Boaz schreef:
Laten we eens kijken wat de doop voor baby's betekent:
* De doop als bad der wedergeboorte: nvt
* De doop als beeld van de besnijdenis van het hart: nvt
* De doop als begrafenis: nvt
* De doop als opstanding: nvt
* De doop als een bede van een goed geweten: nvt
* De doop als teken van inlijving in het verbond: fout, alleen gelovigen worden kindetren van God, je bent dit niet op grond van geboorte.
* De doop als teken van het Nieuwe verbond: fout, daarvoor heeft de Heer de Maaltijd des Heren die betekenis gegeven.
Wat blijft er over?
Enfin , ik haak af voor vandaag, heb verplichtingen te doen. Overigens: van de zijde van Andre blijft het erg stil..
Tja als we zo gaan redeneren kan je inderdaad beter afhaken. De doop is een beeld van afwassing van de zonden, schoongewassen worden door Christus. En ook een beeld van begrafenis en opstanding, je van nature zondige mens sterft met Christus en je nieuwe mens staat met Hem op. Inlijving in het verbond: De kinderen van gelovigen zijn ook heilig. Als kinderen in het oude verbond al bij Hem hoorden, dan kinderen in het nieuwe verbond dat beter is dan het oude zeker ook. Doop en avondmaal zijn beiden tekenen van het nieuwe verbond in Christus. Een bede van goed geweten? Alsof het om ons goede geweten gaat, het gaat om wie we mogen zijn in Christus. Zo kunnen we gerust bezig blijven met deze welles/nietes-discussie. Nog wel een vraag: Als jij een kind krijgt en het sterft heel jong, is dan het bij God of niet en op basis waarvan?
Een beetje onzinnige discussie verder als je het mij vraagt, want we zitten op veel punten op 1 lijn, de vraag is vooral wanneer de doop moet worden toegepast.
mealybug schreef:
Dat zegt de apostel toch ook al?
'' Niet of je (lichamelijk) besneden bent of onbesneden,'' want dat zegt niets'', maar of je een nieuwe schepping bent!''
1 Cor 7:19 !
Daar komt het op aan.
En als je de doop als een systematich vervolgsymbool van de joodse besnijdenis beschouwt, zeg je dus ook dat de babydoop , net als de besnijdenis destijds, niets doet, behalve iets uiterlijks, terwijl het om iets innerlijks gaat, nl de bekering, de besnijdenis des harten.
Maar waar maken we ons hier dan overal druk om als het niet zo zeer gaat om het teken, of je gedoopt bent of niet, besneden of niet..... maar of we een nieuwe schepping in Christus zijn? Waarom houden we ons dan zo met vormen bezig, zorgt het voor ellenlange discussies. Laten we ons dan op die nieuwe schepping focussen. En die maakt zich volgens mij druk om andere dingen dan waar we ons hier druk om maken.