Het verschilt per kind denk ik, hoe je er het beste mee om kunt gaan.
Bij Jurian heeft het altijd al het beste geholpen om dingen uit te leggen van tevoren. Geen haar op mijn hoofd die bedenkt om pas in het kamertje zelf te benoemen dat hij een prik zou krijgen. Niet dat hij dan in paniek zou raken, maar ik weet dat hij graag wil weten wat er gaat gebeuren, en dat respecteer ik van hem, dus leg ik dingen van tevoren duidelijk uit.
Frederiek is weer anders, die kan van tevoren al zo'n onzin drama maken over simpele dingen, bij haar leg ik soms wel dingen uit, maar dan ook met 1 zin: we gaan morgen naar de babydokter en daar krijg je een prik. Punt.' Geen gesprek, geen discussie erover. Dan vindt zij het geen probleem waarschijnlijk, terwijl als ik er steeds over begin en het uitleg, ze dan steeds onrustiger wordt.
Met de jongste telg gaat het steeds beter. Gister was ik wel echt even helemaal op, de nachten waren wel erg kort, maar nu besloten dat ik gewoon doe wat ik denk dat hij nodig heeft, dus na het voeden maar lekker boven op mij in slaap vallen, dan gaat het prima. Merk dat hij sowieso erg graag dicht tegen me aan ligt, de hele dag door. En ik geef hem groot gelijk

Nu ik me er gewoon bij neerleg wordt het wel makkelijker op de één of andere manier. Hij heeft vandaag denk ik al wel 6 of 7 keer gedronken, maar ik heb er vrede mee, mijn man is nog lekker thuis, dus ik hoef nog helemaal niks, kan de hele dag met Jorrik zitten, en stiekem is het wel genieten

Uw Woord is een Lamp voor mijn voet, en een Licht op mijn pad...