Hoeveel tijd tussen de kinderen?

[Dippie]

Ja, en je mag ook aan je lichaam denken toch? Bij mij heeft de dokter in ieder geval de tip gegeven om één jaar te herstellen van de keizersnee. Maar ook al heb je geen keizersnee gehad, soms is het voor je lichaam (en de hormonen die meespelen) ook wel eens goed om 'even' niet zwanger te zijn..

Die leeftijd heb ik ook in gedachten voor een evt. tweede kindje. Hoever ben je nu in de zwangerschap?

Bij mij werd dat inderdaad ook geadviseerd (heb ook een ks gehad). Vk zei 1 jaar en de Gynaecoloog zei 6 maanden Maar ik denk dat je zelf het beste aan je lichaam voelt of je er weer klaar voor bent.

Ik ben nu ruim 21 weken zwanger!

[meribel]

@Sarah, ja ze zijn 8 en 5 en de derde ruim anderhalf.

[Duschka]

Maar... ik weet precies wel moment ik vruchtbaar ben. Dan is het erg lastig om niet te plannen. Ben je nog niet toe aan een kind, dan heb je die dagen spontaan hoofdpijn en dan plan je dus ook.

Waar ik eigenlijk benieuwd naar ben... heeft ML dan ook hoofdpijn?
Ik meen... besluiten jullie samen om de vruchtbare dagen te skippen (en dus de kinderkomst on hold te zetten) of bepaalt de vrouw dat dan?

Ik vind het zelf heel moeilijk.
Wij hebben heel lang op ons meisje gewacht, en zouden dolgraag een groot gezin hebben gehad, dus mijn mening is ook enigszins "gekleurd" .
Hoewel ik best begrijp dat bepaalde dingen invloed hebben en dat je het zeker als ouders ook maar allemaal aan moet kunnen.
En waar ligt de balans tussen "de dingen aan Hem overlaten" en beseffen dat je als mens ook een verstand en verantwoordelijkheid hebt gekregen?

Overigens weet ik van een predikant die eens in alle oprechtheid tegen mijn ouders heeft gezegd: Bij de eerste drie bid je vurig om de kinderzegen maar daarna neemt die vurigheid toch af... (hadden ook een behoorlijk groot gezin)

[Sarah1]

@Sarah, ja ze zijn 8 en 5 en de derde ruim anderhalf.

Ok. Dus tussen elk kind zit ongeveer drie jaar.
Die leeftijd heeft ook wel mijn voorkeur.
Dat betekent dus dat dat mijn man en ik over een half jaar weer aan de slag kunnen..

[ajl]

Sarah In welke wijze zie jij dan je afhankelijkheid aan God, zoals 654321 dit beschrijft. Jij geeft nl aan dat dat jou erg aantrekt, maar ik zie je anders reageren over het tijdspad waarin jij kinderen wenst en ermee aan de slag wil gaan.

Let wel, ik heb niets tegen anticonceptie, maar ik verbaas mij altijd over de tweeledigheid van sommige standpunten. Er wordt beweert dat men in afhankelijkheid wil leven, maar qua geboorteplanning en gezinsplanning wel het verstand willen gebruiken. Het verstand gebruiken gaat alleen zelden over de afhankelijkheid, maar vooral over eigen wensen, zoals tijd voor elkaar, weinig ruimte, oppas. In dat opzicht kan ik wel met Duchka meegaan.

missf mooie buik! Ik vind het een prima buik hoor voor 30 weken, niets mis mee. Klein is de buik niet, maar goed het is ook jouw 3e kind

[Sarah1]

Sarah In welke wijze zie jij dan je afhankelijkheid aan God, zoals 654321 dit beschrijft. Jij geeft nl aan dat dat jou erg aantrekt, maar ik zie je anders reageren over het tijdspad waarin jij kinderen wenst en ermee aan de slag wil gaan.

Let wel, ik heb niets tegen anticonceptie, maar ik verbaas mij altijd over de tweeledigheid van sommige standpunten. Er wordt beweert dat men in afhankelijkheid wil leven, maar qua geboorteplanning en gezinsplanning wel het verstand willen gebruiken. Het verstand gebruiken gaat alleen zelden over de afhankelijkheid, maar vooral over eigen wensen, zoals tijd voor elkaar, weinig ruimte, oppas. In dat opzicht kan ik wel met Duchka meegaan.

missf mooie buik! Ik vind het een prima buik hoor voor 30 weken, niets mis mee. Klein is de buik niet, maar goed het is ook jouw 3e kind

Mijn reactie aan Meribel was uiteraard een grapje
Ik moet zeggen, het heeft wel mijn voorkeur, maar dat heeft meer met de situatie er om heen te maken. Ik ben van mening dat je als mens wel afhankelijk bent van God en Hem ook in alles nodig hebt. Onze dominee zegt daarvan ook: 'Je mag zelfs de kleinste dingen de Heere voorleggen'.
Daarnaast vind ik dat een iedereen zijn eigen verantwoordelijkheden heeft en daarom zijn verstand moet gebruiken. Om een voorbeeld te geven. Ik ken een gezin met 10 kinderen. De moeder kon het gezin eigenlijk niet aan. Daarbij was er ook nog een zoon met autisme, dat vergt extra aandacht. Qua aandacht en opvoeding was het niet zoals het hoorde. Daarvan denk ik dat de moeder het beter in had moeten schatten door niet 'bijna' elk jaar zwanger te raken en daardoor een groot gezin te krijgen. Ik ben benieuwd hoe jij daar in staat?! Want zij had kunnen denken: Ik stel mij op in biddend opzien naar de Heere. Dan had de Heere de baarmoeder toch kunnen sluiten? Of moet ik dit voorbeeld zien als een plan van God.

[Sarah1]

Sarah In welke wijze zie jij dan je afhankelijkheid aan God, zoals 654321 dit beschrijft. Jij geeft nl aan dat dat jou erg aantrekt, maar ik zie je anders reageren over het tijdspad waarin jij kinderen wenst en ermee aan de slag wil gaan.

Let wel, ik heb niets tegen anticonceptie, maar ik verbaas mij altijd over de tweeledigheid van sommige standpunten. Er wordt beweert dat men in afhankelijkheid wil leven, maar qua geboorteplanning en gezinsplanning wel het verstand willen gebruiken. Het verstand gebruiken gaat alleen zelden over de afhankelijkheid, maar vooral over eigen wensen, zoals tijd voor elkaar, weinig ruimte, oppas. In dat opzicht kan ik wel met Duchka meegaan.

missf mooie buik! Ik vind het een prima buik hoor voor 30 weken, niets mis mee. Klein is de buik niet, maar goed het is ook jouw 3e kind

Ik ben trouwens benieuwd hoe jij precies over anticonceptie denkt! Zou je dat kunnen uitleggen?

[ajl]

Mijn reactie aan Meribel was uiteraard een grapje
Ik moet zeggen, het heeft wel mijn voorkeur, maar dat heeft meer met de situatie er om heen te maken. Ik ben van mening dat je als mens wel afhankelijk bent van God en Hem ook in alles nodig hebt. Onze dominee zegt daarvan ook: 'Je mag zelfs de kleinste dingen de Heere voorleggen'.
Daarnaast vind ik dat een iedereen zijn eigen verantwoordelijkheden heeft en daarom zijn verstand moet gebruiken. Om een voorbeeld te geven. Ik ken een gezin met 10 kinderen. De moeder kon het gezin eigenlijk niet aan. Daarbij was er ook nog een zoon met autisme, dat vergt extra aandacht. Qua aandacht en opvoeding was het niet zoals het hoorde. Daarvan denk ik dat de moeder het beter in had moeten schatten door niet 'bijna' elk jaar zwanger te raken en daardoor een groot gezin te krijgen. Ik ben benieuwd hoe jij daar in staat?! Want zij had kunnen denken: Ik stel mij op in biddend opzien naar de Heere. Dan had de Heere de baarmoeder toch kunnen sluiten? Of moet ik dit voorbeeld zien als een plan van God.

Jammer dat jij niet ingaat op jouw persoonlijke leven, maar het voorbeeld geeft van een moeder met 10 kinderen , waarvan 1 kind ziek is.

Als ik jouw post lees, misschien zeg ik het te scherp, maar zo is het niet bedoeld, zie ik staan dat je in afhankelijkheid van God wil leven. Je laat het alleen niet zien. Ik lees nl vooral 'egoïstische'redenen om nog niet aan een kind te beginnen; de zorg 's avonds alleen moeten doen, omdat je man weg is, weinig ruimte, minder makkelijk oppas krijgen, weekendjes weg heb je hard nodig, 3 dagen werken met twee kinderen is te veel etc. Deze redenen zijn mijn inziens geen definitie van 'je verstand gebruiken' bij gezinsplanning. Voor mij is dit gewoon je eigen gang gaan en als ik het wil moet er gelijk een kind komen. Als je dat wil allemaal prima, maar kom dan niet met argumenten van 'in afhankelijkheid met God leven, maar wel je vestand gebruiken'. Daar kan je nl mensen mee kwetsen die jaren op een kind moeten wachten en dolgraag een huis vol wilden en ook nog wel erg snel achter elkaar.

Hoe ik anticonceptie zie. Wij hebben de eerste periode van ons huwelijk anticoneptie gebruik, totdat een van ons de zekerheid van een vast contract had. Vervolgens heb ik na elke zwangerschap periode gebruikt om te herstellen, maar ook niet eindeloos uit te stellen. Wij wilden graag meerdere kinderen en waren elke keer dolbij dat wij er weer 1 mochten ontvangen, ook al was het snel op elkaar. Tussen onze kinderen zit 17, 22 en 19 mnd ( 4 kinderen binnen 5 jaar). De argumenten die jij aandraagt, zoals weinig ruimte en anders slapen zij bij elkaar, vind ik persoonlijk onzin. Nu slapen er bij ons ook wel een paar samen. Op den duur zal het wel veranderen ivm met een dakkapel die nog noet komen, maar eigenlijk vinden onze kinderen het erg gezellig. Er is een periode geweest dat mijn man bijna een jaar zonder werk heeft gezeten, ook dat heeft ons niet weerhouden en was een volgend kindje meer dan welkom. En ik moet zeggen dat het voor mij mijn beste zwangerschap was, terwijl ik fulltime werkte. Manlief zorgde voor alles thuis en ik kon rustig aandoen als ik thuiskwam en rustig sporten om mijn conditie op peil te houden,.
Ik weet niet of er bij ons nog meer kinderen komen. Ik verwacht het niet. Op dit moment bewust deze keuze gemaakt. Ik heb afgelopen zomer een operatie gehad en ben nog herstellende. Daarbij merk ik dat 4 kinderen binnen 5 jaar best wel druk is en wij willen ook de kinderen de aandacht blijven geven die zij nodig hebben.

Nogmaals, misschien staat het er harder dan ik bedoel. Dat krijg je nl met geschreven tekst en ik wil niemand kwetsen. In het echt ben ik best wel aardig . Ik snap alleen de tweeledigheid niet zo; zeg dan gewoon, ik wil het op dit moment niet. Iedereen kan en mag hier zijn eigen keuze inmaken

[lammetje]

Waar ik eigenlijk benieuwd naar ben... heeft ML dan ook hoofdpijn?
Ik meen... besluiten jullie samen om de vruchtbare dagen te skippen (en dus de kinderkomst on hold te zetten) of bepaalt de vrouw dat dan?

Ik vind het zelf heel moeilijk.
Wij hebben heel lang op ons meisje gewacht, en zouden dolgraag een groot gezin hebben gehad, dus mijn mening is ook enigszins "gekleurd" .
Hoewel ik best begrijp dat bepaalde dingen invloed hebben en dat je het zeker als ouders ook maar allemaal aan moet kunnen.
En waar ligt de balans tussen "de dingen aan Hem overlaten" en beseffen dat je als mens ook een verstand en verantwoordelijkheid hebt gekregen?

Overigens weet ik van een predikant die eens in alle oprechtheid tegen mijn ouders heeft gezegd: Bij de eerste drie bid je vurig om de kinderzegen maar daarna neemt die vurigheid toch af... (hadden ook een behoorlijk groot gezin)

Zoiets beslis je samen, vind ik. Wij hebben geen extreem druk gezin, maar wel een kind met problemen (die buitenstaanders vaak niet zien/willen zien).

Ik vind idd te weinig ruimte, andere auto nodig of lastig om 2 kids dicht op elkaar te hebben, geen geldig argument om een zwangerschap te voorkomen. Maar daar moet ook ieder voor zich een lijn in trekken. Alleen kan ik die argumenten niet echt plaatsen met de opmerking om hierin te vertrouwen op God. Al blijft dat lastig, want zodra het 'zwaar' wordt wil je toch zelf ingrijpen door een nieuwe zwangerschap te voorkomen.

[ajl]

Dat ben ik met je eens Lammetje. En wanneer is het zwaar? Is het zwaar omdat je de eindjes echt niet aan elkaar kan knopen? Is het zwaar omdat er zieke kinderen tussen zitten? Is het zwaar omdat je vrijwel geen tijd voor jezelf bij is? Of is het zwaar omdat je alles perfect wilt doen, gezin, huishouden, kerkenwerk? Iedereen heeft wel een ander breekpunt.

[lammetje]

Idd, wat de een zwaar vind doet de ander op zn sloffen. En de perfecte moeder moet je niet willen zijn volgens mij

[paprikameisje2]

een perfecte moeder bestaat ook niet! ik heb het inmiddels wel afgeleerd na de vreselijke periode met M! VOoral de schone schijn ophouden dat het goed gaat.. iedereen weet toch dat er achter elke voordeur wel zorgen zijn van wat voor aard! Toen ik eerlijk en open ging zijn over dat het helemaal niet ging omdat hij zooooooveel huilde zoooooveel en vaak oorontseking had en zooooo krijste.... vertelden veel mensen dat zij dat ook hebben gehad! ik heb hieraan ok echt mensen overgehouden die mij goed begrepen!

Ik wordt idd met 38 weken ingeleid als ik ontsluiting heb... en nu hopen dat dat het geval is... al verwacht de gyn van wel, aangezien ik bij de eerste en tweede al met 36 weken 2 cm had em bij M met 38 weken 4.

NOg even terug komen op alles perfect willen doen. Ik wilde ook alle ballen hoog houden... op het werk perfect zijn... in het gezin... overal en alles.... maar brak me bij de enkels af! dus enorm veel van geleerd!
Met tien kinderen moet je gewoon je prioriteiten verleggen... facebook verwijderen oid gaat zooveel tijd inzitten....

[Sarah1]

Jammer dat jij niet ingaat op jouw persoonlijke leven, maar het voorbeeld geeft van een moeder met 10 kinderen , waarvan 1 kind ziek is.

Als ik jouw post lees, misschien zeg ik het te scherp, maar zo is het niet bedoeld, zie ik staan dat je in afhankelijkheid van God wil leven. Je laat het alleen niet zien. Ik lees nl vooral 'egoïstische'redenen om nog niet aan een kind te beginnen; de zorg 's avonds alleen moeten doen, omdat je man weg is, weinig ruimte, minder makkelijk oppas krijgen, weekendjes weg heb je hard nodig, 3 dagen werken met twee kinderen is te veel etc. Deze redenen zijn mijn inziens geen definitie van 'je verstand gebruiken' bij gezinsplanning. Voor mij is dit gewoon je eigen gang gaan en als ik het wil moet er gelijk een kind komen. Als je dat wil allemaal prima, maar kom dan niet met argumenten van 'in afhankelijkheid met God leven, maar wel je vestand gebruiken'. Daar kan je nl mensen mee kwetsen die jaren op een kind moeten wachten en dolgraag een huis vol wilden en ook nog wel erg snel achter elkaar.

Hoe ik anticonceptie zie. Wij hebben de eerste periode van ons huwelijk anticoneptie gebruik, totdat een van ons de zekerheid van een vast contract had. Vervolgens heb ik na elke zwangerschap periode gebruikt om te herstellen, maar ook niet eindeloos uit te stellen. Wij wilden graag meerdere kinderen en waren elke keer dolbij dat wij er weer 1 mochten ontvangen, ook al was het snel op elkaar. Tussen onze kinderen zit 17, 22 en 19 mnd ( 4 kinderen binnen 5 jaar). De argumenten die jij aandraagt, zoals weinig ruimte en anders slapen zij bij elkaar, vind ik persoonlijk onzin. Nu slapen er bij ons ook wel een paar samen. Op den duur zal het wel veranderen ivm met een dakkapel die nog noet komen, maar eigenlijk vinden onze kinderen het erg gezellig. Er is een periode geweest dat mijn man bijna een jaar zonder werk heeft gezeten, ook dat heeft ons niet weerhouden en was een volgend kindje meer dan welkom. En ik moet zeggen dat het voor mij mijn beste zwangerschap was, terwijl ik fulltime werkte. Manlief zorgde voor alles thuis en ik kon rustig aandoen als ik thuiskwam en rustig sporten om mijn conditie op peil te houden,.
Ik weet niet of er bij ons nog meer kinderen komen. Ik verwacht het niet. Op dit moment bewust deze keuze gemaakt. Ik heb afgelopen zomer een operatie gehad en ben nog herstellende. Daarbij merk ik dat 4 kinderen binnen 5 jaar best wel druk is en wij willen ook de kinderen de aandacht blijven geven die zij nodig hebben.

Nogmaals, misschien staat het er harder dan ik bedoel. Dat krijg je nl met geschreven tekst en ik wil niemand kwetsen. In het echt ben ik best wel aardig . Ik snap alleen de tweeledigheid niet zo; zeg dan gewoon, ik wil het op dit moment niet. Iedereen kan en mag hier zijn eigen keuze inmaken

Ik zei niet dat het kind ziek was. Hij is helemaal gezond verder, hij heeft alleen een vorm van autisme wat veel aandacht en zorg met zich meebrengt..

De redenen die ik aangedragen heb zijn mijn inziens geen egoïstische redenen. Ik wil hiermee alleen aangeven dat (net als het voorbeeld van de moeder met 10 kinderen) het ook goed is om naar jezelf te kijken naar wat jij belangrijk vind en aan kan. Waarom is dat gelijk egoïstisch? Moet je jezelf dan helemaal wegcijferen voor de kinderen? In afhankelijkheid leven van God betekent voor mij dat ik alles aan hem kan voorleggen en vragen. Kijk, jij kan het misschien prima aan met 4 kinderen in 5 jaar tijd. Ik weet van mezelf dat ik dat niet kan. Ik weet ook dat ik niet zo snel kinderen achter elkaar kan krijgen en opvoeden omdat ik mezelf ken. Is dat dan gelijk egoïstisch? Nee, ik noem dat gewoon je verstand gebruiken! De Heere heeft ons dat verstand gegeven. Waarom zie jij dat als 'je eigen gang gaan'? Als je de Bijbel leest, kom je nergens tegen dat het tegen Gods wil gaat om verantwoordelijkheid te nemen voor je eigen situatie.

Maar nu wil ik jou ook een vraag stellen: Jij gebruikt anticonceptie of heb dit in het verleden gebruikt. Hoe verklaar je dan jouw afhankelijkheid van God? Via anticonceptie neem jij het recht toch ook in eigen hand?

[meribel]

Misschien even een topic aanmaken? Anders wordt het best offtopic hier..
Het heeft wel raakvlakken hoor maar dit is meer slow chat

[ajl]

Ik beweer ook niet dat ik dat opzicht volkomen in afhankelijkheid leef. Ik lees alleen bij jouw twee dingen die volkomen in tegenspraak zijn en dat heb ik verwoord in mijn vorige post.