Janvanverweg schreef:dat ben ik helemaal met je eens. helaas berust de hele theologie van de verbondsleer op zo'n redenering!
Waarom nou dit weer gelijk als een fanaticus aangrijpen om de verbondstheologie af te branden...?
Janvanverweg schreef:leuk voorbeeld, maar de bijbel; is er helder over dat het oude niet langer geld en vervangen is door het nieuwe. de verbondsleer probeert een doorgang te maken en zegt dat het een update van hetzelfde is. daarin gaat het voorbij aan duidelijke schriftpassages.
Ho ho, niet eenzijdig worden! Die doorgang van de verbondsleer heeft wel een reden, hoor.
Het verbond met Abraham wordt immers vanaf het begin een
eeuwig verbond genoemd! (
Genesis 17:
7,
13,
19)
Verder wordt er in Genesis 17 al gesproken over een menigte van volken, en niet over slechts één volk. En ik geloof niet dat dat slechts voor de aardigheid gebeurde, zo van:
"Abraham, Ik zal aardig voor je zijn en je veel en zeer divers nageslacht geven." Het lijkt mij onontkoombaar dat dat een geestelijke betekenis heeft. Dat zit natuurlijk al in het feit dat het hier in deze zeer belangrijke verbondstekst staat. Maar zelfs de naam van Abram werd veranderd naar Abraham! Dat moet nogal wat te zeggen hebben!
In het dispensationalisme krijg ik zelf eerder de indruk dat er nogal eenzijdig wordt aangeknoopt bij bepaalde bijbelse gegevens, en die vervolgens uit hun context worden gelicht, terwijl andere bijbelse gegevens veronachtzaamd worden. (Niet vreemd overigens, gezien het feit dat juist sekten van ouds biblicistisch te werk gingen en teksten uit hun context lichtten, terwijl het juist van de gereformeerde traditie is om de teksten in hun verband te bezien.) Sowieso al dat hele discontinue denken komt mij uitermate vreemd en onlogisch voor. Alsof het christendom een revolutionaire beweging was, die los stond van zijn joodse voorganger, en waarover je dan de bange vraag kan stellen of die ook wel enigszins met waarheid uit te staan had...

Alsof het Nieuwe Testament een nieuw verzinsel was dat weinig of niets uit te staan had met het Oude Testament...
Janvanverweg schreef:...maar je denkt teveel vanuit je theologie.
Dat doet iedereen toch? Je hebt immers een denkraam nodig om überhaupt te kùnnen denken. Losse gegevens op zichzelf zeggen niet zoveel, ze krijgen pas hun betekenis binnen het grotere verband.
Je zegt hier dus eigenlijk niet dat ik teveel vanuit een kader denk en dat dàt fout zou zijn, maar je bedoelt te zeggen dat jij het er niet mee eens bent.
Janvanverweg schreef:zijn de joodse kinderen van gelovige ouders opeens geen deel van de joodse gemeenschap meer? (het is alleen een joods probleem omdat de gelovigen uit de heidenen geen aanspraak kunnen doen op die joodse gemeenschap!)
ik denk dat je het begrip gemeenschap verwart door er tegelijkertijd verschillende labels aan te hangen.
Het christendom is natuurlijk begonnen als joodse beweging. Op een gegeven moment werd echter duidelijk dat de scheidsmuur tussen joden en heidenen weggevallen was. (
Handelingen 10-
11) Iets wat overigens een zeer ingrijpende verandering was, waarbij Petrus wel even e.e.a. had uit te leggen!
De heidenen hadden nu evenveel, of misschien is het beter om te zeggen: even onbelemmerd, recht op het heil als de joden. Gelovige joden en heidenen waren nu feitelijk één gemeenschap geworden. Dat hele onderscheid van joods en heidens was theologisch dus niet meer relevant. (
Galaten 3:
28) Wat overigens nog wat anders is dan dat het door historische redenen totaal niet meer gevoeld zou worden... Als dan de kinderen er bij de joden geheel bij hoorden, waarom zou dat dan in de christelijke gemeente plotsklaps anders zijn?
Janvanverweg schreef:laten we wel wezen, zelfs in de kerken waar de verbondsleer heilig verklaard is nemen de kinderen niet deel aan de gemeenschap! ze mogen niet deelnemen aan het avondmaal, de gebeurtenis waar de gemeenschap met christus en elkaar gevierd wordt!
Kinderen zijn wel degelijk deel van de kerkelijke gemeenschap! Dat zijn ze even wezenlijk als de volwassenen. (Waarmee ik vloek met de leer van ds. G.H. Kersten. Maar dat hele onderscheid van erf en wezen is wat mij betreft een anabaptistische concessie...)
Dat kinderen wel gedoopt worden, maar niet deelnemen aan het heilig avondmaal heeft te maken met de aard van de sacramenten: voor het avondmaal moet je jezelf kunnen beproeven. Het vereist een volwassen rijpheid.
Janvanverweg schreef:het is weer de verbondsleer die...ongelovigen zonder probleem lid laat zijn van de gemeente!
Binnen het verbond is geen ruimte om als ongelovige te leven, en wie dat doet in de gemeente, moet zich bekeren of door de tucht buitengesloten worden. Van Israël accepteerde God hun ongelovigheid en onbekeerlijkheid ook niet. Van de kerk nog minder.