[/quote]ereunao schreef:Veendam:
1.God heeft idd. ziekte en dood oorspronkelijk niet gewild, maar het behoort sinds de zondeval wel bij Zijn wegen met de mens. Zels de dood van het dochtertje van Jaïrus diende ter heelijkheid Gods. ( Joh.11:4 )
2.Er blijkt achteraf idd. onderscheid tussen ziekte al of niet tot de dood. Maar dat weten wij van tevoren niet, daar kunnen wij dus ook geen rekening mee houden als wij een zieke de handen op gaan leggen. De vraag waarom Paulus dat bij Trofimus niet gedaan heeft blijft dus recht overeind.
3.Dit is geen zaak van mechanische principes, maar alleen van de wil en het welbehagen Gods in elk afzonderlijk geval. Anders zouden, zoals gezegd,al de 1e christenen nu nog leven .Bij het geven van de geboden gaat het om een voorwaardelijk verbond, dat is heel wat anders.
4.Pecies, het paste niet in de situatie van dat moment! En zo is het ook met de huidige bedeling, die krachten passen bij het manifeste, messiaanse koninkrijk voor Israël en niet bij de Gemeente die de verborgen en bovenaardse gestalte van het koninkrijk is totdat Hij komt.( Hebr.2:8 ) Daarom behoort het m.i niet tot het basispakket van het geloof der Gemeente.
Maar dat komt ervan als de verschillende heilsbedelingen niet onderscheiden en alle gelovigen van Adam af tot de Gemeente van Chr. gerekend worden. Een simplistische, kinderachtige Schriftuitleg. Maar zo zit de bijbel niet in elkaar! H.gr: ereunao
1. Dat Gods heerlijkheid zichtbaar werd was niet bij de ziekte of bij de dood van het dochtertje van Jaïrus, maar de heerlijkheid van het Koninkrijk Gods werd juist wel openbaar door de werken van de duisternis te verbreken, namelijk onder andere ziekte en dood. Daarom zie ik juist genezing als het werk van het Koninkrijk wat openbaar wordt en niet ziekte en dood als onderdeel van Gods weg met de mensen.
Ziekte en dood zijn gevolgen van de zondeval dat klopt, maar daarom is het nog niet een weg die God kiest om te gaan met de mensen.
Als er al sprake is van een keuze die de mens kan maken, en zo is het ook, dan zegt God juist: Kies dan het Leven !
2. Inderdaad weten wij niet of het ziekte is tot de dood of niet, maar dat wil niet zeggen dat omdat wij dat niet weten dat wij dus maar niet de handen zouden moeten opleggen.
3. Ik zie geen enkele reden om het niet als mechanisch principe te zien, omdat het zo is dat God zegt van jij moet dit doen dan doe ik dat. Het is dus twee delen waarvan jij 1 moet doen en God dan de toezegging heeft gedaan het andere deel voor Zijn rekening te nemen.
Over de eerste Christenen dat die allemaal al zijn gestorven daar in zit toch wel logica, omdat God Zelf wel het een en ander gezegt heeft over de maximale leeftijd voor de mens. God gaat niet Zijn eigen principes overrulen natuurlijk.
4.Het messiaanse Koninkrijk is nog niet aangebroken hier op aarde dus als je daar strikt mee zou omgaan en zegt dat de wonderen en tekenen alleen voor het messiaanse Koninkrijk zouden zijn dan zouden de discipelen ook geen wonderen en tekenen gezien hebben door het opleggen van hun handen op de zieken. Ik bevestig wel dat velen een aantal belangrijke zaken niet goed onderscheiden omdat ze de verschillende bedelingen door elkaar halen maar met genezingen en wonderen kan ik nergens concluderen daat dit niet vor deze tijd van toepassing zou kunnen zijn.
Wel blijft er een basisprincipe overeind staan en dat is dit: Wonderen en tekenen en genezingen zijn er voor de ONGELOVIGEN, zodat ze kunnen zien en ervaren dat Jezus nu nog steeds leeft!
Het doel van het opleggen van handen is naar mijn mening nooit dat de zieke gezond wordt, maar dat het een middel is waardoor aan Jezus alle eer gegeven wordt. Wanneer iemand die liefde van God ervaart door genezen te worden dan drijft Gods daad van liefde tot het beleiden van zonden en bekering.