Gralgrathor schreef:Niet echt. Het is een resultaat dat noodzakelijkerwijs volgt uit de werking van wetenschap. Waar een causale interactie bestaat bestaat een methode om testbare theses op te stellen en te bevestigen of verwerpen.
Jawel, het heeft zelfs een naam, sciëntisme. Is gewoon ook een filosofische stroming, je verdedigd echt een onhoudbaar standpunt. En bovendien, is de claim dat wetenschap die vraagstukken goed/het best kan beantwoorden, net zo goed niet wetenschappelijk.
Nee. Zelfs al hadden we nog nooit een schip gezien, dan hadden we aan de hand van de vorm een bepaald doel kunnen afleiden, dan hadden we onderdelen van het schip (deuren, verlichting, aandrijving, etc) kunnen herkennen als technologieen die vergelijkbaar zijn met die van ons, en waarvan we het doel kennen. Bij alle bekende objecten waarvan we legitiem kunnen stellen dat het een bepaald doel heeft is het geen kwestie van afleiden op puur theoretische gronden, maar een conclusie op basis van bekendheid met soortgelijke objecten met een bekend doel. Niets van dat gaat op voor universa.
Nee, natuurlijk niet, omdat het evident is dat een mens het universum niet gemaakt heeft. Met nog nooit een schip gezien doelde ik ook op nog nooit iets soortgelijks, natuurlijk snap ik dat je aan de hand van bekende technieken doelmatigheid kan herkennen maar ik bedoelde juist dat ook als die technieken niet bekend waren, we prima hadden kunnen beargumenteren aan de hand van de complexiteit dat het niet een product van toeval maar van intentie was. Met al die methodes die je nu gebruikt kun je alleen menselijke producten herkennen, en niet bv een alien bouwwerk. Maar zolang je allerlei methodiek gaat noemen die echt alleen maar op gaat voor mensen ben je gewoon aan het cirkel redeneren. Als we op Mars een onbekend bouwwerk zagen, zonder enige techniek die we kenden en zonder zelfs precies te weten met welk doel het was gemaakt, in de vorm van een rotsblok, dan nog hadden we aan de hand van de complexiteit kunnen betogen dat het intentioneel gemaakt was.
Maak er miljard van, en je zit er een stuk dichter bij. We hadden grofweg dezelfde observaties kunnen doen ten tijde van het vormen van de Aarde, 4.5 miljard jaar geleden, als we toen aanwezig waren geweest.
En het is niet alleen het juiste tijdsframe maar ook de juiste positie
Nee, nu ga je keihard tegen de isotropische aard van het universum in. Er zijn geen bevoorrechte posities.[/quote]
Dit zijn nu feiten waar we het over oneens zijn, dus het moet niet moeilijk aan te tonen zijn dat een van de twee ongelijk heeft. Als ik jou een bron laat zien die mijn verhaal bevestigd, zou je dan ook je mening hierover herzien? Of blijf je er dan nog steeds bij dat het net zo goed toevallig kan zijn.
Net zo opmerkelijk als het feit dat een appel valt als je die in de lucht los laat.
Meer net zo opmerkelijk dat appels altijd uit bomen zouden vallen rond etenstijd.
Dat mag, zolang je in de gaten houdt dat ik gelijk heb.
Haha ik denk dat dit juist het punt is waar vooral in de filosofische wereld, de meeste mensen het met je oneens zullen zijn.
Ik blijf herhalen dat idd zo'n universum in dat geval ook zal bestaan
Zie daar.
Dan heb jij blijkbaar die methode van testen gevonden waar 's werelds astronomen al decennia naar op zoek zijn.
Ik heb echt heel eenvoudig uitgelegd waarom het een onwaarschijnlijke verklaring is en waarom het zelfs indien waar het probleem alleen maar verder terug schuift. Maar het maakt me ook niet uit, als jij wilt geloven dat een oneindigheid van universa die parameters verklaart, dan hou je er net zo goed een religieuze overtuiging op na en blijft de oorsprong van de multiverse nog steeds een groot probleem voor je.
We hebben het over een oneindig aantal trekkingen. In een set waarin al dit soort nummers voorkomen *moet* zelfs het meest opmerkelijke nummer door puur toeval ooit getrokken worden. Dit is middelbare school-wiskunde. Kom op.
Alsof ik je niet snap. Dat heb ik ook telkens erkend, maar daarna luister je niet meer. Die getallenlijn representeert het oneindig aantal trekkingen, hetgeen aangewezen wordt is ons universum, dus niet een trekking. Je zit zo in je hoofd met oneindigheid verklaart alles dat je helemaal niet probeert mijn analogie te begrijpen. Ja, in het aantal trekkingen zit ook ons getal, maar nee het is niet waarschijnlijk dat we, als dat de verklaring is, het getal zien dat we nu zien.
Nee. Zelfs al heeft Hawking ooit dergelijke berekeningen gemaakt, dan zijn die uitgegaan van één bepaald origineringsmechanisme. Mijn punt is dat we niet weten welk verklarend model voor origineringsmechanisme accurater is. We weten dus niet hoeveel trekkingen er zijn - de mogelijkheden varieren van één tot oneindig. We weten dus niet hoeveel zijden de dobbelsteen heeft - de mogelijkheden varieren van één tot oneindig. We kunnen op basis van zoveel onbekenden geen waarschijnlijkheid berekenen. We kunnen wel een waarschijnlijkheid berekenen uitgaande van een bepaald model, maar we hebben geen idee of dat het correcte model is. Wat moet ik doen om je dat te laten snappen?
Zolang er geen aanwijzingen zijn om te geloven dat er een bepaalde wetmatigheid achter zit, hoeven we daar niet van uit te gaan. Het overgrote deel van kosmologen erkent dat we vooralsnog geen enkele reden hebben om daar vanuit te gaan. Dat is het huidige best werkende model, je kan niet beargumenteren op basis van eventuele modellen die nog komen.
Maar waar je totaal niet op ingaat, is dat die wetmatigheid naar alle waarschijnlijkheid ook gefinetuned moet zijn. Ik haal zelfs Alexander Vilenkin aan, maar jij acht de kans nog steeds reëel dat die dobbelsteen dus maar 1 zijde heeft, ondanks dat Vilenkin uitlegt dat dit niet het geval kan zijn. Het lijkt me logisch dat ik niet jou maar Vilenkin het meest geschikt acht om daar uitspraken over te doen.
Je overtuiging staat bol van de emoties, het is behoorlijk inconsistent om zowel de mutliversa als a universe from nothing als reële opties te zien, omdat dit in strijd is met Ockham's scheermes. Het enige waar jouw manier van denken toe leidt is een oneindigheid van wetmatigheden. Ondertussen blijft het finetuning probleem bestaan en blijft de vraag waar die wetmatigheden dan vandaan komen. Uiteindelijk moet alles terugleiden op een eerste oorzaak, of dus wat jij denkt oneindigheid, en gegeven de kosmologische ontdekkingen de laatste eeuw zijn er veel meer aanwijzingen om te vermoeden dat het eerste het geval is.