook voorleggen aan de Heere God. En als dit echt nood is geworden in je ziel, dan vlucht je tot de Heere. Of Hij je zonden wil vergeven, maar dat je dat niet waardig bent....

Ps. een aanrader om te lezen: 'Bekering' van C.H. Spurgeon!!!

[Boekenlezer]

Citaatje uit een boek:

Vanuit de mens gezien, kunnen wij met God dus niets. Wij zoeken Hem niet, althans, wij zoeken niet de ware God. Een mens maakt zelf natuurlijk wel graag goden, dat zijn dan goden die hij zich kan voorstellen en begrijpen. Zo bedenkt hij bijvoorbeeld een God die het leven aangenaam maakt voor 'goede' mensen en die 'slechte' mensen straft. Dat kunnen wij begrijpen. Als God zo was, zouden we wel in Hem willen geloven. Logisch, we zijn immers van nature egoïsten en we zoeken ons eigen heil. Maar zolang we ons zo God blijven voorstellen, zij we ver van het punt waarop we Hem kunnen leren kennen. Mensen zoeken ook wel een God die ze tevreden kunnen houden met offers op voorwaarde dat Hij zich verder buiten hun leven houdt, zodat ze nog steeds de dingen kunnen doen die ze graag willen. Een God die beweert dat Hij alles over jou te zeggen heeft en jou verbiedt die dingen te doen die jou zo aantrekkelijk voorkomen, zo'n God wil je natuurlijk niet. Een God die beweert dat jij er uitsluitend bent om Hem te eren en te dienen? Nee, zul je zeggen, dank u, niet voor mij. Zo'n God zoek ik niet. Die kan wat mij betreft beter in de hemel blijven. Kortom: wij zijn niet in staat om vanuit onszelf met de ware God in contact te komen.
(De achilleshiel van het calvinisme, ds. Fred van Hulst, blz. 89/90)

Maar wat moet je dan? Stil blijven afwachten tot God met jou in contact komt???

Nee, dat is niet mijn bedoeling met dit betoog. De Bijbel zegt, Jesaja 55:6: "Zoekt den HEERE, terwijl Hij te vinden is; roept Hem aan, terwijl Hij nabij is." Dat moeten we gewoon nemen zoals het er staat, zonder 'ja maar'-kanttekeningen.

W. à Brakel schrijft:

De mens komt niet zover, dat hij voor kan-niet blijft staan, maar hij blijft voor wil-niet staan. En als de mens een vrije wil zou hebben, om te kunnen willen en niet te willen, zoals men zegt, dan hoeft hij zich niet te beklagen. Want hij gebruikt zijn vrije wil om van God weg te blijven en in de zonde te leven. (Redelijke Godsdienst, de roeping, §44)

We hoeven in het laatste oordeel dus echt geen dramatische taferelen te verwachten, waarbij geroepen wordt: "HEERE, ik heb U mijn leven lang gezocht, en ik wilde U zo graag vinden, maar ik kon U niet vinden!" In Mattheüs 7:7,8 staat: "Bidt, en u zal gegeven worden; zoekt, en gij zult vinden; klopt, en u zal opengedaan worden. Want een iegelijk, die bidt, die ontvangt; en die zoekt, die vindt; en die klopt, dien zal opengedaan worden." En ook dat mag uiteraard weer niet ontkracht worden met werkelijkheidsvreemde 'ja maar'-kanttekeningen. (Maar daar zie ik jou ook niet voor aan. )

Trouwens... God roept je als het goed is iedere zondag. Weet je wat er dan gebeurt? Of je verhardt je, of je vlucht tot Jezus. Ook in je onmacht mag je vluchten tot Jezus. Ben je erachter gekomen, dat je ten diepste God niet wilt dienen? Ben je daar achter gekomen? Ga dan met je 'vondst' naar je binnenkamer, en leg het de Heere voor. En zeg dan ook maar eerlijk dat je het niet kunt.

Zelf heb ik ook geprobeeerd om me op te poetsen, maar hoe meer ik het deed, des te meer kwam ik erachter dat ik niets was in Gods ogen, en dat ik nog zondiger was dan ik zelf dacht.

Als je het probeert, dan kom je er wel achter. Dat mag je ook voorleggen aan de Heere God. En als dit echt nood is geworden in je ziel, dan vlucht je tot de Heere. Of Hij je zonden wil vergeven, maar dat je dat niet waardig bent....

Ps. een aanrader om te lezen: 'Bekering' van C.H. Spurgeon!!!

Daar ben ik het wel mee eens.
Ik herken die dingen ook wel, die je schrijft.

Eigenlijk twijfelde ik eraan of ik dat laatste zinnetje van het citaat van van Hulst er nou wel of niet bij moest nemen. Het ging mij er namelijk om, om tegenover surfer aan te geven dat we niet moeten redeneren vanuit onze eigen (van nature) corrupte en subjectieve voorstellingen van wat recht is.

[Christa]

Eigenlijk twijfelde ik eraan of ik dat laatste zinnetje van het citaat van van Hulst er nou wel of niet bij moest nemen. Het ging mij er namelijk om, om tegenover surfer aan te geven dat we niet moeten redeneren vanuit onze eigen (van nature) corrupte en subjectieve voorstellingen van wat recht is.

Misschien had je het beter niet kunnen doen. Meestal wek je dan weer een verkeerde indruk als je met zo'n zinnetje afsluit. Trouwens ik had ook net Brakel erbij gehaald. Was wel leuk om te zien...

[surfer]

ow, ik moet even een verontschuldiging maken. Ik vroeg me al af waarom Boekenlezer me voor een leugenaar uitmaakte, maar ik formuleer iets niet goed.

In de bijbel staan natuurlijk wel allerlei teksten over uitverkiezing en uitverkorenen, maar wat ik bedoel is dat ze niet goddelijk kunnen zijn.

Dus ze staan wel in de bijbel (hoe je ze interpreteren moet is overigens een tweede), maar ik acht ze aan God toegeschreven, en vindt het niet geloofwaardig dat God zo zou zijn.

[surfer]

Dag Boekenlezer,

Het is zeker helemaal niet erg, dat de mens die volmaakte schepping verknalde?

wie zegt dat de mens dat deed....? Het staat in Genesis, daar baseren de overige bijbelschrijvers zich op. Echter, Genesis is grotendeels gebaseerd op de geschiedschrijving van de Sumeriers. En die is ouder dan die van Mozes...De Sumerische geschiedschrijving heeft het overigens over de schepping door de goden. Dat verklaart ook de uitdrukking 'laat ons mensen maken naar ons beeld en onze gelijkenis' en: 'de mens is geworden als onzer één, kennende het goed en het kwaad'. Mozes heeft dat blijkbaar gewoon gekopieerd, en christenen verklaren dat 'ons' via de veronderstelde drie-eenheid.

En dat hij dat nog steeds doet met zijn zonden? En dat hij Gods onvoorstelbare heiligheid tart? Dat zou gewoon moeten zijn: ach, zand erover.

dat zijn in principe niet meer dan veronderstellingen. Je weet net zo goed als ik dat veel mensen niet eens van het bestaan van deze God weten. En als ze er wel van weten, dan beseffen ze vaak niet wat er bedoeld wordt. Die opzettelijke belediging van God, daar heb ik toch mijn twijfels bij.

Ieder mens heeft recht op redding. Hoezo mensmiddelpuntig...???

de mens is geschapen door God. Het gaat niet om recht of geen recht, het gaat erom dat liefhebbende ouders hun kinderen nooit loslaten. Zie de vader van de verloren zoon. Als mensen dat al doen, dan mogen we dat tenminste toch ook wel van God verwachten?

Consequent doorgeredeneerd moet het dan ook afkeurenswaardig zijn dat de duivel de eeuwige verdoemenis in gaat. Of horen we jou dan plotseling niet meer protesteren...?? Is dat plotseling wèl acceptabel...??

ik heb mijn twijfels bij het bestaan van de duivel als persoon. In ieder geval, als hij bestaat, dan moet hij volgens de bijbel volledig op de hoogte zijn geweest van wie God was, en bewust gezondigt hebben. Dat is een ander verhaal, wat mij betreft.

Citaatje uit een boek:
Quote:
Vanuit de mens gezien, kunnen wij met God dus niets. Wij zoeken Hem niet, althans, wij zoeken niet de ware God. Een mens maakt zelf natuurlijk wel graag goden, dat zijn dan goden die hij zich kan voorstellen en begrijpen. Zo bedenkt hij bijvoorbeeld een God die het leven aangenaam maakt voor 'goede' mensen en die 'slechte' mensen straft. Dat kunnen wij begrijpen. Als God zo was, zouden we wel in Hem willen geloven. Logisch, we zijn immers van nature egoïsten en we zoeken ons eigen heil. Maar zolang we ons zo God blijven voorstellen, zij we ver van het punt waarop we Hem kunnen leren kennen. Mensen zoeken ook wel een God die ze tevreden kunnen houden met offers op voorwaarde dat Hij zich verder buiten hun leven houdt, zodat ze nog steeds de dingen kunnen doen die ze graag willen. Een God die beweert dat Hij alles over jou te zeggen heeft en jou verbiedt die dingen te doen die jou zo aantrekkelijk voorkomen, zo'n God wil je natuurlijk niet. Een God die beweert dat hij er uitsluitend bent om Hem te eren en te dienen? Nee, zul je zeggen, dank u, niet voor mij. Zo'n God zoek ik niet. Die kan wat mij betreft beter in de hemel blijven. Kortom: wij zijn niet in staat om vanuit onszelf met de ware God in contact te komen.
(De achilleshiel van het calvinisme, ds. Fred van Hulst, blz. 89/90)

ik herken mij hier niet in, ik ben een zoeker van waarheid. Sterker, ik vermoed juist dat gereformeerden zich een god naar eigen beeld en gelijkenis maken. Hoe consistent is God volgens de bijbel? Daar zijn vele vraagtekens bij te plaatsen. Zie andere topics.

Sorry hoor, maar een god die mensen maakt om hem te eren, lijkt je dat niet een beetje egoistisch? En misschien weet je zelf ook wel, hoe geestelijk volgroeider iemand is, hoe minder behoefte diegene heeft aan zelfverheerlijking. Dit is geen beeld van God, dit is wat mij betreft een geprojecteerd beeld op God. God is volledig in zichzelf, verering van Hem is gepast, maar Hij heeft het absoluut niet nodig.

[Marnix]

God is een beloner voor wie Hem ernstig zoeken.

Wel grappig... volgens de denkwijze van sommigen hier laat God je zonder je dat zelf wil/kan wat doen.... en vervolgens beloont hij je... Een robot waar tegen God roept: Kom hier.... Waarna Hij je met de afstandsbediening naar je toe laat komen en je vervolgens een schouderklop geeft: Goed gedaan, hier heb je een koekje

[Boekenlezer]

ow, ik moet even een verontschuldiging maken. Ik vroeg me al af waarom Boekenlezer me voor een leugenaar uitmaakte, maar ik formuleer iets niet goed.

In de bijbel staan natuurlijk wel allerlei teksten over uitverkiezing en uitverkorenen, maar wat ik bedoel is dat ze niet goddelijk kunnen zijn.

Dus ze staan wel in de bijbel (hoe je ze interpreteren moet is overigens een tweede), maar ik acht ze aan God toegeschreven, en vindt het niet geloofwaardig dat God zo zou zijn.

Dus ik moet op gezag van surfer aannemen dat, in tegenstelling tot wat er in II Tim. 3:16 staat, dat niet de hele Bijbel door God is geïnspireerd, en dat die apostelen dus eigenlijk een beetje achterlijk waren. Surfer weet natuurlijk beter! Ach ja, Petrus zei wel: "Want wij zijn geen kunstelijk verdichte fabelen nagevolgd, als wij u bekend gemaakt hebben de kracht en toekomst van onzen Heere Jezus Christus, maar wij zijn aanschouwers geweest van Zijn majesteit", maar ja, dat was Petrus.

Verder doe jij net alsof je God kunt begrijpen. Overzie jij het hele plaatje soms, als het gaat om schuld en straf, verkiezing etc.? Ik vind dat ongelofelijk arrogant van jou.

[Boekenlezer]

Dag Boekenlezer,

Het is zeker helemaal niet erg, dat de mens die volmaakte schepping verknalde?

wie zegt dat de mens dat deed....? Het staat in Genesis, daar baseren de overige bijbelschrijvers zich op. Echter, Genesis is grotendeels gebaseerd op de geschiedschrijving van de Sumeriers. En die is ouder dan die van Mozes...De Sumerische geschiedschrijving heeft het overigens over de schepping door de goden. Dat verklaart ook de uitdrukking 'laat ons mensen maken naar ons beeld en onze gelijkenis' en: 'de mens is geworden als onzer één, kennende het goed en het kwaad'. Mozes heeft dat blijkbaar gewoon gekopieerd, en christenen verklaren dat 'ons' via de veronderstelde drie-eenheid.

Dat is een theorie. Wie garandeert dat die theorie enige waarheid bevat?
Ik kan me zo voorstellen dat het volgens het volgende stramien gaat:
Vooraannames:
- De Bijbel is een doodgewoon menselijk boek, en uiteraard niet Gods Woord. Zoiets kan helemaal niet bestaan.
- Ons geniaal intellect staat vèr boven die primitieve ideeën van geloof in bovennatuurlijke zaken van die achterlijke mensen van vroeger.
- Ons beeld van wat wel en niet kan, wat wel en niet werkelijk is, klopt natuurlijk met de werkelijkheid. We zijn niet gek!
Constatering:
- Bij de Sumeriërs komen we bepaalde zaken tegen die in onze perceptie best wel lijken op zaken die we in de Bijbel aantreffen.
Conclusie:
- Er zijn in de Bijbel allerlei ideeën binnengeslopen uit oudere beschavingen.

Je kunt als wetenschapper ook totaal anders te werk gaan. Maar ja, dan ga je wel tegen de massa in. Rationeel weet ik dat wat de massa denkt niet al te veel verband hoeft te houden met wat werkelijk waar is. Ook niet als het gaat over de meerderheid in de wetenschapswereld. Als kritisch denkend mens geloof ik niet zo maar wat de wetenschap aan interpretaties presenteert.

En dat hij dat nog steeds doet met zijn zonden? En dat hij Gods onvoorstelbare heiligheid tart? Dat zou gewoon moeten zijn: ach, zand erover.

dat zijn in principe niet meer dan veronderstellingen. Je weet net zo goed als ik dat veel mensen niet eens van het bestaan van deze God weten. En als ze er wel van weten, dan beseffen ze vaak niet wat er bedoeld wordt. Die opzettelijke belediging van God, daar heb ik toch mijn twijfels bij.

Ieder mens heeft recht op redding. Hoezo mensmiddelpuntig...???

de mens is geschapen door God. Het gaat niet om recht of geen recht, het gaat erom dat liefhebbende ouders hun kinderen nooit loslaten. Zie de vader van de verloren zoon. Als mensen dat al doen, dan mogen we dat tenminste toch ook wel van God verwachten?

Gods wet zegt: "De ziel die zondigt, die zal sterven." (Ezechiël 18:4 en 20)
Zonde tegen Gods heiligheid is zó erg, daarvoor is geen uitvlucht denkbaar. En ieder mens zondigt. En dan maakt het niet meer uit of het opzettelijk gaat of niet.
Maar hier heb ik een notie die jij niet in rekening brengt, en die je praktisch gezien ontkent in je redeneringen: Gods onvoorstelbare heiligheid. (Is natuurlijk ook nogal moeilijk als je daar totaal geen enkele indruk van hebt.)
Jij begint vanuit de mens, en aan God kom je niet eens toe in je spreken. (Wat sterk uitgedrukt van mij. Ik bedoel: je brengt God pas ter sprake nadat je de norm gesteld hebt vanuit je eigen menselijke perceptie.) Dan rest er ook niks anders dan Hem onderwerpen aan jouw rechtspraak. De omgekeerde wereld!

Overigens hebben we helemaal niks te klagen: er is redding mogelijk in Christus. Heb je je daar al eens over verwonderd?! Niks is onvanzelfsprekender dan dat!

Consequent doorgeredeneerd moet het dan ook afkeurenswaardig zijn dat de duivel de eeuwige verdoemenis in gaat. Of horen we jou dan plotseling niet meer protesteren...?? Is dat plotseling wèl acceptabel...??

ik heb mijn twijfels bij het bestaan van de duivel als persoon. In ieder geval, als hij bestaat, dan moet hij volgens de bijbel volledig op de hoogte zijn geweest van wie God was, en bewust gezondigt hebben. Dat is een ander verhaal, wat mij betreft.

Zie mijn uitleg een stukje terug.

Citaatje uit een boek:
Quote:
Vanuit de mens gezien, kunnen wij met God dus niets. Wij zoeken Hem niet, althans, wij zoeken niet de ware God. Een mens maakt zelf natuurlijk wel graag goden, dat zijn dan goden die hij zich kan voorstellen en begrijpen. Zo bedenkt hij bijvoorbeeld een God die het leven aangenaam maakt voor 'goede' mensen en die 'slechte' mensen straft. Dat kunnen wij begrijpen. Als God zo was, zouden we wel in Hem willen geloven. Logisch, we zijn immers van nature egoïsten en we zoeken ons eigen heil. Maar zolang we ons zo God blijven voorstellen, zij we ver van het punt waarop we Hem kunnen leren kennen. Mensen zoeken ook wel een God die ze tevreden kunnen houden met offers op voorwaarde dat Hij zich verder buiten hun leven houdt, zodat ze nog steeds de dingen kunnen doen die ze graag willen. Een God die beweert dat Hij alles over jou te zeggen heeft en jou verbiedt die dingen te doen die jou zo aantrekkelijk voorkomen, zo'n God wil je natuurlijk niet. Een God die beweert dat hij er uitsluitend bent om Hem te eren en te dienen? Nee, zul je zeggen, dank u, niet voor mij. Zo'n God zoek ik niet. Die kan wat mij betreft beter in de hemel blijven. Kortom: wij zijn niet in staat om vanuit onszelf met de ware God in contact te komen.
(De achilleshiel van het calvinisme, ds. Fred van Hulst, blz. 89/90)

ik herken mij hier niet in, ik ben een zoeker van waarheid. Sterker, ik vermoed juist dat gereformeerden zich een god naar eigen beeld en gelijkenis maken. Hoe consistent is God volgens de bijbel? Daar zijn vele vraagtekens bij te plaatsen. Zie andere topics.

Sorry hoor, maar een god die mensen maakt om hem te eren, lijkt je dat niet een beetje egoistisch? En misschien weet je zelf ook wel, hoe geestelijk volgroeider iemand is, hoe minder behoefte diegene heeft aan zelfverheerlijking. Dit is geen beeld van God, dit is wat mij betreft een geprojecteerd beeld op God. God is volledig in zichzelf, verering van Hem is gepast, maar Hij heeft het absoluut niet nodig.

Je bevestigt dus precies wat ds. Fred van Hulst schrijft...
I Cor. 2:14: "Maar de natuurlijke mens begrijpt niet de dingen, die des Geestes Gods zijn; want zij zijn hem dwaasheid, en hij kan ze niet verstaan, omdat zij geestelijk onderscheiden worden."
Alleen de krachtdadige werkingen van Gods Geest kunnen een mens inzicht geven in de zaken waarover het hier gaat. Dan moet de mens wedergeboren worden.

[Boekenlezer]

God is een beloner voor wie Hem ernstig zoeken.

Wel grappig... volgens de denkwijze van sommigen hier laat God je zonder je dat zelf wil/kan wat doen.... en vervolgens beloont hij je... Een robot waar tegen God roept: Kom hier.... Waarna Hij je met de afstandsbediening naar je toe laat komen en je vervolgens een schouderklop geeft: Goed gedaan, hier heb je een koekje

Van de kant van de mens is er totaal niks verdienstelijks aan als hij deelkrijgt aan de zaligheid. Wie dat denkt, heeft nog geen enkele indruk van de immense schuld voor God. Die beloning wordt ook uit pure genade gegeven. Het is zeer zeker geen beloning in de zin van: 'Goed gedaan jongen, nou krijg je de zaligheid.' (Dat lees je ook nèrgens in de Bijbel!)

[Marnix]

Dat klopt, maar het IS je vergeven. Als je dan toch telkens over je schuld gaat lopen klagen... heb je dan wel een indruk van het immense offer dat God je gaf... waardoor die schuld WEG is.

In de bijbel staat dat God onze zonden vergeeft, ze ver van ons weg doen (Psalm 103)... Waarom blijven we dan zelf die zonden die we gedaan hebben dichtbij ons houden, en kunnen we onszelf niet vergeven?

Voor God zijn de zonden weg... is de schuld weg. Maar we gedragen onszelf zovaak nog alsof de schuld helemaal niet kwijtgescholden is.

[caprice]

Voor God zijn de zonden weg... is de schuld weg. Maar we gedragen onszelf zovaak nog alsof de schuld helemaal niet kwijtgescholden is.

Dat komt omdat er weer dagelijks nieuwe zonden bij komen. Daar kun je verdriet over hebben.

[Het Weermannetje]

Dat klopt, maar het IS je vergeven. Als je dan toch telkens over je schuld gaat lopen klagen... heb je dan wel een indruk van het immense offer dat God je gaf... waardoor die schuld WEG is.

In de bijbel staat dat God onze zonden vergeeft, ze ver van ons weg doen (Psalm 103)... Waarom blijven we dan zelf die zonden die we gedaan hebben dichtbij ons houden, en kunnen we onszelf niet vergeven?

Voor God zijn de zonden weg... is de schuld weg. Maar we gedragen onszelf zovaak nog alsof de schuld helemaal niet kwijtgescholden is.

Wat doe je dan met psalm 88? Daar schrijft Heman: Ik ben doodbrakende van de jeugd af aan! En dat was een bekeerd iemand!

[Aragorn]

Ik denk dat dat een uitspraak is van iemand die op dat moment ietwat depri is en al het verkeerde in zichzelf op dat moment scherp ziet.

[Het Weermannetje]

Ik denk van niet, ik denk dat het iemand is die in de schuld is gekomen!