En toen zaten we gisteren (weer) bij de HAP. S. is flink onderuit gegaan en kwam lelijk terecht, op z'n rechterarm. Hij gilde het uit van de pijn. Gelukkig waren we allebei aanwezig. We konden gelijk terecht bij de HAP. Gelukkig niet gebroken, maar wel flink gekneusd en een fikse bloeduitstorting. Vannacht dus amper geslapen, arm mannetje.
Qua drinken. Lastig. Kun je geen tuitbeker ergens neer zetten zodat ze zelf kan pakken en gaat drinken? Of doet ze dat ook niet uit zichzelf.
Hier is het per dag heel verschillend. Hij drinkt genoeg. De ene dag meer dan de andere.