schelpje3 schreef:Geloof me, elke moeder, en ook zij dus die het zo beroepsmatig weten, doen dingen fout in de opvoeding.
Je hebt wel eens geen zin, je dag niet, vergeetachtig, kind ligt zo dwars, dat je denkt: nou dikke doei, dan maar niet.
En ik zou niet die fouten maken die mijn moeder maakte.
Nee die niet, maar wel andere.
Kun je met de hand op je hart zeggen: ik houd zielsveel van mijn kinderen en zal altijd het goede voor hen zoeken, zowel voor het tijdelijke als voor het eeuwige?
Dan kunnen tig hulpverleners beweren dat die washand toch echt nodig is, of die strenge aanpak.
Ik heb ook eens in een circuit van betweters gezeten, met een bedplassend kind.
Ze wisten allemaal wel een therapie, aanpak.
Maar de mijne, een keer bloedchagrijnig, voor de 2e keer in die nacht bij een natgepiest en stinkend bed staan en daardoor ff uit mijn dak gesprongen, hielp bij toverslag, waar jaren van de zachte en begrijpende aanpak totaal faalden!