"We maken elkaar niet meer gelukkig".

[Rozijn]

Dat zeg ik ook niet, maar ze leggen uiteindelijk toch Gods goede geboden naast zich neer...

(Ik zie een typefoutje in mijn vorige bericht, ik ga het even verbeteren)

[Boerin]

De tips zijn allemaal waar en kan je op jezelf toepassen,
Maar als je vrienden gaan scheiden.....?
Met de bijbel aankomen dat het niet goed is?
zelf weten ze dat beter dan wie dan ook.

Het is allemaal ontzettend treurig en verdrietig, met name voor de kinderen, dus steun hebben ze echt nodig.

Ik zou nooit iemand met de Bijbel om z'n oren slaan in zo'n geval en geen geval is te vergelijken, maar ik zou ook niet zeggen: 'Ja vraag maar wijsheid aan de Heer' of zo, wat een slap en vroom geklets. Dat zei toen iemand tegen m'n ex: 'Ja veel wijsheid toegewenst met de beslissing.'
7 Weken later had ie spijt en toen was het te laat.

[mohamed]

Waarvan had ie spijt?

[mohamed]

Scheiden is niet niks, maar als het gebeurt dan gebeurt het. Daar kan en moet je niks aan willen veranderen want zelfs mensen die samenleven kunnen gescheiden zijn. In een dergelijke situatie bij elkaar blijven zal andere problemen tot gevolg hebben zoals overspel, zodat het alsnog op een scheiding uitloopt. Ik moest er niet aan denken om een partner te hebben die bij me bleef omdat het moet van God, aub niet!

[Boerin]

Waarvan had ie spijt?

Hij belde heel zielig op ineens of ik weer terug wilde komen, maar toen was ik al 'getrouwd' met iemand in het gekkenhuis, dat mocht niet van Leviticus dacht ik toen, teruggaan naar je eerste man. Achteraf gezien was ie ook wat impulsief met dat 'ik wil scheiden' en zich rotgeschrokken toen ik een zmpoging had gedaan, maar ik weet niet of het anders ooit nog goed had kunnen komen. Hij zei later wel dat ie het vanaf het begin af aan een ramp had gevonden, toen ik nog blij opperde dat we toch ook wat gezellige jaren hadden gehad.

[Boerin]

Ik moest er niet aan denken om een partner te hebben die bij me bleef omdat het moet van God, aub niet!

Dat is ware liefde: Ik blijf bij je omdat het moet.

[mohamed]

Ik moest er niet aan denken om een partner te hebben die bij me bleef omdat het moet van God, aub niet!

Dat is ware liefde: Ik blijf bij je omdat het moet.

Ja je weet dan meteen waar je aan toe bent!

[mohamed]

Hij zei later wel dat ie het vanaf het begin af aan een ramp had gevonden, toen ik nog blij opperde dat we toch ook wat gezellige jaren hadden gehad.

Lekker dan, wel erg stom van hem om dan zo lang te blijven hangen.

[Evelien]

Sommige mensen gaan pas denken als er daadwerkelijk iets gebeurd, ipv als ze alleen maar horen: "we moeten echt iets aan onze relatie doen schat" of "als je nu niet laat zien... dan ga ik bij je weg".

Je moet tegen een stootje kunnen, maar tsja wat is een stootje en hoe lang hou je die vol?

Als je de zoveelste smoes hoort van: "Ja ik ga mijn verslaving aan pakken". Dan is het: pak je koffers maar in en vertrek. Die persoon is letterlijk vertrokken met zijn koffers. Gevlucht naar het buitenland.

Wat is de maatstaf van Gelukkig zijn!? Soms is het beter als mensen uit elkaar gaan, maar wanneer is dat? En is dat dan niet achteraf gepraat?

[mohamed]

Waar een wil is is een weg en ik denk dat bij de meeste mensen die scheiden beide of een van de beide partijen gewoon niet meer wil. Dat is spijtig, maar je kan er niets aan veranderen. Het is te wijten aan hardheid van het hart wanneer mensen scheiden en wie daarin volharden wil moet dat vooral doen. Ik heb een tijdje met een vrouw geleefd die er geen zin meer in had, maar uit een soort plichtsbesef of gemakzucht bleef en dat kan ik iedereen ten zeerste afraden!!

[meribel]

Dat zeg ik ook niet, maar ze leggen uiteindelijk toch Gods goede geboden naast zich neer...

(Ik zie een typefoutje in mijn vorige bericht, ik ga het even verbeteren)

Dat doen we allemaal continu bewust en onbewust.
Bij elkaar blijven maar niet van elkaar houden, is dat geen zonde?

Het is echt treurig hoor, scheiden, maar ik ben het eens met mohamed in deze draad.

[moedertje31]

Van dichtbij heb ik meegemaakt dat mensen op punt van scheiden stonden. Zij kon en wilde echt niet meer, door ontrouw en allerlei andere ernstige oorzaken. Maar toch.. zijn ze nu weer bij elkaar. En ja, het gaat goed. Natuurlijk zijn er gigantisch veel problemen en zorgen, maar nu kunnen ze er eindelijk over praten. En dat is vaak het probleem: communicatie. Men leeft zijn of haar eigen leven, groeit weg van elkaar.
Ik ben het niet eens dat het zonde is om bij elkaar te blijven als men niet van elkaar houdt. Het is wel zonde als we tegen de Bijbel in handelen en dus gaan scheiden.

[Rozijn]

@Meribel: Als je trouwt, beloof je elkaar in de eerste plaats trouw. Je doet er een eed op om elkaar niet te verlaten, zeker als je in de kerk trouwt.
Natuurlijk is het daarbij van het grootste belang dat er liefde is.

Als die liefde ontbreekt, dan is het dus hoog tijd om daaraan te werken. Voor beiden geldt dan: geven, geven, geven, zonder te verwachten of te eisen dat je iets terugkrijgt.

En samen buigen voor God: Wij hebben het helemaal verkeerd gedaan, wij hebben er een potje van gemaakt. Ontferm U over ons, arme zondaren.

[schelpje3]

@Meribel: Als je trouwt, beloof je elkaar in de eerste plaats trouw. Je doet er een eed op om elkaar niet te verlaten, zeker als je in de kerk trouwt.
Natuurlijk is het daarbij van het grootste belang dat er liefde is.

Als die liefde ontbreekt, dan is het dus hoog tijd om daaraan te werken. Voor beiden geldt dan: geven, geven, geven, zonder te verwachten of te eisen dat je iets terugkrijgt.

En samen buigen voor God: Wij hebben het helemaal verkeerd gedaan, wij hebben er een potje van gemaakt. Ontferm U over ons, arme zondaren.

Men gaat er soms wel eens aan voorbij dat het huwelijk eigenlijk een les is in dienen.
Als je in een huwelijk uitgaat van je eigen staat van geluk, kom je vrijwel altijd teleurgesteld uit.
Ik heb zelf nooit kunnen zien dat een scheiding iemand veel gelukkiger maakte. Of één van de twee is altijd de pineut.
Onze achterburen zijn na jaren van onenigheid uit elkaar gegaan. Op de dag dat de scheiding officeel was en bekrachtigd met een handtekening, viel hij dood neer, hartstilstand.
Hij was 41 jaar.
En toen huilde zij.

[StillAwake]

[
Men gaat er soms wel eens aan voorbij dat het huwelijk eigenlijk een les is in dienen.
Als je in een huwelijk uitgaat van je eigen staat van geluk, kom je vrijwel altijd teleurgesteld uit.
Ik heb zelf nooit kunnen zien dat een scheiding iemand veel gelukkiger maakte. Of één van de twee is altijd de pineut.
Onze achterburen zijn na jaren van onenigheid uit elkaar gegaan. Op de dag dat de scheiding officeel was en bekrachtigd met een handtekening, viel hij dood neer, hartstilstand.
Hij was 41 jaar.
En toen huilde zij.

Voorbeelden van mensen die hun geluk na een scheiding terugvinden omdat ze in hun huwelijk vernederd, verkracht en als sloofje werden ingezet zijn er helaas heel veel!
En huilde die achterbuurvrouw van zpijt omdat ze gescheiden was? of van verdriet, omdat iemand haar definitief ontviel, terwijl je elkaar anders nog wel eens tegenkwam?