Yoshi schreef:Ik ben wel benieuwd waarom. Ik neem namelijk aan dat je in het dagelijkse leven (in je familie, op je werk, op school, in je vriendenkring) dagelijks in aanraking komt met mensen die niet in God geloven.
Ik kom dagelijks in aanraking met mensen die niet in God geloven.
Maar dan kun je soms de nuance nog proeven dat ze toch nog wel in iets geloven (meer een hoop dat er toch in het hiernamaals een soort paradijs is).
Het lijkt mij persoonlijk afschuwelijk om te denken dat er niets is, een grote leegte.
Mortlach zit hier al jaren op het forum, kun je zien in zijn profiel.
Dan hoop ik dat hij hier zit met een reden (hij heeft wel een keer de aanleiding geschreven).
En God is bij machte om het hardste hart te verbreken.
Wij zijn zelf niet minder ongelovig of hard van nature, dan Mortlach.
Ook al ben je opgegroeid in een christelijk nestje, dan nog kan de vijandschap en hardheid jegens God er helemaal zijn. Zie het recent geopende topic over een rotjeugd.
Verdrietig dat mensen dan zo blijven hangen in bitterheid, teleurstelling, boosheid, vanwege onbenulligheid of liefdeloosheid van mensen.
Als je teleurgesteld raakt in bepaalde mensen of een bepaalde kerk, kun je ook naar een andere gaan nl.
God blijft immer Dezelfde.
En ik gun Mortlach zo van harte die diepe vreugde die alle verstand te boven gaat, wanneer de Heilige Geest in je woont en je mag geloven dat je zonden vergeven zijn, door het bloed van Jezus Christus. De geschonken genade dus.
En dan is boeddha met al zijn goedheid en zuiverheid, slechts een zwak aftreksel van die alomvattende gunnende genade.