Mortlach schreef:
Je 'kent' je ongeboren kind ook niet.
Wel eens met een zwangere vrouw gepraat? Die zullen heel anders beweren. Al in de baarmoeder bouwt een moeder een emotionele connectie op met haar kindje.
En verder, Henk is toch je naaste? Het is wat cru van een christen om te zeggen dat je niks met hem te maken hebt.
Dat klopt, daarom heb ik persoonlijk ook JA ingevuld op mijn donorformulier. Maar dat betekent niet dat ik moreel verplicht ben om aan iedereen mijn nier te geven, en al helemaal niet dat ik schuldig ben aan moord als ik besloten heb om geen nier te geven. Anders zou zo'n beetje iedereen schuldig zijn aan moord.
En het enige wat de moeder doet is het stoppen van het haar lichaam laten gebruiken om iemand anders in leven te houden.
Oftewel ze laat haar kind vermoorden . Al is jouw manier van zeggen natuurlijk veel 'zachter'. Zoiets noemen we een eufemisme...
Ja, en hoe dat dan zit met het exacte moment blijft schimmig, maar goed.
het moment van de conceptie is júist niet schimmig, maar een éénduidig, plotsklapse verandering. Lees het maar eens na op internet. Juist het criterium 'levensvatbaar buiten de baarmoeder' is schimmig; sommige kinderen zijn eerder 'levensvatbaar' dan andere.
Niet dat er in de tekst 'moorden' staat, maar doden, maar goed, dat is een detail. Een detail wat in Bijbelse tijden trouwens ook aan de laars wordt gelapt. Er staat ook 'Heb uw naaste lief als uzelf'. Als ik in die situatie zou verkeren, zou ik ook willen dat er iemand is die mijn leed beperkt. Dus vind ik dat ik die keuze anderen ook moet geven. Hardstikke Bijbels!
Leed beperken kan ook d.m.v. palliatieve zorg. Het zelf in handen nemen van het leven om leed te beperken is geen Bijbelse weg.