NOG een nieuwe kerk erbij?

[rotterdam]

Ik volg het allemaal niet op de voet. Ik weet niet wie wat is begonnen. Wat mij betreft niet om verder op in te gaan, maar ik krijg nu de indruk dat degenen die niet mee wilden naar het nieuwe de naam krijgen iets nieuws te zijn begonnen.
Los daarvan. Het lijkt me dat er inmiddels toch wel heel veel "smaken" zijn, dat je je in de één of andere richting zou moeten kunnen vinden en daarbij aansluiten. Klaarblijkelijk werkt het zo niet.

Nog een gedachte die opkomt en waar ik mede op doelde met de "eenheidsworst".
Is de norm dat er een wereldkerk moet zijn? Zij bepaald de norm. Alles wat niet mee wil doen scheurt? Zit zij fout, dan zit je ook met zijn allen fout. De hiërarchie is onontkoombaar om het geheel voor het oog op één lijn te houden. De Paus heeft het hoogste gezag?
Of is de norm dat er een nationale landelijke kerk moet zijn? Zij bepaald in haar synode wat de waarheid is. De bijbel is onvoldoende? "Onze uitleg", de leer, moet duidelijk maken hoe één en ander door een ieder verstaan moet worden. Maar....... naarmate er meer op schrift wordt gesteld, wordt ook duidelijker dat niet iedereen er zo over denkt. Alles wat er echter anders over denkt en niet in alles mee wil doen, krijgt de naam te scheuren? De "vertrekkers" krijgen de schuld. De "blijvers" menen alle wijsheid in pacht te hebben.
Of bestaat het lichaam van Christus, de algemene christelijke kerk, uit een veelkleurige schakering van mensen en groepen die Hem willen dienen? Die niet noodzakelijkerwijs allemaal exact in het zelfde jasje hoeven rond te lopen, maar wel over en weer betrokkenheid hebben.
Met andere woorden, zit een deel van het probleem ook niet in het feit dat van de kerk een instituut gemaakt is?

Dat laatste is inderdaad een probleem maar als je wilt spreken "tot heil van de wereld" zie ik geen andere oplossing.
De problemen zijn grensoverschrijdend dus een nationale kerk is geen oplossing.
Je zult het met me eens zijn dat de kerk moet "spreken met gezag".
Er zijn inderdaad zaken waar we het niet over eens zijn maar over de hoofdlijnen zijn dat wel.
Het overgrote deel van de kerken in de wereld vinden elkaar in de woorden van de geloofsbelijdenis.

De oude hervormde kerk (voor de P.K.N. scheuring) is een goed voorbeeld dat het wel mogelijk is.
Een "gekrookte riet" dominee en zijn (vrouwelijke) vrijzinnige collega samen onder 1 dak.
En dat is honderden jaren goed gegaan.
De plaatselijke gemeentes hebben hun eigen accenten - soeverein in eigen kring.

[janpep]

De oude hervormde kerk (voor de P.K.N. scheuring) is een goed voorbeeld dat het wel mogelijk is. Een "gekrookte riet" dominee en zijn (vrouwelijke) vrijzinnige collega samen onder 1 dak.
En dat is honderden jaren goed gegaan. De plaatselijke gemeentes hebben hun eigen accenten - soeverein in eigen kring.

Ik vraag het omdat ik het niet weet, maar vermoed....
Spraken de dominees dan ook over een weer in elkaars gemeente?
Zo nee, zat dan, met dezelfde overkoepelende naam, toch niet gewoon ieder onder zijn eigen dak?
Wat ging er dan feitelijk honderden jaren goed? Is dat dan geen "schijneenheid"?

[rotterdam]

Ik vraag het omdat ik het niet weet, maar vermoed....
Spraken de dominees dan ook over een weer in elkaars gemeente?
Zo nee, zat dan, met dezelfde overkoepelende naam, toch niet gewoon ieder onder zijn eigen dak?
Wat ging er dan feitelijk honderden jaren goed? Is dat dan geen "schijneenheid"?

Soevereiniteit in eigen kring wil inderdaad zeggen dat ieder onder eigen dak zit.
De constatering dat predikanten niet dienst deden in alle kerken neemt niet weg dat het nog steeds een kerk was.
Dat is geen schijneenheid maar de ultieme uiting van de wetenschap dat de kerk geen eenheidsworst is, was, of zal worden.

Een kudde, een Herder en dan verschillende stallen ? Hoe rijm je dat ?

Wat betekent het te leven uit de ene verkondiging van de opgestane Christus, in de éne doop en in het breken van het éne brood? En wat betekent het voor ons om het alleen aan Christus over te laten hoe het met de anderen zit ?

[janpep]

Soevereiniteit in eigen kring wil inderdaad zeggen dat ieder onder eigen dak zit.
De constatering dat predikanten niet dienst deden in alle kerken neemt niet weg dat het nog steeds een kerk was.

Maar in mijn ogen dan slechts in naam dus. Een huis blijkt dan twee onder één kap, maar toch verder volkomen gescheiden woningen. Is de naam dan niet het zijden draadje waardoor niet over scheuring gesproken hoefde te worden, terwijl er geen wezenlijke eenheid is? Zet die vrouwelijke predikant dan maar eens op de kansel in de behoudende hoek. Eens zien wat er dan gebeurt. Is het niet zo dat nu een deel naar PKN gegaan is, het reeds bestaande verschil met de "achterblijvenden" nog prominenter werd? Ik weet het niet, ik ben er niet in thuis, maar van afstand bezien lijkt me dat zo.

Een kudde, een Herder en dan verschillende stallen ? Hoe rijm je dat ?

Ja, zo zie ik dus ook de situatie die jij toch "nog steeds één kerk noemde".
Ik moet ineens denken aan "In het huis van mijn Vader zijn vele woningen" Nooit in dit verband aan gedacht.

Wat betekent het te leven uit de ene verkondiging van de opgestane Christus, in de éne doop en in het breken van het éne brood? En wat betekent het voor ons om het alleen aan Christus over te laten hoe het met de anderen zit ?

Wij gaan samen de situatie helaas niet veranderen. Rest dat wij getuigen zijn. Jij in jouw klein hoekje en ik in het mijn. In de wetenschap dat mijn broeders en zusters in al die verschillende kerken zitten. Sommigen vol overtuiging, anderen met gekrulde tenen, want het is duidelijk dat her en der nogal wat mensenwerk in leer en bediening is geslopen. Dat discussie over meningsverschillen niet altijd makkelijk verloopt, is misschien minder erg dan dat het gesprek helemaal niet meer plaatsvindt.

[rotterdam]

Zet die vrouwelijke predikant dan maar eens op de kansel in de behoudende hoek. Eens zien wat er dan gebeurt. Is het niet zo dat nu een deel naar PKN gegaan is, het reeds bestaande verschil met de "achterblijvenden" nog prominenter werd? Ik weet het niet, ik ben er niet in thuis, maar van afstand bezien lijkt me dat zo.
.

Klopt die vrouwelijke predikant daar maak je niet iedereen blij mee.

Even de zaak op een rijtje ;

De P.K.N. heeft 1.789.000 leden - +/- 1.200.000 oud hervormden en 600.000 gereformeerden en lutheranen.
De 300.000 geregisterde geboorte-, partner- en gastleden volgens het oude hervormde systeem niet meegeteld.
58.517 leden zijn afgescheiden als H.H.K. en 2880 als voortgezet gereformeerd. (3,5%)
Dus dat zijn er (in verhouding niet zo veel) overigens voor mij wel - 1 is al teveel.

Het is niet zo dat, zoals jij zegt "Maar in mijn ogen dan slechts in naam dus. Een huis blijkt dan twee onder één kap, maar toch verder volkomen gescheiden woningen."

Het is (was) niet slechts in naam, de diverse denominaties gingen in vrede met elkaar om rekening houdend met elkanders "gevoeligheden".
Er was 1 kerkelijke organisatie, 1 synode.
En dat is honderden jaren redelijk vreedzaam verlopen.

[janpep]

Het is (was) niet slechts in naam, de diverse denominaties gingen in vrede met elkaar om rekening houdend met elkanders "gevoeligheden".
Er was 1 kerkelijke organisatie, 1 synode.
En dat is honderden jaren redelijk vreedzaam verlopen.

Okee. Dank voor je toevoegingen.

[1a2b3c]

Het is (was) niet slechts in naam, de diverse denominaties gingen in vrede met elkaar om rekening houdend met elkanders "gevoeligheden".
Er was 1 kerkelijke organisatie, 1 synode.
En dat is honderden jaren redelijk vreedzaam verlopen.

Ja officieel misschien, maar vanaf de preekstoel werd andere taal gesproken hoor. Ik ben er in opgegroeid en ik heb het dikwijls zat gehoord.
En voor de scheuring had je een stroming binnen de hervormde kerk 'de gereformeerde bond' dat was het behoudende deel.
Behalve dat het 1 synode was zie ik geen verschil, van binnenuit functioneerde het net als de verschillende denominaties onderling.

[janpep]

Behalve dat het 1 synode was zie ik geen verschil, van binnenuit functioneerde het net als de verschillende denominaties onderling.

Ja, dat was mijn gedachte, maar geen waarneming van nabij. Daarom mijn voorzichtigheid hierover iets te zeggen.

[rotterdam]

Behalve dat het 1 synode was zie ik geen verschil, van binnenuit functioneerde het net als de verschillende denominaties onderling.
Ja, dat was mijn gedachte, maar geen waarneming van nabij. Daarom mijn voorzichtigheid hierover iets te zeggen

Prachtige waarnemingen maar het functioneerde wel.

En afscheidingen bleven achterwege - dus geen ruzie binnen families enz.

De Gereformeerde Bond is geen kerk. Wil dat ook absoluut niet zijn.

[janpep]

Prachtige waarnemingen maar het functioneerde wel.

Het is me vaker opgevallen. Soms lees je er wat snel overheen. Ik zeg juist dat het niet mijn waarneming van nabij is.

[Janvanverweg]

het was een denominatie, maar het had wel zoiets als een 'ínwendige zendings bond', en dan klagen dat er ergens anders christenen anderen willen bereiken met het goed nieuws.

je kan in naam getrouwd zijn, maar geen gemeenschap hebben en elkaar haten. als ik lees wat over sommige vrijzinnige dominees of ne age dominees geschreven is, dan kanje idd steleln dat er formeel een eenheid is, maar ik blijf mij afvragen of dat de beantwoording is van het hogepriestelijke gebed?

geef mij maar tal van losse kerken die in blijdschap met elkaar omgaan zonder het per definitie in alle vormen en keuzes met elkaar eens te zijn.
laten we wel wezen, denominaties zijn ook maar door mensen verzonnen en zijn geen beeld van de kerk van alle tijden en alle plaatsen.

wees blij dat er een nieuwe kerk bij is. en bid dat ze nieuw leven mogen voortbrengen. als een ongelovig kerklid ergens anders tot geloof komt dan moeten we ons verheugen.
als het puur om het verwisselen van kerkmuren gaat, dan nog mogen we van goede wil zijn en eennemen dat de gelovige in de nieuwe kerk verder tot ontwikkeling en groei hoopt te komen. ook daar mogen we ons bij verheugen.
als een gelovige een stagnatiie in geestelijke groei ervaart, dan moet er een oplossing gezocht worden. verandering van spijs doet eten wordt wel gezegd. verandering van van stijl stemt tot nadenken en verdiept inzicht.

het zou wel te veroordelen zijn als een kerk gelovigen weghaald met vlezelijke lokkertjes. maar in dit geval lezen we daar niet over.

[rotterdam]

Het is me vaker opgevallen. Soms lees je er wat snel overheen. Ik zeg juist dat het niet mijn waarneming van nabij is.

De feiten ;

De Confessionele Vereniging (CV) is een modaliteitsbeweging binnen de Protestantse Kerk in Nederland (PKN). Deze organisatie bestaat sinds 1864
De vereniging heeft ongeveer 2750 leden. In 2001 rekenden zich 326 predikanten, van wie 184 dienstdoend, en ongeveer 180 (wijk-)gemeenten tot de Confessionele Vereniging. Naar schatting vertegenwoordigen zij 350.000 kerkleden van de Protestantse Kerk in Nederland.

Gereformeerde Bond in de Protestantse Kerk in Nederland 475 (wijk)gemeenten binnen de Protestantse Kerk (2001)
achterban omvat naar schatting 290.000 PKN-leden (2011)

De Vereniging van Vrijzinnige Protestanten in Nederland (VVP), in 1904/1913 opgericht als Vereniging van Vrijzinnig Hervormden, is de belangrijkste organisatie van de vrijzinnige stroming binnen de Protestantse Kerk in Nederland. Zij noemt zich een "beweging voor eigentijds geloven". Zeker 145.000 leden van de PKN zijn vrijzinnig te noemen, schrijven de godsdienstsociologen Joris Kregting en Gert de Jong in een onderzoek.

Dat zijn er dus bij elkaar opgeteld zo'n 750.000 van de 1.8 miljoen.
De meerderheid is dus midden-orthodox.

Ook nu nog, accepteert de Gereformeerde Bond een vrouw (Mevr. Ds. Karin ten Broeke) als preses van de generale synode. Het ultieme bewijs dat eigen identiteit niet ten koste van de eenheid hoeft te gaan.

[rotterdam]

geef mij maar tal van losse kerken die in blijdschap met elkaar omgaan zonder het per definitie in alle vormen en keuzes met elkaar eens te zijn.

losse kerken die in blijdschap met elkaar omgaan ?
Er zullen er best een aantal zijn maar het blijven uitzonderingen.

Geef me eens een goede reden als je in blijdschap met elkaar omgaat waarom dan niet samengaan ?

Ook ga je volgens mij voorbij aan alle verdriet in gezinnen door afscheidingen.
Soms lopen de afscheidingen dwars door families met alle gevolgen van dien.
Verjaardag vieren / Op woensdag voor het synodale deel van de familie en op donderdag voor de vrijgemaakte ooms en tantes

[Janvanverweg]

(dubbel)

[Janvanverweg]

losse kerken die in blijdschap met elkaar omgaan ?
Er zullen er best een aantal zijn maar het blijven uitzonderingen.

het is een keuze. neem b.v de start van de nieuwe kerk die dit topic startte. iedereen had de keuze om er blij over te zijn of om het te bekritiseren.
we negeren de nood die andere gelovigen voelen en bepalen voor hen dat ze moeten blijven waar ze zijn.

waarom gaan we niet uit van een positieve insteek en verheugen we ons dat deze gelovigen hun geestelijke groei dusdanig belangrijk vinden datze er een verkassing voorover hebben en zijn we blij dat er een christelijke gemeenschap is waarvan deze serieuze gelovigen verwachten door te kunnen groeien naar geestelijke volwassenheid.

blij zijn of veroordelen. de ander vertrouwen of wantrouwen, het zijn keuzes die wij maken.

Geef me eens een goede reden als je in blijdschap met elkaar omgaat waarom dan niet samengaan ?

de plaatselijke kerken zijn gezinnen binnen het grotere familieverband van alle kerken wereldwijd. gezinnen hebben hun eigen identiteit en unieke gewoontes en tradities. sommige gezinnen lijken wat meer op elkaar en andere zijn totaal anders. toch is het famile.
gezinnen leven niet in grote woongemeenschappen ook al hebben ze veel met elkaar gemeen. sterker nog, iedereen juicvht het toe als er een nieuw gezin gevormd wordt. een teken dat de jongelui zelfstandig geworden zijn en als volwassenen verantwoordelijk willen zijn voor hun leven en het leven dat aan hen wordt toevertrouwd.

waarom moeten kerken wel onder een dak? wat is het nut en de meerwaarde? komen meer gelovigen tot volle ontplooing in mega kerken? of in kleine gemeenschappen? hoeveel leraren zijn er nodig in een gemeente van 100000 man en hoeveel in 2000 gemeentes van 50 man? grote gemeenten weerhouden gelovigen om zich ten volle te ontplooien.
laten we ons verheugen in nieuwe kerk initiatieven.

Ook ga je volgens mij voorbij aan alle verdriet in gezinnen door afscheidingen.
Soms lopen de afscheidingen dwars door families met alle gevolgen van dien.
Verjaardag vieren / Op woensdag voor het synodale deel van de familie en op donderdag voor de vrijgemaakte ooms en tantes

ook dat is een keus. waarom de scheiding? omdat de leer belangrijker gevonden wordt dan het naleven van de leer. heb je naaste lief is van minder belang dan veronderstelde leer geschillen. of trouw zijn aan bep. dominees die ego's hebben. (was het in dit topic dat dit al reden tot scheuring genoemd werd)
het eigen gelijk en het onbijbelse idee dat we anderen op hun geloof moeten beoordelen en veroordelen brengt scheiding. niet het gegeven dat gelovigen naar een andere kerk gaan. 9bij verhuizing naar een andere stad of ander land is er van deze kerk scheidings pijn immer geen sprake!)
nee, de pijn is zelfveroorzaakt omdat we de ander niet vertrouwden en het beter voor hen wisten. onze gekrenkte trots omdat we niet gehoorzaamd werden is de oorzaak. iedereen had de keus om de ander in hun keuze het beste te wensen.
als iemand met ongenoegen en ergenis in een kerk zit, dan belemmerd dat zijn geestelijke ontwikkeling. op een andere plek waar dat ongenoegen en ergeren voorkomen wordt, kan de groei weer doorgaan.
laten we blij zijn dat het mogelijk is om dat te doen ipv met veroordelingen komen.
zijn de gelovigen er voor het instituut kerke of is de kerk er voor de gelovigen?