'Gij beweegt mij bijna een christen te worden' - of niet?

[_Sjors_]

Je blijft me verrassen Sjors, mocht je ooit nog in de hoofdstad zijn ken ik nog wel een leuke barretje in de Reguliersbreestraat waar je vast je lol op kan

O, hebt u daar uw lock&stock gepruts gepraktiseerd! Gevalletje projectie, daar hou ik het maar op.


Met vriendelijke groeten,

Sjors.

[Lock&Stock]

O, hebt u daar uw lock&stock gepruts gepraktiseerd! Gevalletje projectie, daar hou ik het maar op.


Met vriendelijke groeten,

Sjors.

Laten we het er op houden dat jij met je bijdragen het christendom een menselijk gezicht geeft

[Boekenlezer]

Als nu de heidenen dit hoorden, verblijdden zij zich, en prezen het Woord des Heeren; en er geloofden zovelen, als er geordineerd waren tot het eeuwige leven. (Hand.13:48)

Stel u behoort tot de niet geordineerden... wat dan?


Met vriendelijke groeten,

Sjors.

Eh, tja, dan heb je gewoon pecht, hè. Niets aan te doen. Dat kun je zo iemand ook niet kwalijk nemen.
(Sorry, ik kon het even niet laten.)

De predikant, van wie ik catechisatie kreeg, zei eens: degenen die niet uitverkoren zijn, liggen daar niet wakker van. Dat interesseert ze niet.

[_Sjors_]

Eh, tja, dan heb je gewoon pecht, hè. Niets aan te doen. Dat kun je zo iemand ook niet kwalijk nemen.

De predikant, van wie ik catechisatie kreeg, zei eens: degenen die niet uitverkoren zijn, liggen daar niet wakker van. Dat interesseert ze niet.

Kan men dan een eerlijke zoeker zijn en toch verloren gaan? Zou dit de bedoeling van de Heer zijn? Spreekt Gods Woord zichzelf dan zo tegen? Aan de ene kant: "zoekt en gij zult vinden" (Luk.11:9) en daarnaast: "zoeken in te gaan en zullen niet kun­nen"? (Luk.13:24)


Met vriendelijke groeten,

Sjors.

[Mortlach]

Daarom heb ik ook zo´n moeite met religie, 9 van de 10 keer is iemand aanhanger van een bepaald geloof om dat zijn/haar ouders dat waren, andere sociaal-demografische/geografische druk of omdat het "bij iemand past". Zelden, of eigenlijk nooit, heb ik christenen (of anders-gelovigen) horen zeggen; "ik heb alle religies bestudeerd, alle profetieen naast elkaar gelegd, de historische waarheden gecheckt en daarom geloof ik in X omdat die religie als enige helemaal klopt op meerdere vlakken".

Waarom overtuigde het Christendom en niet bijv het Boedhisme of de Islam? En kan je oprecht zeggen dat je niet christen bent geworden vanwege andere factoren?

Dat kan eigenlijk alleen als je een studie vergelijkende-religiewetenschappen doet of iets dergelijks. En alle religies? Ook degenen die ondertussen niet meer bestaan? Dat zijn er nogal wat hoor, helemaal als je alle plaatselijke Afrikaanse en Aziatische religies daarin meeneemt.

[Lock&Stock]

Dat kan eigenlijk alleen als je een studie vergelijkende-religiewetenschappen doet of iets dergelijks. En alle religies? Ook degenen die ondertussen niet meer bestaan? Dat zijn er nogal wat hoor, helemaal als je alle plaatselijke Afrikaanse en Aziatische religies daarin meeneemt.

Nou precies, misschien zit Ra, of Wodan of een van de Romeinse Goden nu wel hoofdschuddend naar beneden te kijken

[blijblij]

Dit topic lezende vrees ik toch te moeten zeggen dat ik eerder geneigd ben om mijn geloof vaarwel te zeggen dan dat ik het geloof dat sommigen hier propageren zou willen aannemen.

Maar gelukkig is er ook een versie van het christendom waarbij het verstand niet uitgeschakeld hoeft te worden en waarbij naastenliefde, juist voor diegene die niet tot jouw eigen clubje behoren, nog wel de kern van de leer van Jezus is. Die versie kom je hier echter bitter weinig tegen.

[Boekenlezer]

Kan men dan een eerlijke zoeker zijn en toch verloren gaan? Zou dit de bedoeling van de Heer zijn? Spreekt Gods Woord zichzelf dan zo tegen? Aan de ene kant: "zoekt en gij zult vinden" (Luk.11:9) en daarnaast: "zoeken in te gaan en zullen niet kun­nen"? (Luk.13:24)


Met vriendelijke groeten,

Sjors.

Dat is best een lastige vraag. Hoe geef je hier een alomvattend antwoord op?
De angst dat je zoekt, en toch niet zult vinden, lijkt mij ongegrond. Die angst moeten wij onszelf niet aanpraten. Dat strijdt met Gods verbond, waarin God heeft gezegd: 'Ik wil jouw God zijn.' De grond ligt er dan dus niet in, dat wij zulke eerlijke zoekers zijn, want in ons zijn geen geschikte gronden te vinden, maar in wat God heeft toegezegd.
Zo heb ik dat zelf ook ervaren: God laat zich vinden.
Je hebt wel van die kringen, waar ze alles rond willen krijgen met beredeneringen. (De uiterste rechterflank.) Dat loopt spaak. Dr. A.A. van Ruler noemde dat: volharden in het denken en vergeten te existeren. (Zie in Ultra-Gereformeerd en Vrijzinnig, onder punt 3)

Wat die tekst uit Lukas 13:24 betreft, er staat nog wat achteraan, wat me wel erg belangrijk lijkt voor een juist verstaan van die tekst: "namelijk vanaf het ogenblik dat de Heer des huizes is opgestaan en de deur heeft gesloten. Dan zult u beginnen buiten te staan en op de deur te kloppen en te zeggen: Heere, Heere, doe ons open. En Hij zal antwoorden en tegen u zeggen: Ik weet niet waar u vandaan komt."
Ofwel: als het dus te laat is. Als de genadetijd voorbij is. Dat is nu nog niet. Het gaat dus over mensen die nu niet zoeken, maar als het te laat is daar ineens spijt van krijgen en dan in paniek alsnog gaan zoeken. Dat zal geen zin hebben.
Dus die tekst uit Lukas 13:24 mag niet door zware dominees gretig aangegrepen worden als bewijs dat je ook kunt zoeken en toch niet vinden. Helaas ben ik dat wel eens tegengekomen - het staat in een van mijn boeken in mijn boekenkast - waarbij datgene wat er direct op volgde niet gezegd werd.

Ook met Handelingen 13:48 moeten we, denk ik, niet in de fout gaan vervallen om in dat stukje tekst niet de leer van de uitverkiezing maar de leer van de uitsluiting te gaan lezen. Want zo kun je dat nogal eens noemen, zoals dat wat heet, de leer van de eeuwige uitverkiezing, die dan verwordt tot de leer van de eeuwige uitsluiting. Ze vergeten alleen om de term aan te passen. Dan wordt het een angstidee, en dat is onbijbels. Ik vermoed eerder dat die tekst uit Handelingen 13 gelezen moet worden vanuit de verwondering dat er zovelen geloofden. En de oorzaak daarvan wordt dan genoemd.

[Cathy]

Stel dat ik me weer eens zou verdiepen in de Boeddhistische beoefening. Regelmatig mediteren, bewuster proberen te leven, etc. Dan kan het gebeuren dat ik op een gegeven moment ervaar dat ik de tijd die ik tv-kijkend doorbreng, beter kan besteden aan meditatie. Het is dan niet zo dat ik geen tv mág kijken, ik ervaar dan dat het niet opbouwend is.

Zo werkt het in het christenleven ook. Het is een langzaam proces van bepaalde dingen loslaten omdat ze eigenlijk niet meer boeien. Je wordt veranderd in je denken.
Wanneer ik van een afstandje naar mezelf probeer te kijken vind ik dat eigenlijk ook wel een heel fascinerend proces.
Paulus zegt dat mooi in zijn Korinthebrief: Alle dingen zijn mij geoorloofd, maar niet alle dingen zijn nuttig. Alle dingen zijn mij geoorloofd, maar niet alle dingen bouwen op.
En een stukje verder:.. ..waarom zou mijn vrijheid onder het oordeel vallen van het geweten van een ander?

[Boekenlezer]

Nou precies, misschien zit Ra, of Wodan of een van de Romeinse Goden nu wel hoofdschuddend naar beneden te kijken

Nee hoor, dat is uitgesloten. Daar hoeven we niet over in te zitten.

[Lock&Stock]

Nee hoor, dat is uitgesloten. Daar hoeven we niet over in te zitten.

Hoe weet je dat zo zeker?

[_Sjors_]

De grond ligt er dan dus niet in, dat wij zulke eerlijke zoekers zijn, want in ons zijn geen geschikte gronden te vinden, maar in wat God heeft toegezegd.

Helder. U hebt gelijk, we zijn geen van allen eerlijk.

Wat die tekst uit Lukas 13:24 betreft, er staat nog wat achteraan, wat me wel erg belangrijk lijkt voor een juist verstaan van die tekst: "namelijk vanaf het ogenblik dat de Heer des huizes is opgestaan en de deur heeft gesloten. Dan zult u beginnen buiten te staan en op de deur te kloppen en te zeggen: Heere, Heere, doe ons open. En Hij zal antwoorden en tegen u zeggen: Ik weet niet waar u vandaan komt."
Ofwel: als het dus te laat is. Als de genadetijd voorbij is. Dat is nu nog niet. Het gaat dus over mensen die nu niet zoeken, maar als het te laat is daar ineens spijt van krijgen en dan in paniek alsnog gaan zoeken. Dat zal geen zin hebben.

Dus de ark van Noach bestaat nog steeds...

Ook met Handelingen 13:48 moeten we, denk ik, niet in de fout gaan vervallen om in dat stukje tekst niet de leer van de uitverkiezing maar de leer van de uitsluiting te gaan lezen. Want zo kun je dat nogal eens noemen, zoals dat wat heet, de leer van de eeuwige uitverkiezing, die dan verwordt tot de leer van de eeuwige uitsluiting. Ze vergeten alleen om de term aan te passen. Dan wordt het een angstidee, en dat is onbijbels. Ik vermoed eerder dat die tekst uit Handelingen 13 gelezen moet worden vanuit de verwondering dat er zovelen geloofden. En de oorzaak daarvan wordt dan genoemd.

Want dit is goed en aangenaam voor God onze Heiland, die wil dat alle mensen behouden worden en tot kennis der waarheid komen.
(1 Tim.2:3, 4)

Maar Hij is lankmoedig over u omdat Hij niet wil, dat iemand verloren gaat, maar allen tot bekering komen.
(2 Petr. 3:9).

Ik heb geen behagen in de dood van de goddeloze, maar veeleer daarin, dat de goddeloze zich bekeert van zijn weg en leeft.
(Ezech. 33:11; 18:21-23)

Want zo lief heeft God de wereld gehad, dat Hij zijn eniggeboren Zoon heeft gegeven, opdat ieder die in Hem ge­looft, niet verloren gaat, maar eeuwig leven heeft.
(Joh.3:16)

Met voorbijzien dan van de tijden der onwetendheid be­veelt God nu aan de mensen, dat zij zich allen overal moe­ten bekeren.
(Hand.17:30)

Jeruzalem, Jeruzalem ... hoe dikwijls heb ik uw kinde­ren willen bijeenverzamelen, en gij hebt niet gewild.
(Matth. 23:37; Luk. 13:35).

Wie wil, neme het water des levens om niet.
(Openb.22:17)



Met vriendelijke groeten,

Sjors

[Boekenlezer]

Dus de ark van Noach bestaat nog steeds...

In overdrachtelijke zin wel, ja.

[Mortlach]

Zo werkt het in het christenleven ook. Het is een langzaam proces van bepaalde dingen loslaten omdat ze eigenlijk niet meer boeien. Je wordt veranderd in je denken.
Wanneer ik van een afstandje naar mezelf probeer te kijken vind ik dat eigenlijk ook wel een heel fascinerend proces.
Paulus zegt dat mooi in zijn Korinthebrief: Alle dingen zijn mij geoorloofd, maar niet alle dingen zijn nuttig. Alle dingen zijn mij geoorloofd, maar niet alle dingen bouwen op.
En een stukje verder:.. ..waarom zou mijn vrijheid onder het oordeel vallen van het geweten van een ander?

Precies. En als het zo loopt, is dat inspirerend en jawel, jaloersmakend. Een uitnodiging om je op datzelfde pad te begeven.

Helaas benaderen sommigen het van de andere kant. Als je de dingen afpakt/verbiedt, dat je mensen dan sneller naar het punt brengt waar ze het vanzelf zouden opgeven. Zo werkt het natuurlijk niet, en het maakt de ontwikkeling krampachtig, een gevecht.

[_Sjors_]

Helaas benaderen sommigen het van de andere kant. Als je de dingen afpakt/verbiedt, dat je mensen dan sneller naar het punt brengt waar ze het vanzelf zouden opgeven. Zo werkt het natuurlijk niet, en het maakt de ontwikkeling krampachtig, een gevecht.

Ver uit de buurt blijven van sommigen! Laat u niet kisten door sommigen! Sommigen hebben het slechtste met u voor! Let maar op de meesten; die weten u te inspireren! De meesten weten u tot jaloersheid te wekken! De meesten leiden u op het juiste pad!


Met vriendelijke groeten,

Sjors.