Boekenlezer schreef:Voor een andere lezing dan de letterlijke moeten natuurlijk wel goede redenen zijn. Anders is het een slag in de lucht. En dat uit Genesis overtuigend naar boven valt te halen dat dat niet als geschiedenis opgevat moet worden, dat kan ik nou bepaald niet zeggen. Ik zie nergens een bijbelse bijsluiter voor een andere betekenis, zoals je die bijvoorbeeld wel hebt bij de gelijkenis van de zaaier (Mattheüs 13:1-8 -> 13:9, 13:18-23). Ik ontwaar ook geen andere sfeer, in de trant van: toen zag ik een visioen... Nee, gewoon een nuchtere vertelling.
Je beschouwt de Bijbel dan echter wel in een vaccuum. Als je kijkt naar alle andere verhalen uit die tijd en regio, durf ik er om te wedden dat je ze allemaal allegorisch/mythologisch leest.
Natuurlijk kunnen er best details zijn in het verhaal, die ook anders verteld kunnen worden. Dergelijke verschillen tref je wel vaker aan in de Bijbel. Maar op zijn minst in grote lijnen zal het toch moeten kloppen, wat er geschreven is. Kun je dat nou van evolutie en schepping zeggen, dat die twee in grote lijnen wel aardig op elkaar aansluiten? Ik zie vooral zeer ingrijpende verschillen als ik die twee bij elkaar leg, maar nul overeenkomsten. Een iets minder letterlijke lezing doet daar weinig aan af, want dan blijven het twee puzzelstukken die niet passen. Wie dat wel weet te combineren, is als een dief die uit stelen gaat, en tegelijkertijd zegt dat hij het achtste gebod hoog heeft zitten en onderhoudt. Dan moet je toch wel ontzettend creatief exegetiseren. Dat kan nooit geloofwaardig zijn.
Tja, de mensen in die tijd wisten ook niets van atomen, of zwaartekracht of ziektekiemen. De natuur is nu eenmaal altijd ingewikkelder dan we dachten en denken. Je blijft proberen de Bijbel als wetenschapsboek te lezen, en dat gaat zoals wel blijkt altijd de mist in.
Als je nou constateert, dat twee verhalen elkaar vierkant tegenspreken door onverzoenlijke tegenstellingen, is het mijns inzien logisch om eerst te overwegen of er dan een van de twee verworpen moet worden, voordat je aan creatieve exegese gaat doen.
Echter niet als overduidelijk is dat een van die twee verhalen een mythe is.
Dat is geen gemoraliseer, maar gewoon normale logica. Wordt die logica niet gevolgd, dan krijg ik het vermoeden van verlegenheidsoplossingen. Zo van: 'de werkelijkheid spreekt mijn geloof tegen, maar ik ben zo gehecht aan mijn geloof dat ik me graag een rad voor ogen draai om dat geloof toch vooral in stand te kunnen houden'. Dat komt niet geloofwaardig over.
Let wel: ik zeg niet dat jij aan het zojuist geschetste doet. Misschien heb jij wel een ijzersterk antwoord op die logische vraag. Maar dan ben ik wel benieuwd naar dat antwoord. (Vandaar dat ik daar naar vroeg!)
Dat is precies de houding die ik vermoed bij iedereen die aan de letterlijke lezing vasthoudt.
