Cathy schreef:Zelf ben ik voorstander van de nog goudere regel: 'Behandel de ander zoals je zelf behandeld zou willen worden'.
Die gaat een stapje verder en is minder vrijblijvend in mijn ogen. Eh ja, die is van Jezus.

Ik weet dat dit verschil bestaat, en dat het blijkbaar verschil uitmaakt, maar dat is een nuance die ik slechts moeilijk kan vatten. Als ik gewond langs de weg zou liggen, zou ik niet willen dat ik zou worden genegeerd. Dus als ik iemand anders zie liggen, moet ik hem niet negeren en dus helpen. Het kan zijn dat het voorbeeld niet precies genoeg is, maar als je een voorbeeld hebt waar jouw versie van de regel wel werkt en de mijne niet, dan hoor ik het oprecht graag. Misschien is mijn versie te zwart-wit, en gaat ze uit van slechts 2 tegenovergestelde opties. In het geval van mijn voorbeeld zijn er natuurlijk meer mogelijkheden dan helpen-negeren...
Mee eens maar laten we eerlijk zijn, lang niet iedereen hééft een empatisch vermogen. Soms schrik ik zelfs hoe weinig mensen dat eigenlijk wel hebben. Of het wegdrukken om de één of andere reden.
Je noemt moord, diefstal en verkrachting. Het gebeurt allemaal op grote schaal en dit zijn dan de echt schokkende dingen. Hoeveel gebeurt er in het klein en in het geheim?
Misschien hebben we die hogere Autoriteit toch wel nodig.
Goed, je hebt altijd mensen die hun gedrag laten bepalen door de kans te worden betrapt/bestraft in plaats van door het effect op de ander. Dat is inderdaad een probleem. Die mensen hebben een enorm gebrek aan empathie, en de maatschappij als geheel spreekt er gelukkig de afkeuring over uit en bestraft dat soort mensen, in het ergste geval met uitsluiting. De gemeenschappen zijn tegenwoordig dan ook wel erg groot en dat is een uitdaging voor het morele systeem. Die 'hogere Autoriteit' is dan een kunstgreep om de kans op betrapping/bestraffing 100% te laten zijn. Maar zoals ik al zei: als je God nodig hebt om je te weerhouden van verkrachting, dan is er iets grondig met je mis.