Jvslooten schreef:Ik merk dat er best wel veel verwarring is over dit dankgebed.. wat dat betreft is het gebed vòòr de doop duidelijker. Ik zal het dankgebed hieronder plaatsen, en proberen de structuur aan te geven zoals ik die zie:
Almachtige, barmhartige God en Vader, wij danken en loven U, dat Gij ons en onze kinderen, door het bloed van uw lieven Zoon Jezus Christus, al onze zonden vergeven, en ons door uw Heiligen Geest tot lidmaten van uw eniggeboren Zoon, en alzo tot uw kinderen aangenomen hebt, en ons dit met den Heiligen Doop bezegelt en bekrachtigt. (Dit hieraan voorafgaande is het eerste deel en gaat over de bidders; de gelovigen in Christus, de Gemeente, die haar kinderen aanbied ter doop.)Wij bidden U ook, door Hem uw lieven Zoon, dat Gij deze gedoopte kinderen met uw Heiligen Geest altijd wilt regeren, opdat zij christelijke en godzalig opgevoed worden, en in den Heere Jezus Christus wassen en toenemen; opdat zij uw Vaderlijke goedheid en barmhartigheid, die Gij hun en ons allen bewezen hebt, mogen bekennen, en in alle gerechtigheid, onder onzen enigen Leraar, Koning en Hogepriester, Jezus Christus, leven, en vromelijk tegen de zonde, den duivel en zijn ganse rijk strijden en overwinnen mogen, om U, en uw Zoon Jezus Christus, mitsgaders den Heiligen Geest, den enigen en waarachtigen God, eeuwiglijk te loven en te prijzen. Amen.Dit is deel twee, waarin de bidders uit het eerste deel aan God bidden of ook deze, de gedoopte kinderen in Christus mogen leven en voor eeuwig God eren en prijzen.
(Het vetgedrukte heb ik er tussen geplakt, even voor de duidelijkheid).
De Doop getuigt ons ook van een eedzwerende God! De Heere meent wat Hij zegt. Hij heeft geen lust in onze dood. Dus wat de Heere spreekt, ook bij de Doop, spreekt Hij in volle ernst! Het water van de Doop getuigt van een eedzwerende God.
Wat sacramenten zijn vinden we duidelijk verwoord in de Heidelbergse Catechismus. Duidelijk verwoord maar het blijft wel een sacrament (een geheimenis) In zondag 25 wordt het volgende antwoord gegeven: 'De sacramenten zijn heilige zichtbare waartekenen en zegelen, van God ingezet, opdat Hij ons door het gebruik daarvan de belofte van het Evangelie des te beter te verstaan geve en verzegelen namelijk, dat Hij ons vanwege het enige slachtoffer van Christus, aan het kruis volbracht, vergeving der zonden en het eeuwige leven uit genade schenkt. (dus schenkt en niet wil of eens zal schenken)
De sacramenten mogen wij ook zien als uitroeptekens!
Stel dat je van iemand een brief krijgt met daarin twee uitroeptekens en verder niets, dan zou deze brief je niets te zeggen hebben. Zodra er woorden bijgevoegd worden, krijgen de uitroeptekens hun betekenis. Zo onderstrepen de sacramenten de verkondiging van het Evangelie.
Wij kiezen voor de kinderdoop. Is het niet indrukwekkend dat toen wij nog maar net geboren waren, nog van niets wisten, God als met Zijn verbond naar ons toe kwam? Hij is de Eerste in ons leven. Wij hebben Hem lief, zegt de Apostel Johannes, omdat Hij ons eerst heeft liefgehad (1 Johannes 4:10). Stel je voor dat ons geloof en onze keus beslissend zou zijn. Dan zag het er niet goed voor ons uit, want op elk moment laten wij het weer afweten. Maar God is trouw. En dat is de grond van alles. Dat is de belofte die vanaf de doop met u / jou mee gaat. Heel de Bijbel is vol van die trouw van God. De kinderdoop vertelt ons heel diep wie God is. De doop is het teken en zegel van Gods verbond, dat Hij van kind tot kind bevestigt.