Honesty schreef:Misschien hebben zowel de JG als jij met je ongeestelijke voorsteling van de hemelse geestelijke bestemming van de gemeente het wel redelijk mis.
Ach, weet je, die kinderbijbelplaatjes voor volwassenen vind ik altijd wat naïef. Ik word daar wat lacherig van. Als tegenhanger plaats ik dan een ander fantasierijk beeld, namelijk de hemel als een soort optocht van de Brabantse Harmonie, waarbij je net zo'n bont uitgedost gezelschap aantreft als in het Wolkenwietje prentenboek van Jehova's getuigen. Ik heb er verder niets op tegen, maar benader het wel met de nodige ironie.
In die zin is mijn oordeel als "zwaar gereformeerde protestant" over de Jehova's getuigen tussen alle reacties op dit forum misschien nog wel een van de mildste.
Maar je mag toch wel glimlachen om zaken waar om te glimlachen valt?
Zo'n blank gezinnetje, vadertje Stropdas, moedertje Plooirok en allemaal kindertjes die kennelijk nooit pubers zullen worden. 't Heerlijke Droomland.
gravo
PS. Wat ik wel meen in mijn reactie is de (geestelijke) noodzaak om de diversiteit die we in het christendom aantreffen, van wierookomringde katholieken, via dansende afrikaanse evangelicalen tot stille monniken of zoete aquarel-schilders serieus te nemen.
Ik zal niet snel zeggen dat bepaalde christenen er niet bij horen (in de hemel en op de aarde).