Dat moet je mij niet vragen, dat moet je de apostel Paulus vragen, want hij maakt die vergelijking tussen de doop en de Israelieten en de Schelfzee. (1 Kor. 10). Zoals alle Israelieten als gedoopten werden behandeld, zo worden ook alle gemeenteleden (van de kleinste tot de grootste) als gedoopten behandeld. De kleine kinderen van de gemeente worden niet in het slavenhuis van Egypte geboren, maar in de vrijheid van de gemeente, waartoe ze behoren omdat Hij hen daar geplaatst heeft. Ze zijn geroepen om vrij te zijn en met hen gaat God op hun levens/geloofsweg.Johan100 schreef:Waarom worden nu alle kinderen (baby's bedoel ik dan) gedoopt en waarom wordt er een vergelijking gemaakt met de Israëlieten en de Schelfzee.
Het is waar dat er velen afhaken, maar dat is nog geen reden om de kinderdoop af te schaffen. Immers de apostel Paulus waarschuwt ook dat er velen gevallen zijn in de woestijn vanwege hun ongeloof, maar ze waren wel allemaal gedoopt! (weer 1 Kor. 10). Trouwens, van degenen die door de Schelfzee getrokken waren, waren het uiteindelijk de kleine kinderen die uiteindelijk in het beloofde land mochten komen.
In de eerste plaats is er niets bedacht. Het komt uit de Bijbel (1 Kor. 10). In de tweede plaats zie je niet in dat geloven in de Bijbel ook een kwestie is van het collectief (het huis). Zo is er het huis van Abraham, het huis van Israel, het huisgezin. Als het hoofd van het huis (bijv. Abraham of de koning van Israel) gelooft, wordt het hele huis als zijnde gelovig behandeld. Dat wil dus niet zeggen dat elk gezinslid automatisch behouden is, maar wel geldt dat God inclusief handelt.Johan100 schreef:Bij de doop zoals die in het nieuwe testament ingesteld is is geloof een voorwaarde en waarom wordt er dan zo'n ingewikkelde theorie zoals de vergelijking in de vorige regel bedacht om de babydoop te rechtvaardigen?
Hij zegt niet: "de vader is wel gelovig en Ik zal hem gunstig behandelen, maar van de kinderen weet Ik het nog zo net niet, laat Ik ze maar als ongelovigen behandelen".
Zo is God niet

Zo het hoofd is, zo worden de (gezins)leden behandeld. Is dat nu werkelijk zo'n vreemd en "ingewikkeld" concept? Je komt het op elke bladzij van de Bijbel tegen.