Berichtdoor jaapo » 03 nov 2013 15:55
Je ziet nu bevestigd, dat de volgens mij nogal heldere gelijkenis vertroebeld wordt door o.a. Wilsophie. En waarom die Tien stammen en de Twee stammen hier weer opgevoerd worden, begrijp ik ook niet. Het Woord van God is ingewikkeld, maar Jezus heeft veel verduidelijkt en ons voorgedaan. Maar dan zijn er altijd weer, die het dan weer gaan compliceren. Waarom? Is het om de eigen onzekerheid te verbloemen om je daardoor in allerlei details te gaan verdiepen? MIJN geloof is: niet in een hoekje gaan zitten kniezen, weeklagend over ons zondig bestaan en hopend op uitverkoren genade en werkeloos afwachten tot de Dag daar is. Maar.... aan het werk, bouwen aan een betere wereld, omzien naar de naaste en dan vooral diegenen die in de hoek zitten, waar de klappen vallen. Gericht op de ander, in het geloof, dat die ander dan gericht is op jou, als de noodzaak daar is. Ik zeg niet, dat dit het ware geloof is, ik respecteer andere benaderingen. Ik beweer zelfs niet, dat ik al tot de uitverkorenen behoor, ik geloof, dat dat ooit zal blijken (bovendien zie ik dat niet als iets concreets in de hemel of waar dan ook, maar als iets geestelijks; als je geborgen wordt bij God, zal jouw geest bijdragen aan de zaligwording van hen die na ons komen). Over wie nooit meer gesproken wordt en in wiens geest nooit meer gehandeld wordt, die is pas echt dood. Ik geloof dit allemaal, maar ik weet het niet zeker. Bij hen, die er wel allemaal zo van verzekerd zijn, ligt godsdiensthoogmoed op de loer. En dat klinkt ook door in hen, die niet al te ingewikkelde Bijbelverhalen ingewikkelder maken en mistiger maken, door er van alles bij te slepen, met een regen van losse teksten uit heel andere Bijbelboeken. Het is MIJN opvatting en de ander wordt door mij gerespecteerd, hoewel ik daar dan best kritisch naar mag kijken. Dit godsdiensthoogmoed te noemen (ineke-kitty) vind ik een grenzenloze brutaliteit.
Mijn motto: gezang 7, Liedboek voor de Kerken = Lied 316 NLB