Gisteren heb ik de
Goose Island 312 Urban Wheat Ale gedronken. Het eerste Amerikaanse bier wat ik ooit gedronken heb. Tot nu was het Nederlands, Belgisch of Duits bier wat ik mij zo weet te herinneren. Op de
website staat:
"We don't need to be the only beer you drink - we just want to be the best beer you drink." Dat is behoorlijk abitieus, en dat schept best wel verwachtingen! En ik moet zeggen: het bier viel me ook niet tegen. Dit heeft me inderdaad wel als een goed bier gesmaakt.
Het is sowieso erg anders dan wat ik tot nu toe gedronken heb. Heel anders van karakter dan een Belgisch blond bier. Dus dat ik bij de eerste slokken even wennen. Het alcoholpercentage is 4,2%, en daarmee duidelijk een stuk lichter dan een Belgische blonde. Dat verleidt dan weer om zo drie teugen achter elkaar te nemen. Voor je het weet zou dan je glas leeg zijn. Maar op zich wel erg prettig om zonder al te veel gevolgen voor mijn helderheid dit bier te kunnen drinken.
Het flesje bevat wat meer bier dan gebruikelijk. Daar waar het normaal gesproken 300 of 330 ml. is, bevat dit flesje 355 ml.
Het bier is troebel, en geeft weinig schuim. Als ik het inschenk is er even een klein schuimkraagje. Op het laatst was er helemaal geen schuim te zien, en zag het er bijna uit als een glaasje vruchtensap. Dat is wel wat anders dan wat ik met andere bieren nogal eens meemaak net na het inschenken: een vol glas, met vooral een héle grote schuimkraag, en onderaan amper een centimeter van het gewone gele (of eventueel bruine) bier. Wat dat betreft is deze Goose Island bijzonder gemakkelijk in te schenken.
Is dit nu mijn beste bier, wat ik gedronken heb? Daar ben ik nooit zo snel geneigd om antwoord op te geven. Wat is immers het beste? Voor mij is dat vaak een nogal dynamisch begrip, wat zich niet zo gemakkelijk vast laat pinnen. En al helemaal niet na een eerste keer proeven! Maar goed bier? Ja, dat durf ik het zeker wel te noemen.