mona schreef:Op nieuwjaarsmorgen hadden we een dominee, die preekte over de naamgeving van Jezus.
'En nu wil ik aan de kinderen vragen of zij kunnen vertellen hoe je aan je naam bent gekomen. Maar helaas, er zijn geen kinderen in de kerk vanmorgen".
Dat gebeurde bij ons laatst op een gewone zondagmiddag. De predikant begon met preken en hij wilde zich eerst speciaal tot de kinderen richten. Hij keek nadrukkelijk rond en zag geen kinderen. Dat was best een pijnlijk moment.
De jongste die er zat was 18, weet ik.
Nina schreef:Triest joh, heel triest..
Dat is het, maar de kerken hebben er ook schuld aan. Veel kerkelijke gemeenten hebben maar 1 kerkdienst, smorgens, de evangelische gemeente hier ook. Maar die dienst duurt vaak zo lang, (2 uur) dat begrijp ik dan niet. Ik heb eens een dienst beluisterd, de meditatie (preek was het eigenlijk niet) duurde maar 20 minuten! De rest was gevuld met zingen, bidden, heel veel zingen, nog een spreekster met een persoonlijk verhaal.
De PKN wijkgemeente heeft ook maar 1 dienst, op de middagdienst kwamen nog maar heel weinig mensen af.
Yoshi schreef:En wat had die dominee allemaal gedaan om wel kinderen naar die gemeente te krijgen op die dag?
Wat een onzinnige vraag. Dat is de taak niet van de dominee, maar van de ouders!
Hoe neem je je kinderen mee, hoe praat je zelf over de kerk, de predikant. Kinderen moeten hierin begeleid worden op een verstandige manier.
De kerkdienst hoeft geen niveau jip-en-janneke te zijn. Veel predikanten leggen moeilijke dingen uit, ook voor kinderen, juist voor kinderen.
Als je kinderen opvoedt met het gegeven dat kerkgang
moet ipv dat het een Zegen en blijdschap is, kun je verwachten dat zij het ook als een vervelend moeten ervaren en afhaken later.