Spreeuw schreef:Een bekend fenomeen is het delen van pepermuntjes tijdens de preek. Vooral aan het begin van de preek komen er rollen pepermunt of mentos tevoorschijn om de rij door te laten gaan. Waar het precies vandaan komt, weet ik niet.
De bekende zanger Stef Bos heeft hier zelfs een liedje over gemaakt: "Pepermunt".
http://www.youtube.com/watch?v=tuSaAoZ9mpA&feature=kpAls ik dit liedje hoor, dient pepermunt om verveling tijdens de preek tegen te gaan. Ik vind het eigenlijk droevig gesteld dat mensen zich tijdens de preek gaan vervelen, terwijl tijdens de preek het Bijbelgedeelte voor de betreffende dienst uitgelegd wordt.
Ik ben ook niet echt trots op deze gewoonte. Er zullen vast een aantal mensen zijn die daardoor beter kunnen luisteren, maar waarom is het altijd aan het begin van de preek? Door het geritsel en de zwijgende communicatie op de banken tijdens het doorgeven mis je vaak het begin van de preek al (tenzij je moeite doet en de aangeboden rol negeert; maar ja, dat is ook zo aso...). Dat is erg storend en behoorlijk vervreemdend voor nieuwe mensen in de gemeente. Sterker nog, bij sommigen kan een groet/glimlach voorafgaand aan de dienst er niet vanaf, maar de snoeprol kan wel rond.
Het feit dat het steevast gebeurt bij een preek en niet bij andere toespraken laat zien dat het voornamelijk een ingesleten/ingebakken gewoonte is, welke stiekem bedoeld is om de prediking wat dragelijker te maken. Voor kinderen te begrijpen, voor volwassenen wat minder. Waarom niet voor en na de dienst? En als de prediking niet om aan te horen is: onderneem stappen. De huidige gewoonte toont duidelijk aan dat de prioriteit ligt bij de distributie van lekkernijen ipv bij de opening van de verkondiging (welke vaak cruciaal is om de lijn te kunnen volgen).
Mijn mening is: uit respect geen snoepjes meer tijdens de preek. En als je niet zonder kan, neem er dan zelf een (
voor de preek), maar ga niet anderen ermee storen. En naasteliefde tonen (delen) kan ook nog buiten dat ene half uurtje. Deze gewoonte doet voor mij overduidelijk afbreuk aan de prediking (zonder zoetigheid kunnen we het zure niet aan?), en dat is niet iets wat we onze kinderen moeten meegeven.
PS ik chargeer wat hier. Voor velen is het snoepje helemaal geen teken van disrespect naar de preek. Het is dus ook niet per definitie zo dat je iets verkeerd doet. Maar ik hoop dat men wel bedenkt dat dit mogelijk een negatief imago geeft aan de preek en de eredienst en daarbij anderen tot last kan zijn als het tijdens de preek gebeurt.
"an argument is what convinces reasonable men and a proof is what it takes to convince even an unreasonable man." Alexander Vilenkin