Uitvaartdienst.

[tulp]

Mijn man en ik benoemen regelmatig iets wat we mooi zouden vinden voor de rouwdienst maar uiteindelijk komen we altijd uit bij: 'doe het maar zoals het jou het meeste troost want zelf ben ik overleden dus ik maak het niet meer mee'.
Maar zeker voor mij geldt dat ik, op zo'n moment, bijvoorbeeld graag een orgelstuk laat spelen wat hij mooi vond en dan moet ik in alle consternatie nog wel weten welk stuk dat ook al weer was.

[Marnix]

Mijn man en ik benoemen regelmatig iets wat we mooi zouden vinden voor de rouwdienst maar uiteindelijk komen we altijd uit bij: 'doe het maar zoals het jou het meeste troost want zelf ben ik overleden dus ik maak het niet meer mee'.
Maar zeker voor mij geldt dat ik, op zo'n moment, bijvoorbeeld graag een orgelstuk laat spelen wat hij mooi vond en dan moet ik in alle consternatie nog wel weten welk stuk dat ook al weer was.

Precies. Kan me wel voorstellen dat als iemand alleen overblijft, hij / zij zoiets vastlegt of bespreekt want je partner weet zoiets doorgaans wel het beste van je.

Verder snap ik het punt dat je er zelf niets meer aan hebt als je bent overleden. Maar ik kan me wel voorstellen dat je vastlegt wat je op dat moment toch nog graag aan anderen wil meegeven, wat je heel belangrijk vindt dat daar nog eens klinkt. Of iets wat jou erg heeft geholpen, getroost... woorden, een tekst, een lied. En waarvan je hoopt dat ook die uitwerking mag hebben op anderen.

[elburger]

Hans schreef

Als je familie ongelovig is, wat heeft het voor zin er een dominee te laten preken, niemand luistert en wekt alleen maar meer verzet op.

Ik wil hier toch even dieper induiken.
Kan het niet zo zijn dat een "ongelovige" geraakt wordt door hetgeen er gesproken wordt tijdens die dienst in de kerk?
Alleen daarom zou ik het doen, ook al hebben mijn gezinsleden en veel familieleden niets met God en de kerk.
En zij die God en gebod kennen hebben dan toch een leerzame dienst.
Want wat ik niet wil is dat er gepreekt wordt over die lieve aardige man, maar dat het een eerlijk levensverhaal wordt wat wordt verteld.
En daar hoort ook de waarschuwing bij.

Ik denk dan maar aan die ene zondaar die in de hel zit en vraagt om zijn broeders te waarschuwen om niet te zondigen. Luc 16:19-31
Waarschuwen voor de hel is toch juist heel belangrijk, ook al geloofd men niet?
Het kan toch zijn dat die woorden - het zaad van het evangelie - vruchtbare grond bereikt?

Of zie ik dat nu verkeerd.
Ik ben ook getrouwd in de kerk en heb daar Psalmen en lieden gezongen, men was er toen ook, dus waarom zou ik het nu niet doen?
Tja, en als het verzet oproept, dan is men doemwaardig en een steen des aanstoots voor den Here.
Dat is spijtig.

[Jesaja40]

Aanhakend wat anderen naar voren hebben gebracht: wat zou het mooi zijn als de nabestaanden weten wat er gedaan moet worden. Natuurlijk kan ik mijn eigen dankdienst uitschrijven. Dan zet ik mijn gedachten op papier met de wens: zo wil vader het uitgevoerd hebben.

Maar ben je niet aan het buikspreken? Leg je daarmee jouw woorden in de mond van de nabestaanden, die dat maar keurig moeten uitvoeren. Wat is dan hun inbreng daarin? Het zou fijn zijn om tijdens het leven enkele zaken te benoemen. In overleg met "de toekomstige nabestaanden" kan een en ander op papier gezet worden. Laat het altijd een uitvaartwens zijn. Een uitvaartgebod: "zo moet het" is dictatoriaal en is een blokkade voor de nabestaanden.

Bij een uitvaartwens zou het gaaf zijn als een van de kinderen of kleinkinderen de gelegenheid krijgt om een keuze te mogen maken uit liederen die er ten gehore worden gebracht. Van nabij heb ik meegemaakt dat de stervende aangaf: mogen deze liederen tot troost klinken tijdens de uitvaartdienst.

Zorg altijd voor een actuele adressenlijst en werk die altijd bij als uw vriendenkring kleiner wordt. Van nabij heb ik meegemaakt dat een rouwkaart gezonden werd naar iemand die al lang is overleden.

[BroerKobijn]

Momenteel is mijn familie, en ben ik dus ook, bezig met de uitvaart van mijn vader.
Hij is afgelopen vrijdag overleden.

Ik wist niet dat er in korte tijd zoveel beslissingen gemaakt moesten worden, ondanks dat mijn vader en moeder al veel uitgewerkt hadden.
Ikzelf weet niet hoe mijn eigen uitvaart er uit zal zien, ik ben er nog niet mee bezig geweest. Ik heb zelfs nog geen uitvaartverzekering.

Toch maar eens beginnen.

[Mortlach]

Gecondoleerd.

Ik woon in het buitenland, dus was ik niet heel erg betrokken bij het organiseren van de uitvaart van mijn eigen vader vorig jaar. Reizen met een kleine was al stressvol genoeg. Gelukkig was er veel steun voor mijn moeder en hadden pa en haar ook al ontzettend veel van te voren kunnen regelen. Maar het nitty-gritty, wie spreekt wanneer, wat doen de kleinkinderen, etc, dat is nog steeds een hoop. De zaal van het uitvaartcentrum zat helemaal vol, met mensen die moesten staan achterin. Dat was echt ontroerend.
Naderhand zijn er ook nog genoeg beslissingen te nemen: wat te doen met de as (bij crematie), de erfenis regelen, de spulletjes een beetje bekijken. En gewoon samen zijn om elkaar tot steun te kunnen zijn. Heel veel sterkte de komende tijd!

[StillAwake]

Momenteel is mijn familie, en ben ik dus ook, bezig met de uitvaart van mijn vader.
Hij is afgelopen vrijdag overleden.

Ik wist niet dat er in korte tijd zoveel beslissingen gemaakt moesten worden, ondanks dat mijn vader en moeder al veel uitgewerkt hadden.
Ikzelf weet niet hoe mijn eigen uitvaart er uit zal zien, ik ben er nog niet mee bezig geweest. Ik heb zelfs nog geen uitvaartverzekering.

Toch maar eens beginnen.

Gecondoleerd!

[Chaya]

Gecondoleerd BroerKobijn.

Ik wist niet dat er in korte tijd zoveel beslissingen gemaakt moesten worden, ondanks dat mijn vader en moeder al veel uitgewerkt hadden.

Er blijven inderdaad nog heel veel zaken die je vantevoren niet kunt regelen.
In de dagen tussen het overlijden en de teraardebestelling, ben je vaak zo druk bezig, dat je amper of niet tot rouwen komt.

ik ben er nog niet mee bezig geweest. Ik heb zelfs nog geen uitvaartverzekering.

Als je specifieke wensen hebt, zoals de muziek of liederen, een eventuele tekst, wel of geen bloemen, is dat verstandig om het op papier te zetten en dit aan een vertrouweling mee te delen, zodat die weet waar je wensen zijn.
Een uitvaartverzekering is niet persé noodzakelijk hoor.
Als je een basisbedrag hebt (zeg rond de 4/5/6.000 euro, al naar gelang je persoonlijke wensen) kun je dit op een deposito zetten, dat brengt nog wat rente op.
Je kunt ook een aparte spaarrekening openen en daar elke maand een bedrag op storten, als je de discipline op kunt brengen en er af kunt blijven.
Ik ben er een paar jaar geleden eens ingedoken, omdat wij ook nooit een verzekering hadden genomen, maar het is duur, vaak niet toereikend, en het is geen spaarplan.
Ik ken weinig mensen die uiteindelijk geen geld bij hoefden te betalen.
Maar als je het wel doet, laat je goed voorlichten en lees de kleine letters!

Veel sterkte toegewenst!

[Marnix]

Gecondoleerd, veel sterkte!

[K80]

Gecondoleerd en heel veel sterkte.

Mijn vader is ook jaren terug plotseling overleden.
Er komt dan echt heel veel op je af wat je allemaal moet regelen. Sta je eigenlijk van tevoren niet bij stil. Ik heb het allemaal tussen overlijden en begrafenis in beleefd, als in een vreemde roes. Het echte besef en rouwen is pas bij mij na de begrafenis gekomen.
Sindsdien beleef ik een begrafenis heel anders, dan voor het overlijden van mijn vader.

[MoesTuin]

Sterkte voor nu en de komende dagen en zeker ook voor de tijd daarna....

[Jesaja40]

BroerKobijn citeert:

Momenteel is mijn familie, en ben ik dus ook, bezig met de uitvaart van mijn vader.
Hij is afgelopen vrijdag overleden.

Ook van mijn kant gecondoleerd.

Bij een afscheid wordt een herinnering geboren. Hoe herinneren wij ons voorgeslacht? En welke gedachten komen daarbij naar voren? Iedereen doet dat op zijn/haar eigen wijze en doen dat vanuit zijn/haar perceptie.

Het sterven van een familielid is zeer ingrijpend. Met een overledene is geen contact meer mogelijk. En het kan behoorlijk wringen als je nog iets had uit te spreken naar elkaar. Men moet het doen met een herinnering aan de dierbare overledene. Na afloop van een begrafenis is er een korte ontmoeting met de andere nabestaande(n). Hoe waardevol zijn de gesprekken die de herinnering aan de overledene kunnen versterken. Iedere naaste deelt zijn/haar persoonlijke herinnering met anderen. Dat is tevens ook de opmaat voor de verwerking van het rouwproces.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Heel confronterend in een gesprek was: "ik mis mijn maatje". Lang heeft hij als mantelzorger zijn vrouw verzorgd en dat deed hij met liefde. Het moment van afscheid nemen was voor hem heel confronterend. Zijn zorgtaak hield abrupt op en kwam in een vacuüm terecht hoe nu verder. Familie en vrienden staan wel om hem heen en na verloop van jaren denkt men vaak dat "de rouw minder wordt". Nee, zei hij, het voelt nog steeds heel naar aan. Eigenlijk is er niemand die op stille dagen iets tegen je zegt. Je corrigeert of je een pluim geeft.

Dan kan je alleen maar wijzen op al het fijne wat beiden hebben beleefd in hun leven.

[BroerKobijn]

Bedankt voor de condoleances.

De uitvaart was gisteren, in de kerk en rouwcentrum, en het was goed en erg mooi. Ik denk dat we het goed gedaan hebben.
Zo onderhand kan ik de rust wel gebruiken die nu net over mij heen viel. Heerlijk ook wel.

Nogmaals bedankt voor jullie bijdragen, hier op het forum.

[Veendam]

Als je een basisbedrag hebt (zeg rond de 4/5/6.000 euro, al naar gelang je persoonlijke wensen) kun je dit op een deposito zetten, dat brengt nog wat rente op.
Je kunt ook een aparte spaarrekening openen en daar elke maand een bedrag op storten, als je de discipline op kunt brengen en er af kunt blijven.
Ik ben er een paar jaar geleden eens ingedoken, omdat wij ook nooit een verzekering hadden genomen, maar het is duur, vaak niet toereikend, en het is geen spaarplan.
Ik ken weinig mensen die uiteindelijk geen geld bij hoefden te betalen.
Maar als je het wel doet, laat je goed voorlichten en lees de kleine letters!

Je kunt ook informeren bij een verzekeringsmaatschappij naar een koopsomstorting.
Dan betaal je eenmalig een bedrag van een paar duizend euro maar dan ben je al wel verzekerd voor een hoger bedrag (soms pas na 24 maanden).
Een bijkomend voordeel kan zijn dat je een deel van de betaling weer terug kunt krijgen van de belastingdienst, omdat het gehele bedrag van de gestorte koopsom onder voorwaarden volledig aftrekbaar kan zijn voor de inkomstenbelasting onder bijzondere ziektekosten.
Je vermogen neemt dus wel gelijk af door de eenmalige storting en je krijgt geen rente meer, maar die is vandaag de dag toch al niet veel meer.

[elburger]

chaya schreef

Ik ken weinig mensen die uiteindelijk geen geld bij hoefden te betalen.

Het is een trieste bedoeling, al die uitvaartpolissen?
Een geliefde sterft en binnen no time heb je dingen geregeld waarvan je later denkt, was dat wel nodig?
Natuurlijk is het prettig dat je er niet alleen voorstaat en dat je hulp krijgt van een uitvaartondernemer.
Maar ik heb het nu zelf al een paar keer meegemaakt dat iedere uitvaartondernemer zaken doet met iemand uit hun klantenkring.
Wil je een krans uit de winkel van jouw buurvrouw, dan zegt men al snel: dat moet u wel direct gaan afspreken en de kosten zullen wel hoger zijn.
Koffietafel, idem
en er zijn nog wel een paar punten waarop ik dacht: dat geeft mij een onprettig gevoel.

Of men nu bij A of B of C een begrafenis verzekering heeft afgesloten maakt niet zo heel vel veel uit.
Het doel is om het zo duur mogelijk te maken zodat de verdiensten voor hen alleen maar hoger uitvallen.

Dat vind ik een misbruik maken van de situatie waarin de nabestaanden zich bevinden.