alexander91 schreef: Ik kan me zo snel geen enkele tekst bedenken waarin vermeld wordt dat de gedoopte net voor het dopen, tijdens het dopen, en meteen erna een getuigenis aflegt. Dat lijkt mij zeer typerend eigenlijk voor de doop.
Anoniem_89 schreef:
Handelingen 2:38-41 <<knip>>...<<knip>>
Bedankt voor de quotes. Ze laten in elk geval duidelijk zien dat het enkel noemen van "de bede van een goed geweten" erg kort door de bocht is, en het eraan voorafgaande tekort doet. Ik lees namelijk vergeving van zonde, en reacties op het Woord dat naar mensen toegekomen is en accepteren van het evangelie. De bron is dus niet de gedoopten zelf, maar het komt van buitenaf naar hen toe.
Anoniem_89 schreef:Kinderen zijn geheiligd in hun ouders..
Waarom kan dat kind later niet zelf die beslissing nemen?
Als zij Hem niet willen volgen dan heeft het toch geen nut gehad.
De ouders geven het kind neem ik aan swieso een christelijke opvoeding.
Als je zelf gelooft dan hoef je daar toch niet nog een keer duidelijk iets mee te onderstrepen.
Eigenlijk is het 1+1=2.
Als je het werkelijk gelijk aan 1+1=2 vindt, dan laat dat zien dat je je niet echt verdiept hebt in deze zaak, terwijl je toch de huidige vorm anders wilt zien. Komt dus niet sterk over.
Ten tweede, waarom moet dat kind die beslissing nemen? Denk je dat de evangelieprediking die tot de doop leidde in de door jou geciteerde teksten echt afhankelijk was van hoe de mensen reageerden? Nagenoeg allen (zie bv Hand 10) kwamen tot bekering toen. Waren zij zoveel beter dat ze het konden aannemen itt nu als er gepreekt wordt onder ongelovigen? Ik vraag me dus sterk af in hoeverre het uiteindelijk de beslissing is van elk individu. Dus in hoeverre dat kind later echt een eigen beslissing neemt, is maar de vraag. Er is een indruk dat er een keuze is, maar er zit meer schijn in dan dat het lijkt. Als ik jou nu vraag om voor de kinderdoop te zijn, dan lijk je in zekere zin een keuze te hebben, maar toch zit je eigen verstand je zodanig tegen dat de keuze toch echt al gemaakt is voordat de keuze geboden is. Er zijn maar weinig keuzemomenten waarbij de uitkomst lastig te bepalen is, en het is maar de vraag of die er werkelijk zijn. Waarschijnlijk willen we dat die er is, omdat ons dat een goed gevoel geeft. De mens wil onafhankelijk zijn en zelf-bepalend, zodat de mens zelf de eer krijgt van de "keuzes" die die maakt. Maar ondertussen volg je eigenlijk gewoon je psychische instincten.
Terugkerend naar het kind: dat kind heeft de schijnbare keuze op latere leeftijd, maar jij hebt die nu ook nog steeds. Je kunt er zo uit stappen als je wilt. Tenminste als je uitgaat van die volledige keuzevrijheid. Er zijn genoeg voorbeelden van volwassengedoopte mensen die het geloof vaarwel zeggen. Netzoals een kind na zijn doop het geloof vaarwel kan zeggen, kan ook een volwassene dat na diens doop. Voor beiden heeft het geen nut gehad.
En of ouders sowieso hun kinderen in het geloof opvoeden is maar de vraag. Sommige ouders vinden de eigen keuze van het kind en niet dopen zo belangrijk, dat ze het kind vrijer opvoeden en ook buiten het geloof laten leven als het enigzins die richting op neigt. Een kinderdoop lijkt mij een sterkere duw in de rug om je verantwoordelijkheid te nemen als ouder, netzoals dat de leider van de gedoopte huisgezinnen bepaalde wat diens huis zou geloven.
"an argument is what convinces reasonable men and a proof is what it takes to convince even an unreasonable man." Alexander Vilenkin