Bruno schreef:Meer diversiteit misschien, maar nieuwe soorten? Stel alle landdieren sterven uit. Alleen de landdieren.
Denk je dat de vis opnieuw aan land zal komen? Ik zie dat niet gebeuren.
Ik wel. Aangezien er momenteel, op dit moment, zelfs vissen zijn die gedeeltelijk op het land vertoeven, zie ik niet in waarom als alle dreigingen van 'echte' landdieren verdwijnt, ze de boel niet opnieuw zouden kunnen doen.
https://www.youtube.com/watch?v=9ZdavNHGUhoen
https://www.youtube.com/watch?v=ZuanXgefLtg Leven ijvert zichzelf te blijven, en ja het vindt omwegen wanneer dat moet en zal zich aanpassen. Maar het moet die eigenschap dat zich aanpast wel in zich hebben. Anders sterft het gewoon uit. Dat muteert er niet bij, dat moet al aanwezig zijn in de genetische variatie.
Nee. Wat betekent dat in vredesnaam "aanwezig zijn in de genetische variatie"? Mutaties zijn willekeurig, dus kan vanalles ontstaan wat eerder niet bestond. Soms muteert er dus iets bij. Iets simpels wat dan kan ontwikkelen. Uitsterven is meestal niet iets wat van het ene op het andere moment gebeurt, maar waar 10.000en jaren overheen kan gaan. Dus is er best wat tijd voor een gelukkige mutatie. Maar soms gebeurt dat inderdaad niet, of te laat, en dan sterft iets inderdaad gewoon uit.
Waarom zou de tiktaalik aan land komen als die het goed in het water heeft?
Omdat het water vol met concurrenten zit en het land niet. Zo simpel is het. In het water moeten ze concurreren om eten en wordt er op hen gejaagd door roofdieren. Als een Tiktaalik een nieuw gebied koloniseert, dan is er dus geen concurrentie om eten, wordt er niet op hen gejaagd. Dat is dus een enorm voordeel.
Er zijn werkelijk hypoheses die zeggen dat kieuwen uitevolueerde tot vleugels van insecten.
Oké, dat moet je er dan wel even bijzeggen, want insectenvleugels zijn geheel anders dan vleugels/vinnen/armen van gewervelden.
Maar longvissen van 450 miljoen jaar geleden zien er nog hetzelfde vandaag uit, enkel kleiner geworden. Inclusief haaien en krokodillen.
Daar zitten ook miljoenen jaren tussen (als ik voor het belang van het argument meega)
Hetzelfde? Misschien lijken ze hetzelfde voor leken zoals wij, maar een specialist ziet echt wel verschil. Sommige soorten zijn bijzonder succesvol en als die dan ook nog eens in een redelijk stabiele omgeving leven, dan is er weinig reden om te veranderen, natuurlijk. Evolutie optimaliseert. Als een oplossing eenmaal optimaal is voor de omgeving, dan valt er weinig meer te veranderen natuurlijk.
We hebben toch een mooi zicht over 10 000 jaar geleden? Maar hoe verder terug in tijd, hoe vager het wordt. Daarom dat ik zo'n moeite heb met hun speculaties over hoe leven zich ontplooit zou hebben, origins of species.
Omdat je nu kunt ejaculeren met druk en anders geen druk kunt zetten op je zaadleiders? (pure gok) Er zullen vast meerdere verklaringen zijn. Zo ver denk ik eigenlijk niet.
Okee, ik heb geen idee hoe dat bij jou werkt, maar volgens mij werkt dat niet zo.
Op oude rotstekeningen zij bepaalde diersoorten goed te herkennen. Dus lijkt het alsof die dieren niet veranderen. Want als ze in 10,000 jaar niet veranderen, dan veranderen ze niet, lijken we te denken. Maar 100.000 jaar is behoorlijk meer tijd, 1.000.000 nog veel meer en 10.000.000 jaar, dan is tienduizend jaar nog maar 0,1% van die totale tijd van 10 miljoen. Dat gaat ons mensenbreintje echt niet intuitief behappen.
Waarom ijvert een cel zichzelf te blijven en zou evolutie dan toch rusten op mutaties?
DNA is stabiel omdat het werkt, en het werkt omdat het stabiel is. Als DNA met elke celdeling enorme veranderingen zou doormaken, dan zou voortplanting simpelweg niet werken, dan was het niets meer dan een loterij. En dan is het heel simpel: reduceer je het tot 1 eigenschap: stabiliteit (enorme versimpeling, maar dat maakt voor het punt niet uit), dan heeft een stabiel gen meer kans zichzelf 'correct' door te geven aan de volgende generatie dan instabiele genen. Een instabiel gen kan zich zo nu en dan bij toeval goed doorgeven natuurlijk, maar niet zo goed als stabiele genen. Dus wordt stabiliteit uitgeselecteerd en houd je uiteindelijk alleen stabiele genen over.
Nu, hoe stabiel ook en hoe goed de reparatiemechanismen van cellen ook, zo nu en dan is de kopie niet 100% (mutatie) en wordt de fout niet gerepareerd. En soms hebben die willekeurige kopieerfouten positieve gevolgen.
Maar is dat dan niet adaptatie en niet mutatie?
Het is allebei. Adaptie is aanpassing aan de omgeving. Mutatie/Selectie is het mechanisme. Ik krijg steeds meer het idee dat je een hoop vrij belangrijke termen niet geheel helder hebt.
Zegt men ja

De aarde is oud, maar het leven piepvers (denk ik).
Oké, dat mag je denken. Ik ga hierin echter met de experts mee die zeggen dat het leven ongeveer 3.500.000.000 jaar geleden.