gravo schreef:Chaya, je begrijpt me verkeerd:
Ik denk dat het zo is: in een gemeenschap zegt men: "we willen geen vrouw in het ambt, dat is onbijbels"
Wie denkt en leeft in zo'n gemeenschap kiest een moeilijke weg, wanneer hij of zij zegt: "ik zou best de vrouw in het ambt willen, volgens mij is dat niet onbijbels".
Je moet dat echt gaan uitleggen. Je moet je verdiepen in de materie, argumenten pro en contra op een rij zetten en uiteindelijk je positie (als dissident) bepalen temidden van een groep gelijkgezinden, die toch bepaalde kernopvattingen deelt.
Da's niet makkelijk. Velen laten het erbij en denken: ze zullen daar wel goed over nagedacht hebben. Ik kan me niet voorstellen dat het anders zou kunnen zijn dan mijn voormannen, broeders / zusters zeggen. Bovendien heb ik geen zin / energie / vaardigheid om het allemaal uit te zoeken...en perslot van rekening.......er zijn toch ook bijbelse argumenten tegen de vrouw in het ambt.
@Gravo, okay, helder, hier kan ik wel in mee. Toch speelt in onze kerken het vraagstuk: mag de vrouw stemrecht om bijv een amtsbroeder te kiezen, al vanaf 1968 in onze kerken, heb ik opgezocht in de Acta.
We zijn nu bijna 50 jaar verder en het is er ongeveer bij de helft van de CGK (schat ik in) door.
In de gemeentes waar vrouwen mogen stemmen, maken niet alle vrouwen gebruik van dit stemrecht.
Maar dit terzijde.
Nog sterker zal dit bij de vrouw in het ambt spelen. Ik zie daar een veel langere tijd overheen gaan, zo niet helemaal niet gebeuren.
gravo schreef:Maar iets dergelijks geldt ook vaak voor de voormannen. Wat zetten zij niet op het spel, wanneer zij een decennia lang gedeeld standpunt opeens verlaten en met bijbelse argumenten komen om een andere geluid te promoten.
Men loopt het gevaar om helemaal uit de gratie te raken. men komt alleen te staan en uiteindelijk kan men zelfs buiten de gemeenschap gesloten worden, want de groep is altijd sterker dan het individu, als het er op aankomt. Er staan in dit soort gevallen altijd hardliners van de eigen opvatting op, die des te harder op het aambeeld van de eigen traditionele overtuiging hameren, naarmate er meer dissident geluid ontstaat. Als dat gebeurt, winnen de traditionalisten altijd. Zij staan voor de traditie, de identiteit en de gewoontes. Die zijn altijd sterker, zelfs als die tradities ronduit onbijbels zijn.
Ja en dat is maar goed ook. Soms lukt het één individu om een hele bevolking op te hitsen, dat voorbeeld kennen we helaas ook.
Ik denk dat we moeten oppassen om het argument tegen te gebruiken: ach, het is maar traditie.
Waarom zou iets geworteld in de middeleeuwen in 2016 achterhaald zijn?
De kerk heeft altijd te maken met winden van leer, onheil van buiten. En het is de taak van de hoeders van de kerk om hier tegenstand aan te bieden, dus niet met alle gevraagde veranderingen mee te gaan.
gravo schreef:Dat beide kampen Bijbelteksten zoeken voor hun eigen gelijk is in dit proces wel begrijpelijk, maar eigenlijk bijzaak en lang niet doorslaggevend.
En dat blijkt ook, wanneer je ziet dat men de Bijbelse argumenten waarmee de tegenpartij komt dan niet meer relevant vindt.
Het roodgemaakte begrijp ik niet, kun je dat nader uitleggen, voordat ik je verkeerd begrijp?
De vrouw in het ambt is pas echt een issue geworden toen de vrouwenemancipatie
in de wereld op gang kwam. Daar waren de argumenten eigenlijk zwak, want het betrof vaak geen ambt, wel een roeping. (Aletta Jacobs)
Ik houd wel van historische boeken en DVD's, daarin kun je lezen en zien hoe veranderingen tot stand komen.
Ik denk wel dat er een wezenlijk verschil moet zijn/is tussen zaken die in de wereld spelen en zaken die in de kerk aan de orde zijn.
Er komt nu een generatie op die de vrouw geheel gelijk ziet aan de man, terwijl de scheppingsorde iets anders zegt.
Dat tij is niet meer te keren.
Hebben we in de kerk dan trage handen en slappe knieën om ons mee te laten voeren met de geest van de tijd?
Of brengt het ons
op de knieën en vragen de Heere om wijsheid in deze?
Net zoals Daniël stand hield!
Ik bespeur bij de voorstanders meer een geluid van: ach, waarom eigenlijk, een vrouw is toch net zo goed als een man?
Maar daar gaat het niet om!
Tijdens het schrijven van de catechismus en de DL, is hier echt wel over nagedacht en gesproken.
Dit schrijvende, besef ik dat er dan weer een weerwoord komt (ik weet nu al van wie) dat deze mensen op een voetstuk worden geplaatst, het geschriften uit de middeleeuwen zijn enz enz.
De Bijbel is nog ouder! En toch, hij heeft het laatste woord, het hoogste gezag, tenminste, wat voor ons leesbaar is.
Beste gravo, het is dus geen kwestie van simpel vasthouden aan oude waarden of te makkelijk zijn om een nieuwe weg in te slaan en de boel op te schudden. Nee. Het gaat veel dieper dan dat.
Ik denk dat de vrouw in het ambt wel eens de splijtzwam in sommige kerkelijke gemeentes kan worden.
