iedereen kan, zeker in NL, gewoon toeslagen krijgen ook nog eens.
Als het financiel op te brengen is dat alle migranten na vertrek uit NL bakken met geld krijgen nagestuurd tot hun dood, moet dat eventuele eigen woninkje voor die mensen ook kunnen lijkt me.
Je bent vrij slecht op de hoogte van de huidige situatie in NL omtrent het financieren van zorg voor gehandicapten.
Het is een feit dat:
- niemand meer recht heeft op PGB, Zorg in Natura, enz enz. Wie het nodig heeft moet zich eerst 3x binnenste buiten keren, verantwoorden en vervolgens nog maandenlang wachten (lees: maandenlang zelf de zorg geven, totdat iemand eindelijk toestemming heeft gegeven.
- Toeslagen zoals huurtoeslag, zorgtoeslag worden steeds minder.
- net als bij de ouderen, moet ook gehandicapten eerst hun eigen vermogen opeten.
- ook de uitkeringen worden eerder minder dan meer....
Nu ben ik zelf zus/mantelzorger/bewindvoerder van mijn 4 gehandicapte broer/zussen. Heb jarenlang, met een andere zus, de belangen behartigt van/gezorgd voor 2 van hen (de andere 2 woonden toen nog bij mijn ouders) die zelfstandig woonden. Sinds kort wonen ze alle 4 in een instelling. Zij blij, want zij krijgen nu de juiste begeleiding wat resulteert in minder gedragsproblemen, minder lichamelijke klachten (dus besparing op doktersbezoek en medicijnen) en ik/wij...wij zijn niet meer overbelast, wij kunnen weer zus zijn i.p.v. een professionele mantelzorger.
Ze wonen nu dan wel in een instelling, maar hun huidige (financiële) situatie is zo dat de familie waarschijnlijk hun kleding moet gaan betalen, terwijl ze zelf nog geen dagje uit kunnen. Hoezo toeslagen, huisje geven, enz enz.
Ik ken hier mensen met zulke kinderen en heb grote bewondering voor hun liefdevolle zorg, gewoon thuis.
Ik ken 'hier' (lees: daar) zulke kinderen die als vuil weggesmeten worden, verstopt worden, niet mogen bestaan. Kinderen die niet de juiste zorg krijgen, enz enz.
Ik kan ook 'daar' de voorbeelden waar het wel goed gaat.
Net als ik hier in NL vele, vele voorbeelden ken van mensen die hun kinderen met hun handicaps liefdevol verzorgen in huis, vele voorbeelden van mensen die helaas genoodzaakt waren om hun kind in een instelling te laten wonen, zodat zij wel vol liefde ouders kunnen blijven voor hun kind.
Wat mantelzorg betreft is het spreekwoord maar al te waar: de beste stuurlui staan aan wal. En dat maakt mantelzorg vaak loodzwaar is mijn ervaring. Iedereen vind het heel normaal dat men voor ouders/brusjes zorgt, weten ook te vertellen hoe het moet, maar steunen of helpen:

Mantelzorg moet/mag wat mij betreft veel en veel vanzelfsprekerder zijn/worden, maar laat het niet vanzelfsprekend zijn dat mantelzorgers de zorg ook aankunnen en kunnen volhouden.