Moderator: Moderafo's
In de vierde plaats, zoals eerder vermeld is, brengt het huwelijk geen magische transformatie met zich mee van verliefdheid naar liefde, noch van losbandigheid naar standvastigheid. Wat voor het huwelijk uit lust kan plaatsvinden kan na het huwelijk ook. Net zo goed dat hetzelfde voor het huwelijk met echte liefde ook kan na het huwelijk.
Een huwelijk is geen voorwaarde om seks uit echte liefde te kunnen hebben, noch staat een huwelijk daar garant voor.
Ik ben het helemaal met je eens. Onderstaand geef ik een citaat van een citaat. Het staat in het (zeer aan te bevelen) boek van Tim Keller over het huwelijk. Daarin citeert hij op blz. 37 prof. Stanley Hauerwas:vanellus schreef:@discussie: Alhoewel ik geloof in de heiligheid van het huwelijk, ben ik absoluut te nuchter om in "de grote ware liefde" te geloven. Dat is misschien een teleurstelling voor sommigen, maar volgens mij is een goed huwelijk hard werken, veel investeren en goed communiceren.
Keller vervolgt met:Funest voor het huwelijk is de ethiek van de zelfontplooiing, waarin het huwelijk en het gezin in dienst staan van persoonlijke ontplooiing, onmisbaar om 'geslaagd' en gelukkig te kunnen zijn. Het uitgangspunt is dat ergens op de wereld de enige ware rondloopt en dat we die zullen vinden als we maar goed genoeg zoeken. Dit morele uitgangspunt is in strijd met een cruciaal aspect van het huwelijk. Het doet namelijk geen recht aan het feit dat we altijd met de verkeerde persoon trouwen.
We weten nooit met wie we trouwen; dat denken we maar. En zelfs als we met de juiste persoon trouwen, duurt het maar even en hij of zij is veranderd. Want het huwelijk [is iets zo groots] dat we na onze huwelijksdag niet meer dezelfde zijn. De voornaamste uitdaging van het huwelijk is - leren hoe je moet houden van en zorgen voor de vreemdeling met wie je getrouwd blijkt te zijn.
Hauerwas laat zien dat de zoektocht naar de volmaakte gelijkwaardige zielsverwant een onmogelijkheid is. Het huwelijk brengt je intenser in de nabijheid van iemand anders dan welke andere relatie ook. En daarom beginnen jij en je man of vrouw sterk te veranderen op het moment dat je met elkaar trouwt, en je kunt niet van tevoren weten om wat voor veranderingen het gaat. Dus je weet niet, en je kunt dat ook niet weten, hoe de ander er in de toekomst uitziet.
Bij veel mensen gaan de nekharen overeind staan van Hauerwas' betoog, en dat is ook wel te begrijpen, omdat hij op zoek is naar een regelrechte confrontatie met de geest van deze tijd. Om deze confrontatie te veroorzaken, generaliseert hij. Uiteraard ligt het voor de hand om niet te trouwen met iemand die minderjarig is, of met iemand die een andere taal spreekt, enzovoort. Het huwelijk is al moeilijk genoeg, dus waarom de kloof nog groter maken? De Wet van Hauerwas heeft dan ook meerdere lagen. Sommige mensen zijn echt duidelijk de verkeerde persoon om mee te trouwen. Maar echt niemand in deze wereld is de enige ware. Iedereen die met moeite een goed en lang huwelijk heeft weten op te bouwen, weer waar Hauerwas het over heeft. Na verloop van jaren maak je periodes mee waarin je moet leren te houden van iemand met wie je niet getrouwd bent, iemand die wel een vreemdeling lijkt. Je moet veranderingen aanbrengen die je niet wilt aanbrengen, en de ander moet dat ook. Vroeg of laat kom je misschien uit bij een sterk, innig, gelukkig huwelijk. Maar dat komt niet omdat je getrouwd bent met de enige ware. Want die bestaat niet.
Bambi schreef:Hangt er vanaf wat je onder de grote ware liefde verstaat.
Ik versta er onder die ene die God voor je bestemd heeft.
En God weet wat voor persoon je echt nodig hebt.
mealybug schreef:Onzin.
Paulus leert dat het beter is om vrijgezel te blijven,
tenzij je je echt niet kunt beheersen.
schelpje3 schreef:Nuance kan geen kwaad, als iedereen vrijgezel blijft, sterft de mensheid uit.
mealybug schreef:Weet jij het nu beter dan Paulus?
vanellus schreef:Het doet me denken aan het tegeltje dat mijn schoonouders kregen bij hun trouwen "God heeft ons geen kalme reis beloofd, maar wel een behouden aankomst"
Seks is puur een privéaangelegenheid; nee, dat is het niet
Maar heeft seks primair te maken met individueel geluk en genot? Nee, wat overigens niet wil zeggen dat seks alleen maar te maken heeft met plicht en niet met plezier. De christelijke leer is dat seks primair bedoeld is om God te kennen en gemeenschap te vormen, en dat het meer genot geeft dan je ooit kunt dromen als je het meer voor deze dingen gebruikt dan voor je eigen plezier.3 De eerste keer dat er in de Bijbel expliciet over seks gesproken wordt, is in het beroemde gedeelte van Genesis 2:24, dat ook door Paulus geciteerd wordt in Efeziërs 5. Man en vrouw 'hechten' zich aan elkaar om 'één van lichaam [lett.: één vlees] te worden. Wanneer je deze zin voor het eerst in het Nederlands leest, lijkt het alleen om fysieke, seksuele eenheid te gaan. Dat is zeker de bedoeling, maar het betekent nog veel meer. Wanneer in de Bijbel gezegd wordt dat 'alle vlees' door en door slecht was (Gen. 6:12, HSV 2010) of dat God zijn Geest zal uitstorten op 'alle vlees' (Joel 2:28, HSV 2010), dan betekent dat niet dat alleen zondige lichamen tegen God zondigden of dat God zijn Geest aan alle lichamen geeft. Hij geeft zijn Geest aan alle mensen. 'Vlees' is een pars pro toto, een stijlfiguur waarin een deel van het geheel gebruikt wordt om het geheel aan te duiden (zoals in onze uitdrukking 'neuzen tellen').
Met andere woorden: het huwelijk is een eenheid tussen twee mensen die zo diep gaat, dat ze nagenoeg een nieuw, enkelvoudig iemand worden. Het woord 'hechten' (in oudere vertalingen: 'aankleven') is een woord dat wijst op het sluiten van een verbond of een bindend contract. Dit verbond brengt ieder aspect uit het leven van twee personen bij elkaar. Zij smelten samen in een enkelvoudige wettelijke, maatschappelijke en economische eenheid. Ze raken veel van hun onafhankelijkheid kwijt. In liefde schenken ze zichzelf helemaal aan de ander.
Dat het huwelijk 'één vlees' genoemd wordt, houdt in dat seks wordt gezien als een kenmerk van die persoonlijke, wettelijke eenheid, maar ook als een middel om die eenheid te verwezenlijken. De Bijbel roept je op om niet lichamelijk één te worden met een ander, tenzij je ook emotioneel, persoonlijk, maatschappelijk, economisch en wettelijk één wilt worden met diegene. Geef je niet lichamelijk bloot aan die ander zonder je in ieder ander opzicht bloot te geven, wanneer je je vrijheid hebt opgegeven en jezelf gebonden hebt in het huwelijk.
Wanneer je jezelf eenmaal gegeven hebt in het huwelijk, is seks een middel om die eenheid te handhaven en door de jaren heen te verdiepen. In het Oude Testament vonden er geregeld 'verbondsvernieuwingen' plaats. Toen God een verbondsrelatie aanging met zijn volk, heeft hij bepaald dat er van tijd tot tijd gelegenheid moest zijn om de bepalingen van het verbond in herinnering te roepen door ze eerst met elkaar te lezen en zich er vervolgens opnieuw aan te verbinden. Dat was cruciaal voor de trouw van het volk aan God.
Zo werkt het ook met het huwelijksverbond. Wanneer twee mensen met elkaar trouwen, sluiten ze een plechtig verbond met elkaar - de Bijbel noemt je man of vrouw je verbondspartner (Spr. 2:17). Je trouwdag is een grote dag, waarop je vol bent van elkaar. Maar bij het verstrijken van de tijd is het nodig om je liefde opnieuw aan te wakkeren en je band weer te versterken. Er moet gelegenheid zijn om in herinnering te roepen hoeveel de ander voor je betekent en om jezelf opnieuw te geven. Seks is voor man en vrouw een unieke manier om dat te doen.
Seks is misschien zelfs wel het meest krachtige hulpmiddel dat God gegeven heeft om jezelf helemaal te geven aan een ander. Seks is het middel dat God bedoeld heeft voor twee mensen die elk voor zich tegen elkaar zeggen: 'Ik ben helemaal, voorgoed, exclusief van jou.' Gebruik seks niet voor minder dan dat.
In de Bijbel kan seks niet zonder verbond. Een verbond schept ruimte en zekerheid met het oog op kwetsbaarheid en intimiteit. Seks kan niet zonder een huwelijksverbond, maar een huwelijksverbond kan ook niet zonder seks. Dat is het middel bij uitstek om je verbond te vernieuwen.
Seks als daad van eenwording
Het is een populaire opvatting dat Paulus een Bijbelschrijver is met een negatieve opvatting over seks. Maar bij nadere beschouwing van wat Paulus precies zegt, blijkt dat moeilijk vol te hou-den.
In 1 Korintiërs 6:15-20 verbiedt Paulus christenen om seksuele omgang te hebben met een hoer. Maar de argumentatie die hij geeft is opmerkelijk.
Weet u niet dat wie zich met een hoer verenigt samen met haar
één lichaam wordt? Want de Schrift zegt: 'Zij zullen één lichaam
zijn.'(...) Ga ontucht uit de weg! (...) Weet u niet dat u niet van
uzelf bent? U bent gekocht en betaald, dus bewijs God eer met uw
lichaam.
(l Kor. 6:16 en 18-20)
Wat houdt dit in? Het is duidelijk dat 'één lichaam' (lett.: 'één vlees') voor Paulus meer inhoudt dan seksuele eenheid, want anders is zijn opmerking niet meer dan een tautologie - 'Weet je niet dat als je een lichamelijke eenheid vormt met een hoer je een lichamelijke eenheid vormt met een hoer?' Het is duidelijk dat Paulus hier met 'één lichaam' bedoelt dat je één persoon wordt. Eén lichaam verwijst naar de persoonlijke eenheid van man en vrouw in alle onderdelen van hun leven. Paulus spreekt dus zijn afkeuring uit over de gruwel van lichamelijke eenheid zonder enige andere vorm van eenheid die in een seksuele daad dient te worden weerspiegeld.
schelpje3 schreef:Dat is net zo'n kitsche tegelwijsheid als: van het concert des levens krijgt niemand een program
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 14 gasten
