Eerst bekering dan verkering

[Marnix]

Volgens mij ligt het er ook aan of de niet-gelovige partij dat wel wil. Hoe het dan precies gaat weet ik ook niet. Misschienis het meer uitzondering dan regel.

[rotterdam]

Maar bedoel je iemand die overtuigd atheist is? Die trouwen dan niet in de kerk zover ik weet, wel wordt er dan in de zondag erna om inzegening gevraagd in het gebed,

En bij dopen als een ouder niet geloofd en dat ook niet voornemend is dan wordt het ja woord aan de gelovige ouder gevraagd, wel wordt er gesproken met de andere ouder hoe hij/zij er tegenover staat en de beslissing steunt en niet in de weg staat enz.
.

Waarom bij een kerkelijk huwelijk niet dezelfde lijn aanhouden als met dopen ?
Dus het huwelijk inzegenen en de vragen laten beantwoorden door de gelovige partner ?

Moet kunnen, volgens mij, temeer omdat dopen een sacrament is en het huwelijk dat niet is, atlthans binnen de protestante gedachte.

[Bambi]

=

[schelpje3]

Schelpje, ik denk dat Hij dan een ongelovige op je pad kan brengen. Denk aan Ruth.
.

Ik hoef niet alleen aan haar te denken, maar aan mezelf. Ook bij mij kwam een ongelovige man op mijn pad. Maar dat bleef hij niet! Anders waren wij nooit getrouwd.
Ik geloof niet in een huwelijk, een eenheid, waar de één met dochtertje naar de kerk gaat en de ander met zoontje naar de Kuip.
Dat zie ik nl. gebeuren. En in goede tijden kan dit een prima huwelijk zijn. Modern, elkaar vrijlaten. Maar als er zorgen en ziektes komen, komt er verwijdering. Want de één begrijpt de ander totaal niet meer. Eenzaamheid is het gevolg.
Het is nog steeds waar denk ik, 2 geloven op 1 kussen, daar slaapt de duivel tussen.
En och, al kom je beiden uit dezelfde kerk, dan nog kan er verschil in geloofsbeleving zijn.

[Marnix]

Kwam hij snel tot geloof? Als dat niet zo was geweest, wanneer had je het dan uitgemaakt? Na een jaar? 5 jaar? Dat lijkt me wel moeilijk, als de liefde er op alle vlakken is, maar je het hierin niet eens wordt, om het dan nog uit te maken.

[Faramir]

Ben je het eens of oneens met de stelling ´´Eerst bekering dan verkering´´ en waarom wel of waarom niet? Hoe zie je dit in relatie tot het huwelijk?

Het lijkt mij in deze huidige seculiere samenleving vrijwel onmogelijk, en ook onwenselijk.

Stel je bent een jongen/meisje in de pubertijd. Er komen meer dan genoeg mensen langs die jij wel interessant vind. De leukste is lid van de PKN, jij bekeerd je tot de PKN, maar de jongen/meisje in kwestie blijkt inmiddels al weer niet zo leuk te zijn. Je loopt tijdes het stappen de week erna een hele leuke jongen/meisje tegen het lijf, je praat wat en je voelt een ontzettende klik. Jij bent inmiddels PKN'er maar de jongen/meisje in kwestie blijkt katholiek te zijn. Vervolgens ga je de dag erop na de plaatselijke priester en je bekeerd je. Dat kost je zo'n beetje een jaar met geloofsonderwijs erbij. In dat jaar heb je wel contact onderhouden met de jongen/meisje maar zoals dat gaat bij pubers deze persoon heeft inmiddels lang en breed een andere partner gevonden. Vervolgens kom je na een tijdje iemand tegen die atheïst/hindoe/ZDA/GKV enz enz enz.

[schelpje3]

Wat is precies "tot geloof komen"? Ik vertelde eigenlijk al meteen dat ik dooplid van een kerk was. Hij was niet geheel onbekend met de diverse kerken. En stond er meteen zeer positief tegenover. Toen het "vast" werd, ging hij heel trouw mee. Mijn ouders hadden er veel vertrouwen in dat hij dat ook zou blijven.
Ik heb eens gelezen: het huwelijk is geen evangelisatieinstituut.
Je moet dus geen partner zoeken, die je vervolgens probeert te bekeren, dat werkt niet.
Als je single bent en je ontmoet iemand, betekent eigenlijk dat je op je kniëen moet en vragen of dit de man of vrouw is die de Heere voor je bestemd heeft.
En je hebt gelijk als je stelt dat het moeilijk is om het uit te maken.
Ook voor die keuze heb ik ooit gestaan. Ik was stapelverliefd, maar de jongen wilde van geen kerk weten. En ik was best boos op mijn ouders, toen zij zeiden dat ik het uit moest maken. Ben heel verdrietig geweest.

[1a2b3c]

Volgens mij houdt de stelling 'eerst bekering dan verkering' niet een bekering tot een bepaalde kerk in, maar bekering tot Hem.
Mijn mening: je kunt het een ander niet opleggen, maar zelf zou ik er wel voor kiezen als ik er nu nog voor zou staan.

[alexander91]

Ik zou zeggen: eerst bekering, dan huwelijk. Maar uiteindelijk kun je geen gouden regel formuleren. Het kan positief uitvallen, of negatief.
Als het geloof belangrijk voor je is, dan wil je dat delen, en vooral met je partner. Ik zou niet met iemand kunnen trouwen waarmee ik mijn diepste overtuigingen niet kan delen.
Verkering kun je niet altijd tegenhouden, en dat is een tijd waarin de ander bekeerd kan worden (en dan bedoel ik niet op lompe of agressieve manier of met dwang oid, natuurlijk). Maar als je als gelovige verkering krijgt met een ongelovige, dan zou ik in elk geval niet trouwen voordat de eerste/heftigste verliefdheid verdwenen is. Na de verliefdheid zijn het andere zaken zoals het geloof die de relatie sterk kunnen houden. Het lijkt mij het beste om eerst in die periode te zitten voordat je gaat trouwen, maar dat is eigenlijk altijd het beste geval denk ik .

[Jvslooten]

...jij bekeerd je tot de PKN, maar de jongen/meisje in kwestie blijkt inmiddels al weer niet zo leuk te zijn. Je loopt tijdes het stappen de week erna een hele leuke jongen/meisje tegen het lijf, je praat wat en je voelt een ontzettende klik. Jij bent inmiddels PKN'er maar de jongen/meisje in kwestie blijkt katholiek te zijn. Vervolgens ga je de dag erop na de plaatselijke priester en je bekeerd je. Dat kost je zo'n beetje een jaar met geloofsonderwijs erbij. In dat jaar heb je wel contact onderhouden met de jongen/meisje maar zoals dat gaat bij pubers deze persoon heeft inmiddels lang en breed een andere partner gevonden. Vervolgens kom je na een tijdje iemand tegen die atheïst/hindoe/ZDA/GKV enz enz enz.

Je bekeerd je tot PKN? Of tot katholiek? Weet je wel goed wat het begrip ´´bekering´´ inhoud? Ik vind het ook een beetje jammer dat je atheïst en hindoe moeiteloos in een rijtje kerkverbanden fietst.. volgensmij maak je dan toch echt een denkfout hoor. Atheïsme en Hindoeïsme zijn geen kerkverbanden, netzomin als dat de PKN en de GKV geen godsdiensten zijn.

[Faramir]

Je bekeerd je tot PKN? Of tot katholiek? Weet je wel goed wat het begrip ´´bekering´´ inhoud?

Ik weet welke interpretatie ik aan het woord bekering hang. Wellicht dat jij een andere interpretatie hebt.
Dan kunnen we neutraal de online Van Dale erbij halen en daarin kom ik tegen:

be·ke·ren (bekeerde, heeft bekeerd)
1
van godsdienst, mening of partij laten veranderen

Als ik als katholiek zijnde overstap naar de PKN of een willekeurig andere kerk of geloof dan bekeer ik mij tot x of y.

Ik vind het ook een beetje jammer dat je atheïst en hindoe moeiteloos in een rijtje kerkverbanden fietst.. volgensmij maak je dan toch echt een denkfout hoor. Atheïsme en Hindoeïsme zijn geen kerkverbanden, netzomin als dat de PKN en de GKV geen godsdiensten zijn.

Toch zijn bijvoorbeeld de PKN, RKK en GKV wezenlijk verschillend anders hadden ze wel door 1 deur kunnen gaan en dus in 1 kerkgebouw kunnen zitten. Het zijn verschillende geloven met weliswaar een heleboel overeenkomsten.

[Janvanverweg]

eerst bekering dan huwelijk?
een christen heeft God lief boven alles en vertrouwt erop dat het navolgen van Gods woord het beste voor hem is. een christen zal daarom niet snelzijn/haar hart openen voor een ongelovige in romantische zin. want ook in het verliefd worden zijn we niet onmachtig om keuzes te maken!

maar veel/ een aantal/ enkele? kerkelijken leven niet naar Gods wil. zij zijn geen christen ondaks dat ze gedoopt zijn en kerkelijk meelevend. Zij kunnen trouwen met wie ze willen, want God heeft geen autoriteit in hun leven.
maar ware gelovigen zullen er ws. voor waken om met een schijn-gelovige te trouwen.

in kerken waar 'bekering voor verkering' geleerd wordt wordt dat gods woord geen wet is die je anderen oplegt maar dat het een leefregel is die je - vertrouwend op God- jezelf eigen maakt. anderen de wet voorschrijven (kleding, tv, verkering) maakt van de onwillenden hypokrieten die zich uiterlijk aanpassen maar van vbinnen rebeleren. en dat is toch niet waar het Christus om te doen is

[schelpje3]

Vergeet niet dat geloof een persoonlijke zaak is! Je wordt door de Heere stilgezet en komt dan tot bekering en niet andersom. Dan bekeer je je niet tot EEN kerkverband, maar je bidt om de leiding van de Heilige Geest of Hij je een kerk wil wijzen, waar je je onder de prediking mag scharen.
Je man of vrouw kan met je mee tot de scheiding van leven naar dood. Verder niet. Dan moeten we elkaar loslaten.

@Janvanverweg: precies! Wie zijn man of vrouw liefheeft boven Mij, is Mijns niet waardig!

[alexander91]

eerst bekering dan huwelijk?
een christen heeft God lief boven alles en vertrouwt erop dat het navolgen van Gods woord het beste voor hem is. een christen zal daarom niet snelzijn/haar hart openen voor een ongelovige in romantische zin. want ook in het verliefd worden zijn we niet onmachtig om keuzes te maken!

Sorry hoor, dat is mijn mening waar de topicstarter naar vraagt. Daar hoef je echt niet meteen vol vervreemding bovenop te springen...
We zijn in het verliefd worden niet onmachtig, maar de vraag is maar in welke mate dat dan is. Een statement als "een christen zal daarom niet snelzijn/haar hart openen voor een ongelovige in romantische zin." Laat je zelf al ruimte toe. Het kan dus wel! Of maak er dan een harde zin van: "een christen zal niet zijn hart kunnen openen voor een ongelovige in romantische zin". Of durf je dat toch niet te zeggen? Zo niet, dan laat je toch ruimte vrij, en in die ruimte geldt mijn mening: de ander moet zich eerst bekeren, en dan pas het huwelijk aangaan. In het NT worden christenen niet voor niets aangespoord te volharden in hun geloof en het niet doen van zonden. Dat gaat echt niet helemaal vanzelf als je eenmaal bekeerd bent.

En verder, natuurlijk moet iemand zich persoonlijk bekeren en niet om dan te kunnen trouwen. Dan zou het nogal dubieus zijn. Probeer eerst eens te lezen of te bedenken wat iemand zou kunnen bedoelen voordat je bij 2 woorden al iemand in een eigen hokje hebt geduwd...

[Bambi]

=