Jouw taak in Gods koninkrijk

[Aragorn]

Waarom begrijpt niemand mij

Ik meen je wel te begrijpen hoor...

Het punt dat Vin maakte is ook weer waar, het gaat er niet perse om om zekerheden op te geven en op avontuur te gaan, maar om je houding.

Maar dat is dus weer iets anders dan dat meschianza bedoelt, nl. dat mensen weleens wat bewuster mogen nadenken over het doel van hun leven.

Zo, genoeg voor bemiddelaar gespeeld?

[charlie]

Dat mensen "toch" te snel "iets" denken waar vervolgens "niets" mis mee is? Je spreekt jezelf tegen. Volgens mij is dit gewoon een verkapt waardeoordeel over wat genoeg is en wat niet. Ik begrijp er steeds minder van.

Charlie heeft gelijk. Een kopje thee voor iemand zetten kan voor God nog meer betekenen dan een heel land regeren. Als jij iets groots wil doen; doe het. Moet je je daar voor afvragen of genoeg mensen ook grootse dingen willen?

Nee, ik spreek mezelf niet tegen. Jij begrijpt mij verkeerd. tegen huisje boompj beestje baantje is niks verkeerd. We kunnen moeilijk met heel gristelijk nederland in Papua gaan zitten.

Maar er is iets mis MET DE VANZELFSPREKENDHEID DAT DAT JOUW DOEL IN HET LEVEN IS WAAR VEEL MENSEN MEE LEVEN. En zij die naar het buitenland gaan, alle zekjerheid achter zich laten om in de stront te gaan leven, dat zijn maar een aantal zeeeeeeer weinig bijzondere, geroepen mensen. In iedergeval niet voor jou. Zo denkt men, lijkt wel . dEnk ik

Waarom begrijpt niemand mij

En Vin, jij doet heel vaak alsof ik mensen aanval, ik kaart alleen iets aan wat ik graag anders zou zien, of waar ik vraagtekens bij heb. Maar jij koppelt het gelij kom mij terug, alsof ik op mijn nummer moet krijgen vanwege mijn mening.
Dat vind ik irritant.

Ik val je niet aan hoor, ik probeer alleen maar te antwoorden, (uhm maar dat lukt niet zo goed..) maar je hebt gelijk, teveel mensen leven door, te weinig mensen hebben er veel voor over, en teveel mensen zijn in het westen zo verwend dat ze aan niks anders kunnen denken..
vraag 2: wat is de oplossing???

[Vin]

Maar er is iets mis MET DE VANZELFSPREKENDHEID DAT DAT JOUW DOEL IN HET LEVEN IS WAAR VEEL MENSEN MEE LEVEN. En zij die naar het buitenland gaan, alle zekjerheid achter zich laten om in de stront te gaan leven, dat zijn maar een aantal zeeeeeeer weinig bijzondere, geroepen mensen. In iedergeval niet voor jou. Zo denkt men, lijkt wel . dEnk ik

Nou dan kan ik óf dat tegenspreken, óf je erop wijzen dat God ons dat doel heeft meegeven... welke heb je liever? Ik kan allebei.

En zij die naar het buitenland en zekerheden achter laten enz enz. Zie je, dan stel je het toch weer hoger? Maar misschien IS dat toch ook zo: voor weinig geroepen mensen? Je gaat ook niet op m'n voorbeeldje in. Dus als -jij- je bijvoorbeeld -wel- zo geroepen voelt, dan is er toch geen probleem? Want 'zo'n' roeping is kennelijk buitengewoon dan. Naja, jij vind het zelf kennelijk een soort overtreffende trap ofzo.

Waarom begrijpt niemand mij

Omdat je wat je denkt niet aanpast aan onze verwachtingen!

En Vin, jij doet heel vaak alsof ik mensen aanval, ik kaart alleen iets aan wat ik graag anders zou zien, of waar ik vraagtekens bij heb. Maar jij koppelt het gelijk om mij terug, alsof ik op mijn nummer moet krijgen vanwege mijn mening.
Dat vind ik irritant.

Ik vind het ook irritant dat het heel vaak overkomt alsof jij ieder z'n mate van juiste christen-zijn en evangelisatie op je weegschaaltje legt. Dus dan staan we quitte Moeten we allemaal boete doen?

Ik ben het oneens met al je conclusies. Het valt wel mee met dat buitenland-gedoe, volgens mij zit het echte trieste negeren van de 'roeping' in ieder z'n houding als mens, als medemens. Die zendingswerkers krijgen hun brownie-points toch wel; 'dát is tenminste in de stront gaan zitten voor God!'

Ja, ik vind het een vanzelfsprekenheid om gewoon te werken en een gezin te hebben. Een nobel streven.

[meschianza]

Waarom begrijpt niemand mij

Ik meen je wel te begrijpen hoor...

Het punt dat Vin maakte is ook weer waar, het gaat er niet perse om om zekerheden op te geven en op avontuur te gaan, maar om je houding.

Staat uitgezonden worden voor hulpverlening of zending gelijk aan op avontuurgaan? Als je eens een zendingswerkers spreekt zal je merkwn dat dat een stukje anders ligt.

En dat punt van Vin is ook mijn punt. Het zou mij een worst wezen of God je roept tot zondagsschoolmeester of tot zendeling in Brazilie. DAt riep ik ook heel de tijd, maar er werd iedere keer weer gedaan alsog het mijn punt is dat alleen mensen die de zending ingaan een goed christen zijn!!!!En ik begrijp niet waarom, want dat staat haaks op mijn opvatting dat in Gods ogen een vrouw die haar gezin liefdevol groot brengt en boodschappen doet voor haar zieke buurvrouw net zulk goed werk doet als een hulpverlener in de armoede van Brazilie.

Dan heb ik het gevoel dat ik heel de tijd moet verdedigen dat ik dat! niet bedoelde. En dat ik geen arrogant kreng bent die vind dat alle christenen het fout doen behalve die vrijwillig in armoede leven. Dat vind ik gewoon niet tof praten. Ik wilde er gewoon even over van gedachten wisselen. Maar dan lukt dat niet. Alleen Charlie kijkt er objectief naar geloof ik.

Ik vind het ook irritant dat het heel vaak overkomt alsof jij ieder z'n mate van juiste christen-zijn en evangelisatie op je weegschaaltje legt.

Dat krijg je ervan als je je uiterste best doet om mijn intenties verkeerd te begrijpen. k heb geen weegschaaltje hoor, misschien dat mijn opmerking wat radicaal zijn, maar alleen God heeft een weegschaaltje. Je maakt het je zelf gewoon moeilijk. Bijvoorbeeld de volgende opmerking:

Ja, ik vind het een vanzelfsprekenheid om gewoon te werken en een gezin te hebben. Een nobel streven.

Nu suggereer je weer iets dat ik niet gezegd heb, namelijk dat ik dat geen nobel streven vind! Vind je het gek dat je mij dan met een weegschaaltje in de hand ziet staan om daar christenen met werk en gezin op te leggen. Dat maak je er zelf van hoor. Je kan ook met je wer en gezin iets goeds betekenen vor God, in Nederland of ergens anders.

Mijn punt is dat ik denk dat veel mensen er vanzelfsprekend vanuit gaan dat de route die iedereen netjes bewandelt ook hun route is. Zonder hun leven in Gods hand te geven en totaal geen waarde meer te hechten aan huisje boompje beestje. En ja, misschien brengt God je in Emmeloord in een mooie nieuwbouwwoningn met een gezin en een kwijlend hondje en laat Hij je de tienerclub leiden. Of Hij brengt je naar Brussel in de prostitutiebuurt om hoertjes over Zijn woord te vertellen. De 1 is niet minder dan de ander. Iedereen is christen op zijn eigen plek. Maar staan wij mensen daar open voor, of zijn we puur gericht op wat iedereen om je hen doet, dus dat moet jij ook zo doen.
Komt het nu door?

[Marnix]

De vraag is niet of je naar het buitenland wil gaan.... de vraag is wat je voor God overhebt.... Heel veel mensen geloven en zeggen daar blij mee te zijn... maar ondertussen zijn ze met allerlei dingen druk en hebben ze nauwelijks tijd om te bidden, laat staan om bewust tijd vrij te maken om zich met het zendingsbevel bezig te houden. Missen we in het rijkende welvarende westen vaak niet de toewijding die God van ons vraagt? Zijn we niet veel te veel op onszelf (en onze kerk) gericht in plaats van ons te richten op de mensen die God niet kennen? Of willen we liever carriere maken, geld verdienen, in een mooie auto rijden, en daarbij ook nog es in God geloven.

Hoeveel tijd besteed je in een week aan je persoonlijke relatie met God?

En hoeveel tijd besteed je in een week aan het werken aan God koninkrijk?

Daarvoor hoef je niet perse naar een land duizenden kilometers hiervandaan gaan. Nederland is ook een zendingsland... en hier heb je misschien geld maar kun je om je denkwijzen worden uitgelachen en voor gek worden verklaard. Het gaat er om wat je voor God over hebt... Wie zijn leven wil winnen zal het verliezen, maar wie het wil verliezen, die zal het winnen.

Wat willen wij?

[meschianza]

De vraag is niet of je naar het buitenland wil gaan.... de vraag is wat je voor God overhebt.... Heel veel mensen geloven en zeggen daar blij mee te zijn... maar ondertussen zijn ze met allerlei dingen druk en hebben ze nauwelijks tijd om te bidden, laat staan om bewust tijd vrij te maken om zich met het zendingsbevel bezig te houden. Missen we in het rijkende welvarende westen vaak niet de toewijding die God van ons vraagt? Zijn we niet veel te veel op onszelf (en onze kerk) gericht in plaats van ons te richten op de mensen die God niet kennen? Of willen we liever carriere maken, geld verdienen, in een mooie auto rijden, en daarbij ook nog es in God geloven.

Hoeveel tijd besteed je in een week aan je persoonlijke relatie met God?

En hoeveel tijd besteed je in een week aan het werken aan God koninkrijk?

Daarvoor hoef je niet perse naar een land duizenden kilometers hiervandaan gaan. Nederland is ook een zendingsland... en hier heb je misschien geld maar kun je om je denkwijzen worden uitgelachen en voor gek worden verklaard. Het gaat er om wat je voor God over hebt... Wie zijn leven wil winnen zal het verliezen, maar wie het wil verliezen, die zal het winnen.

Wat willen wij?

Juist. Nu krijgen we zinnige reacties.
Niet dat je als christen al je zekerheid (baan, cariere, huis ect.)achter moet laten, maar zou je het kunnen zodat je bruikbaar bent wanneer je door God in gezet te worden in Nederland, Europa of waar dan ook waarbij je alles achter moet laten.

Wat, welk doel, staat er op de eerste plaats?

[Aragorn]

Waarom begrijpt niemand mij

Ik meen je wel te begrijpen hoor...

Het punt dat Vin maakte is ook weer waar, het gaat er niet perse om om zekerheden op te geven en op avontuur te gaan, maar om je houding.

Staat uitgezonden worden voor hulpverlening of zending gelijk aan op avontuurgaan? Als je eens een zendingswerkers spreekt zal je merkwn dat dat een stukje anders ligt.

En dat punt van Vin is ook mijn punt.

Mooi, ook het mijne. En jaja, het is allang doorgekomen, is het bij jou ook duidelijk dat het bij mij allang duidelijk is?

[meschianza]

[Mooi, ook het mijne. En jaja, het is allang doorgekomen, is het bij jou ook duidelijk dat het bij mij allang duidelijk is?

Gezien je postings blijkbaar niet.

[Het Weermannetje]

Wel weer even duidelijk worden he. On-topic.

[Aragorn]

[Mooi, ook het mijne. En jaja, het is allang doorgekomen, is het bij jou ook duidelijk dat het bij mij allang duidelijk is?

Gezien je postings blijkbaar niet.

Of was het soms toch jouw interpretatie? (of mijn foute manier van formuleren..?) Naja, boeie ook, offtopic onzin...

[meschianza]

De vraag is niet of je naar het buitenland wil gaan.... de vraag is wat je voor God overhebt.... Heel veel mensen geloven en zeggen daar blij mee te zijn... maar ondertussen zijn ze met allerlei dingen druk en hebben ze nauwelijks tijd om te bidden, laat staan om bewust tijd vrij te maken om zich met het zendingsbevel bezig te houden. Missen we in het rijkende welvarende westen vaak niet de toewijding die God van ons vraagt? Zijn we niet veel te veel op onszelf (en onze kerk) gericht in plaats van ons te richten op de mensen die God niet kennen? Of willen we liever carriere maken, geld verdienen, in een mooie auto rijden, en daarbij ook nog es in God geloven.

Hoeveel tijd besteed je in een week aan je persoonlijke relatie met God?

En hoeveel tijd besteed je in een week aan het werken aan God koninkrijk?

Daarvoor hoef je niet perse naar een land duizenden kilometers hiervandaan gaan. Nederland is ook een zendingsland... en hier heb je misschien geld maar kun je om je denkwijzen worden uitgelachen en voor gek worden verklaard. Het gaat er om wat je voor God over hebt... Wie zijn leven wil winnen zal het verliezen, maar wie het wil verliezen, die zal het winnen.

Wat willen wij?

Niet dat je als christen al je zekerheid (baan, cariere, huis ect.)achter moet laten, maar zou je het kunnen zodat je bruikbaar bent wanneer je door God in gezet te worden in Nederland, Europa of waar dan ook waarbij je alles achter moet laten.

Wat, welk doel, staat er op de eerste plaats?[/quote]