Markie schreef:Idd zelfmoord is een doodzonde ja.
Dat is geen Katholieke gedachte ook.Dat is juist de gedachte dat zonden vergeven kunnen wordenvoordat ze gepleegd zijn.
Komen bekeerde mensen in de hemel? Ja lijkt mij. Kkomen ze in de hemel omdat ze bekeerd zijn of omdat ze nog net voor dat laatste zondetje vergeving hebben kunnen vragen? Als de Bijbel zegt dat er geen enkele goede gedachte uit ons voorkomt is het dan niet beetje naief om te zeggen dat die laatste zonden vergeven zijn door wat goede gedachten (berouw, vragen om vergeving) aan het eind van ons leven? Als je voor alle zonden vergeving gevraagd moet hebben, hoe kon Jezus dan ooit beloven dat een ieder die in Hem zou geloven zalig zou worden?
WEet je waarom we zalig worden? Omdat we als we bekeerd zijn heiligen voor God zijn, Hij ziet ons zoals Hij Zijn zoon ziet, waarom, omdat die Zoon tussen ons en God en gaat staan als middelaar, "Kijk niet naar hen Vader, kijk naar Mij, ik heb hun zonden vergeven". DAt doet Jezus niet omdat we berouw gehad hebben van elke zonde (van de meeste zijn we onszelf niet eens bewust) maar omdat we in Hem geloofd hebben.
Ook is het volkomen juist dat God zijn kinderen behoed voor zelfmoord.
Het bekende voorbeeld, en dat heb ik al vaker aangehaald, is dat van Job.De duivel mocht alles van hem afnemen behalve zijn leven.
De duivel mag geen levens nemen van Gods kinderen.Dat zal dan ook nooit gebeuren.
Hier maak je nogal generalisatie fout, met deze redenering zou ik ook kunnen beweren: Iedereen die geen licht (letterlijk) ziet zoals Paulus dat zag, is niet echt bekeerd, want Paulus zag dat ook. Je kunt niet aan de hand van één voorbeeld in de Bijbel een algemene stelling gaan verdedigen. Dit is een opmerking in de klasse: Een koe is een beest, dus elk beest is een koe. Verder kun je je dan afvragen waarom behoed God ons dan niet altijd voor vermoord worden? Is het dan ook niet de duivel die ons leven neemt? Overigens denk ik dat in de eerste plaats (of in ieder geval ook) werd bedoelt met dat de Satan Jobs leven niet mocht nemen dat Job niet mocht sterven aan z'n ziekte. Behoed God dus zijn kinderen voor overlijden aan een ziekte? Ik denk dat de praktijk anders uitwijst.
Maar als je een tegenvoorbeeld neemt: Koning Saul was bekeerd, en pleegde toch zelfmoord. Als je me niet geloofd lees dan de eerste hoofdstukkenv an Samuel I maar (of mn post een aantal pagina's terug). Verder staat er nergens in de Bijbel dat je ook berouw gehad moet hebben van dat allerlaatste zonde, we worden niet behouden door ons berouw over de zonde, maar door het geloof dat we er vergeving voor krijgen.
Niet Ik, maar Christus leeft in Mij. Zo ziet God ons als we geloven, zou God ons verstoten als hij ons leven zo zondeloos ziet als dat het leven van Christus was?
Ik weet niet hoe je erbij komt dat wat ik hier schrijf onbijbels is?Zelfmoord is juist onbijbels.
Ja, maar daar ging deze discussie niet over
Wat je beweert over dat een kind van God dat omkomt bij een autoongeluk en daardoor zijn laatste zonden niet kan belijden is een totáál ander iets.
Leg uit..[quote]Een kind van God kan op ieder moment voor de troon verschijnen want zijn zonden zijn vergeven.En nógmaals, een autoongeluk is geen zelfmoord.
Dan berooft iemand zich niet bewust van het leven.[/qoute] En roken of bewust te hard rijden? Er staat niet alleen dat je geen zelfmoord mag plegen, maar ook dat je God niet in verzoeking mag brengen. Te hard rijden of roken is in mij ogen bewust een zonde, dus kun je ook niet meer in de hemel komen als je daarbij verongelukt?