André-J30 schreef:Terecht ook dat er de verbinding is gemaakt met het Jodendom. Want toen Johannes doopte vroeg niemand wat hij aan het doen was, de Joden begrepen het ritueel. Een voorbeeld uit de Talmoed:
De proseliet werd ondergedompeld en zodra hij uit het water kwam was zijn status als die van een pasgeboren kind. Hij had geen verleden meer! Dat was totaal en is te zien in regelgeving in de Talmoed.
...een proseliet is als een nieuw geboren kind. Eduyyot 5 Mishna 2
Dit is een veelgemaakte vergissing. De proselytendoop is alleen terug te vinden in het latere deel van de Talmud, de Gemara. In de Mishna wordt nergens duidelijk verwezen naar een soort initiaritueel voor een proseliet met water. In de Mishna Mikva'ot gaat het enkel om rituele wassingen, maar niet een soort eenmalig initiatie ritueel, zoals de doop. Er is geen enkel bewijs voor dat de Joden ten tijde van het NT al de proselietendoop kende. De eerste keer dat we in de geschiedenis iemand tegen komen die doopt is Johannes de Doper.
Dat gezegd hebbende, kenden de Joden natuurlijk wel rituele wassingen, zoals die in het OT voorgeschreven worden. Dus toen Johannes begon te dopen zal het niet helemaal onbekend of onlogisch zijn geweest voor de Joden in die tijd, maar een eenmalige doop der bekering, die kenden de Joden in die tijd echt niet. In ieder geval, hebben we geen enkele reden om daarvan uit te gaan. De veel gemaakte link tussen de proselietendoop van het moderne jodendom en de christelijke doop is dus volledig onterecht. Voor zover wij dat uit de historische bronnen weten, is de proselytendoop pas een paar eeuwen na de christelijke doop in het jodendom terecht gekomen.