Cicero schreef:Volgens mij gaat dit topic over de vraag of het christelijk geloof met de evolutietheorie te combineren is.
Je hebt gelijk. Ik was het een beetje uit het oog verloren. Dan gaan we los....
Het stukje waar ik het meest over viel:
ds. M schreef:Wanneer kun je dan echt spreken over gevestigde kennis? Kún je het wel echt kennis noemen als je theorie voor een groot deel bestaat uit aannames? Aannemelijkheid en waarheid zijn niet identiek. Een trui met gaten zou ik dus ook niet aan willen trekken, tenzij voor een sponsorloop. Gaten in truien hebben nooit de neiging vanzelf te dichten, wel om almaar groter te worden, totdat de trui uiteenvalt.
Volgens mij valt hij hier in zijn eigen zwaard: De ‘kennis’ die uit de Bijbel naar voren komt is dat gevestigde kennis of toch ook een aanname?
Aan truien met gaten wordt met man en macht gewerkt om die gaten te dichten. Zeker ontstaan er weer nieuwe gaten maar daar wordt vervolgens ook weer aan gewerkt. Dat is de charme van de wetenschap.
De aanvaarding van de evolutietheorie dwingt ons tot een nieuwe uitleg van talloze Schriftplaatsen en -woorden. Daaruit ontstaat het beeld dat de schepping niet volmaakt was.
Wat is daar mis mee zou ik zeggen. De schepping was idd niet volmaakt, maar zeer goed. Dat is toch echt iets anders. De schepping wordt vervolmaakt.
Dr. Van den Brink somt een hele rij theologen op die dit harmoniemodel aanhangen en nochtans orthodox bleven. Opmerkelijk is dat geen van deze theologen het vakgebied ‘exegese en bijbelse theologie’ beoefent. Je hebt de bijbels theologen en exegeten tegen als je bijbelse grondwoorden van betekenis laat veranderen ten gunste van een harmoniemodel. Zuiver exegetisch kunnen we van woorden als dag, dood, voltooid, goed echt niet wat anders maken.
Hier heeft hij denk ik een punt. Maar daar kan Cicero misschien wat meer licht over werpen? Ik heb wel eens van je gelezen dat een dag echt een dag is en geen periode. En hoe zit dat met 1 Korinthe 15:47?
Nog een punt in zijn ‘voordeel’:
Dat is nog steeds mijn kernbezwaar tegen het harmoniemodel: de evolutietheorie is een hermeneutische sleutel geworden.
Dat snap ik en dat is niet de bedoeling. We moeten niet vanuit de evolutietheorie de Bijbel willen gaan verklaren.
Daarom ben ik ook tegen een harmoniemodel. Waarom zouden we de evolutietheorie en de Bijbel in harmonie willen brengen? Dat moeten we helemaal niet willen want dan blijven we hangen bij het boetseren aan ‘de kruiwagen’ terwijl het gaat om de inhoud.
Een kruiwagen is een
middel om inhoud te vervoeren. Ik denk dat we als gelovigen de wetenschap de wetenschap moeten laten en ons wat het geloof betreft moeten concentreren op de inhoud. Dan maakt het niet meer uit wat de wetenschap wel of niet ontdekt en behoeven mensen niet meer af te haken van het geloof omdat ze Genesis niet meer kunnen verenigingen met wat ze op school of universiteiten leren. Of is dit te pragmatisch?
Dan kom ik weer uit op een, voor mij, basisvraag: Waarom zouden we Genesis letterlijk moeten lezen?