Hm...ik was onlangs wat profetien aan het checken, die uitgekomen zouden zijn tijdens het leven van Jezus. Wat blijkt? Veel referenties door de evangelieschrijvers zijn soms nogal gezocht. Veel profetien lijken er 'aan de haren bijgesleept' te worden om de autoriteit van een evangelie en van Jezus als verlosser te bevestigen.
Een voorbeeld? De eerste keer in het NT dat er over een vervulde profetie gesproken wordt:
Mattheus 2 15 En was aldaar tot den dood van Herodes; opdat vervuld zou worden hetgeen van den Heere gesproken is door den profeet, zeggende: Uit Egypte heb Ik Mijn Zoon geroepen.
Dit zou een vervulling zijn van deze profetie:
Hosea 11 1 Als Israel een kind was, toen heb Ik hem liefgehad, en Ik heb Mijn zoon uit Egypte uitgeroepen.
Maar, sorry hoor, is dat niet erg vergezocht? Deze tekst kan net zo goed slaan op de uittocht uit Egypte. En dat blijkt ook als je vers 2 leest:
2 [Maar] [gelijk] zij henlieden riepen, alzo gingen zij van hun aangezicht weg; zij offerden den Baals, en rookten den gesnedenen beelden er lijkt hier trouwens iets mis te gaan in de vertaling.
Een tweede voorbeeld:
Mattheus 2:17 Toen is vervuld geworden, hetgeen gesproken is door den profeet Jeremia, zeggende:
18 Een stem is in Rama gehoord, geklag, geween en veel gekerm; Rachel beweende haar kinderen, en wilde niet vertroost wezen, omdat zij niet zijn!
En de tekst uit Jeremia:
Jeremia 31 15 Zo zegt de HEERE: Er is een stem gehoord in Rama, een klage, een zeer bitter geween; Rachel weent over haar kinderen; zij weigert zich te laten troosten over haar kinderen, omdat zij niet zijn.
Maar lees eens even verder...-+
16 Zo zegt de HEERE: Bedwing uw stem van geween, en uw ogen van tranen; want er is loon voor uw arbeid, spreekt de HEERE; want zij zullen uit des vijands land wederkomen.
17 En er is verwachting voor uw nakomelingen, spreekt de HEERE; want [uw] kinderen zullen wederkomen tot hun landpale
Zijn de vermoorde babies wedergekomen? Nee, deze profetie slaat op iets heel anders. Als ik me niet vergis, gaat het hier over de terugkeer naar Palestina.
De schrijver van Mattheus maakt zich hier schuldig aan het uit de context plukken van verzen, om autoriteit aan zijn geschrift te geven.
