Boerin schreef:Toen ik nog niet geloofde was ik wel altijd bang voor de dood, ondanks dat ik dacht dat er daarna niks was. Als christen alleen toen ik bij een sektarische kerk zat waar niet over wedergeboorte werd gesproken, maar als je maar iets verkeerd deed moest je opnieuw tot bekering komen. Toen werd ik continu aangeklaagd en bad elke week het zondaarsgebed opnieuw, terwijl ik al gered was eigenlijk. Wist het alleen niet.
Rom. 8:14-16
Want allen, die door de Geest Gods geleid worden, zijn zonen Gods. 15 Want gij hebt niet ontvangen een geest van slavernij om opnieuw te vrezen, maar gij hebt ontvangen de Geest van het zoonschap, door welke wij roepen: Abba, Vader. 16 Die Geest getuigt met onze geest, dat wij kinderen Gods zijn.
De Psalmist kent ook de angst voor de dood, en zweette de Heere Jezus geen droppels bloed?
Hij heeft ook de angsten moeten doorstaan.
Ik lag gekneld in banden van den dood,
Daar d' angst der hel mij allen troost deed missen;
Ik was benauwd, omringd door droefenissen;
Maar riep den HEER dus aan in al mijn nood:
Dus ook degenen die geloven, kunnen bij tijden zo tegen het sterven opzien.