Jouw taak in Gods koninkrijk

[meschianza]

Pas zei een zendingswerker tegen mij: als jij op je knieen gaat en aan God voorlegt dat je je leven, je talenten en je toekomst in Zijn hand wil leggenn, gaan er bijzondere dingen gebeuren. Zoveel mensen verschuilen zich achter 'ik heb geen roeping' en gaan weer relaxed door.

Wat vind jij ervan? Bid jij wel eens om een taak in Zijn Koninkrijk, hetzij zending of hulpverlening buitenland danwel binnenland?

Hoe zie jij 'roeping' en de algemene opdracht (naastenliefde, goed doen aan de naasten en het verbreiden van het evangelie) uit de bijbel?

[regenboog]

Als ik eerlijk ben, moet ik zeggen dat ik er bang voor ben dat God me ooit naar het zendingsveld zal sturen. en dan bedoel ik zo'n 'eng' gebied waar christenen ontzettend vervolgd worden. Ik vind het heel moeilijk om dit in Zijn handen te leggen.
Deze zomer ben ik op een bijzondere manier in het evangelisatiewerk terechtgekomen. Ik had daarvoor een diepe geloofscrisis gehad en dacht echt dat het helemaal fout zou gaan. Maar God volbracht Zijn kracht in mijn zwakheid en het was echt fantastisch. Ik ben echt gegroeid in mijn geloof.
Maar over de toekomst en mijn taak in zijn koninkrijk? Ik moet beschaamd zeggen dat ik daar liever niet over nadenk.
Toch denk ik dat iedereen die echt gelooft een roeping heeft om mensen te vertellen over God, maar ik weet niet goed hoe.

[Aragorn]

Het uitoefenen van naastenliefde lijkt mij een van de belangrijkste dingen van het christenzijn en het lijkt me ook mooi als je daar echt actief in bezig bent en je leven daarvoor (op) kan geven.

Maar dan moet je wel die interne drijfveer die geloof heet hebben, en ik ben niet echt into geloof de laatste tijd...

[Erna82]

Toen ik zelf net een halfjaartje echt tot geloof was gekomen, had ik het gevoel dat ik iets moest gaan doen met m'n geloof. Ik heb dat toen ook bij God neergelegd. Ik vroeg of Hij me duidelijk wilde maken wat ik kon gaan doen voor Hem.
Niet lang daarna riep een van de mensen met wie ik op gespreksgroep zit, dat er nog leiding werd gezocht voor de Different Sunday (soort kindernevendienst voor tieners van 12-16). Ik wist eigenlijk meteen dat het Gods bedoeling was dat ik dat ging doen, en heb het dus ook gedaan. Dat doe ik nu alweer ruim een jaar en ik vind het echt ontzettend leuk.
Daarnaast ben ik een half jaar geleden gevraagd als Youth Alpha leiding en dat wil ik graag gaan doen als er een groep komt.

Het is misschien niet meteen zendingswerk in Verwegistan, maar dit vind ik ook erg belangrijk. Ik denk, dat als je God vraagt, dat Hij je duidelijk maakt wat je kunt gaan doen, wat Hij wil dat je doet en Hij weet wel wat jij aankunt.

[Marnix]

Pas zei een zendingswerker tegen mij: als jij op je knieen gaat en aan God voorlegt dat je je leven, je talenten en je toekomst in Zijn hand wil leggenn, gaan er bijzondere dingen gebeuren. Zoveel mensen verschuilen zich achter 'ik heb geen roeping' en gaan weer relaxed door.

Wat vind jij ervan? Bid jij wel eens om een taak in Zijn Koninkrijk, hetzij zending of hulpverlening buitenland danwel binnenland?

Hoe zie jij 'roeping' en de algemene opdracht (naastenliefde, goed doen aan de naasten en het verbreiden van het evangelie) uit de bijbel?

Hm het meeste weet je denk ik al wel In elk geval kan ik bevestigen dat er mooie dingen gaan gebeuren als je jezelf aan God geeft en zegt: Ik ben bereid om te doen wat u wil, gebruikt u me toch voor Uw koninkrijk (of zo maar dan in eigen woorden. Actieve christenen zijn hard nodig in Nederland... neem dus die stap, dan zul je hele mooie dingen gaan ervaren!

[Saskia]

Ik zit hier ook best wel mee. Ik geloof wel dat God een plan heeft met het leven van ieder mens, maar wat dan met het mijne? Ik zou graag naar het buitenland gaan, maar het lijkt me zo kaal om daar alleen voor m'n eigen lol heen te gaan. Ik zou dan graag daar ook in Gods Koninkrijk bezig zijn.
Maar denk ik niet te strak? Zit ik niet teveel te wachten op een soort 'goedkeuring' van God? Ik vind dit echt moeilijk. Wanneer weet ik dat ik doe wat God van mij vraagt? Misschien ligt mijn toekomst inderdaad wel 'gewoon' in Nederland

[joris]

het gebed: uw wil geschiede' is doodeng. Want God doet het namelijk ook nog!!!!!!

ik was gister bij godfashion en voor mij werkte het erg genezend. Niet zozeer de in houd van de boodschap maar het aanwezig zijn bij al die mensen e het gebed van twee gemeentebroertjes/zusje van mij hielpen mij weer om liefde te voelen voor de kerk waar ik uit kom en die ik achter gelaten heb. Zo, wat een pijn doet dat! Ik dacht: ik rij die jongens wel effe naar Godfashion. Maar het was gewoon Gods bedoeling dat ik daar was om af te rekenen met mijn wrok. Ik voelde liefde voor al die jongeren die zoeken naar God.

Waarom schrijf ik dit? Omdat ik geloof dat als je bidt: uw wil geschiede dat je leven heel moeiljk kan worden. Zo, wat een conflicten heb ikg ehad en wat een pijn en tranen heb ik geleden (wow wat klinkt dat). Maar het is niet voor niets geweest, dat wist ik al, maar gister merkte ik hetnog duidelijker. God heeft een bedoeling met alles wat je meemaakt, zelfls al heb je je levne niet aan God gegeven. HIj gaat zijn weg met jou, tis niet andersom.

Naar het buitenland voor je plezier? Als je met God gaat kan je geweldig wrk voor hem doen in je vakantie.

[HereIam]

Joris, een mooi getuigenis. God zegen je rijkelijk! Prijst Hem!

Shalom

[joris]

thank you, daar begin ik van te janken.

[@mic]

thank you, daar begin ik van te janken.

(})

[Marnix]

Super Joris. En je zegt iets heel belangrijks. Als je je leven in Gods hand legt, je helemaal voor Hem in wil gaan zetten... verandert je leven niet opeens in een aards paradijs. God garandeert je geen gelukkig leven op aarde, voor Hem leven kan je heel veel kosten. Maar bedoelt Jezus dat niet met: Neem je kruis op en volg mij, iedereen die zijn leven zal verliezen, die zal het winnen!

Het is nogal wat, wat God van je vraagt. En toch weet ik zeker dat het de moeite waard is! Maak allemaal die keuze, God zal het uiteindelijk zo belonen dat al die moeite die het je kostte er niets bij is.

[meschianza]

Ik zit de laatste tijd na te denken over de stelling 'Rijkdom voor jezelf houden is ook diefstal'

We lopen allemaal relaxed hetzelfde trajectje. WE zoeken een redelijk tot goed betaalde baan, een partner, we trouwen, krijgen kinderen. En als we dat allemaal binnen hebben, kijken we rond of we toevallig ook nog iets voor onze naasten kunnen doen. (sommige doen zelfs dat niet) Opzich niet verkeerd.....tenzij je vanzelfspreken er vanuit gaat dat het jou levensdoel is: huisje, boompje, beestje, zonder God daar bij betrokken te hebben.

Er is niemand die je aanwijst en zegt: je bent fout bezig, want iedereen doet het zo, en je betn juist apart als je daar van afwijkt.
Stomme is, als ik al mijn vrienden die weg ziet gaan, ben ik helemaal niet jaloers op ze. Ik heb heel sterk het gevoel dat er een ander plan boven mijn hoofd hangt die anders is. Toch heb ik nog niet op mijn knieeen durven gaan en tegen God gezegd: Neem mijn leven, ik geen al mijn kennis en talenen aan U, voor Uw koninkrijk.
Omdat ik heel bang bent wat er gaat gebeuren. Ondanks dat het huisje boompje beestje absoluut geen aantrekkingskracht op mij heeft....het is wel heel grijpbaar en duidelijk. Je ziet een duidelijke lijn lopen.

Maar als ik mijn leven aan God geef, wat gebeurd er dan? ik ben bang precies hetzelfde als Abraham: Ga uit uw land naar het land dat Ik u wijzen zal. En Abraham ging, hij verliet alle zekerheid en ging naar (voor hem) onbekende bestemming, leven, land.

[columbus]

als (wedergeboren) Christen heb je toch je leven al in God's hand gelegt?
dat is toch één van de dingen die je als eerste doe als je God als jouw Leidsman ziet?

[meschianza]

als (wedergeboren) Christen heb je toch je leven al in God's hand gelegt?
dat is toch één van de dingen die je als eerste doe als je God als jouw Leidsman ziet?

'In God hand' is toch het vertrouwen op God stellen, dat Hij je leven leid. Dat is zeker waar!!

Maar ik bedoel jouw leven in Zijn handen leggen om het in te zetten in Zijn koninkrijk. Dat je je bereid geeft om te gaan, alles achter kan laten. Bij de prostituees in Amsterdam of de zweerkinders in Brazilie, whatever.

[Aragorn]

Precies!

Het is eng, maar aan de ander kant heeft je leven ook weinig zin als je de zoveelste bent die huisje-boompje-beestje gaat... allemaal leuk hoor, maar is dat nu onze bestemming?

(of moeten we echt ernaar streven om "een stil en gerust leven" te leiden zoals ergens in de bijbel of de 3 form. van 1igheid staat?)