naamloos verklaarde
Ik heb werkelijk waar nog nooit van 'lichte' kerken gehoord dat ze leren dat de hemel en de vergeving van zonden te verkrijgen is door het eten van een stukje brood/matze en het drinken van een slok wijn/druivensap.
Ik heb de benaming "lichte" kerken specifiek tussen aanhalingstekens gezet, dit omdat er vaak wordt gesproken over "zwartekousenkerk/zware kerk".
Wie waar en in welke kerk zit, maakt mij niet uit, als men een oprecht christen is, prima.
Het 2e gedeelte van jouw zin
dat ze leren dat de hemel en de vergeving van zonden te verkrijgen is door het eten van een stukje brood/matze en het drinken van een slok wijn/druivensap.
daar wil ik graag dit over zeggen.
Ik zeg niet,
uitdrukkelijk niet, dat ze dat leren!
Ik weet echter uit eigen constateringen en uitspreken van anderen wel, dat men dat geloofd!
Iets anders als leren.
Als men goed naar het voorlezen van de formulieren luistert, of beter nog, op de hoogte is van de formulieren met betrekking van het Heilig Avondmaal, dan weet men wel beter.
Maar een voorbeeld ( ware gebeurtenis. )
Twee leden van de kerkeraad gaan aan aan de tafel des Heeren.
Prima!
Echter, buiten de kerk om leven ze in onmin!
Hoor je dan aan te zitten?
Naamloos merkte op
Wat me opvalt is dat de 'zwaren' de leer van de 'lichten' vaak onjuist weergeven, en er conclusies uittrekken die er helemaal niet uit volgen.
Helaas, gebeurd dat andersom ook, met dit bijkomende punt dat iemand die naar de "zware" kerk gaat, genadeloos dor iedereen afgeserveerd wordt als er eens iets gebeurd wat niet netjes of volgens de wed gebeurd. ( denk hieraan aan de gebeurtenissen op Urk waar Urkers en medelanders elkaar naar het leven stonden. De pers dook er bovenop, omdat, juist, omdat het het zwaar Christelijke urk was )
Marnix merkte op
Het gaat er om of Christus centraal staat. En dat heeft ook invloed op hoe er gesepareerd wordt. Dat verschilt nogal per gemeente. Hoe zwaarder de gemeente, hoe groter de onzekerheid, de angst... hoe leger de avondmaalstafels omdat men zich te slecht acht. Maar staat Christus dan nog centraal?
Een waarheid, die niet te ontkennen valt. Maar ik ben er van overtuigd dat Christus, het offer wat Hij heeft gebracht zeker centraal staat. Zowel in erediensten als het aanzitten aan de tafel des Heeren.
Chaya schreef
God zegt het al in Genesis naamloos:
En ik zal vijandschap maken tussen u en de vrouw, en tussen uw nageslacht en haar nageslacht, dat zal u de kop vermorzelen, en u zult het de hiel vermorzelen.
Dat betekent dat er een voortdurende strijd is in het hart van de mens, ook de bekeerde!
Het gaat dus niet om twijfel, dat wij aan de Heere zouden mogen twijfelen, maar aan onszelf.
Wie die strijd helemaal niet kent, moet zichzelf dus onderzoeken of hij een waarachtig gekende is..
Hier sta ik volledig achter.
In de Bijbel staan voorbeelden genoeg dat er een strijd is, dat men beproeft wordt.
Het geloof komt je niet zomaar aanwaaien, men moet er iets voor doen.
Wie dat niet begrijpt, die snapt er helemaal niets van.
ongerechtigheden hadden de overhand over mij, maar onze overtredingen die verzoent Gij
