schaapje schreef:Ik weet eigenlijk niet waarom ik dit schrijf, vraag me alleen af hoe het komt waarom "wij" niet zo'n moeite hebben met al deze zaken, of zou dat alleen in mijn omgeving zijn, vraag ik me af.

janpep schreef:In denk dan dat "jullie" misschien minder last hebt van het volgende fenomeen:
Ik was altijd in de veronderstelling dat ik vanuit mijn degelijke achtergrond meer bagage had. Ik heb er een tijd over gedaan om te ontdekken dat ik ook meer ballast had. Het heeft me wat tijd gekost om het juiste onderscheid tussen beiden te maken. Niet alles wat als Schriftuurlijk gebracht werd bleek dit ook te zijn.
Bij zaken waar je een vraagteken bijzet gaat dan door je gedachte:
"Blijf gij echter bij wat u geleerd en toevertrouwd is, wèl bewust van wie gij het hebt geleerd, en dat gij van kindsbeen af de heilige schriften kent, die u wijs kunnen maken tot zaligheid door het geloof in Christus Jezus"
Nog erger is het wanneer anderen je met deze woorden willen beletten om zelf na te denken. Het zijn prachtige en ware woorden, maar levensgevaarlijk om te gebruiken wanneer het ‘wat u geleerd en toevertrouwd is’, toegepast wordt op ‘de uitleg die u bekend is’, terwijl de suggestie gewekt wordt dat die uitleg even betrouwbaar is als de Heilige Schrift zelf.
Alleen het Woord van God kan wijs maken tot zaligheid door het geloof in Christus Jezus.
Ik heb vele jaren gevangen gezeten in een dichtgetimmerde kerkleer die 'bewezen' werd door uit de context gehaalde teksten.
Tegen zelf nadenken werd ernstig gewaarschuwd want van nature zijn we dood in zonden en misdaden, verduisterd in het verstand Ef. 2:1 en 4:18.
Spr.3:5. Steun niet op je eigen inzicht, 1. Kor.2:14 Maar de natuurlijke mens begrijpt niet de dingen, die des Geestes Gods zijn; want zij zijn hem dwaasheid, en hij kan ze niet verstaan, omdat zij geestelijk onderscheiden worden.
Hand.8:30 .... Begrijpt u ook wat u leest? 31 Maar hij zei: Hoe zou ik dat kunnen, als niemand mij de weg wijst? En hij verzocht Filippus op de wagen te klimmen en bij hem te komen zitten.
Deze e.a. teksten maakten dat ik jarenlang m'n eigen conclusies niet durfde geloven wanneer ik dingen anders in de Bijbel las dan de kerkleer verkondigde, want ik was immers geestelijk dood en verduisterd in m'n verstand enzo.
Het zijn de wedergeborenen die het weten, en dan vooral de geroepen dienstknechten die God gebruikt en als middel heeft ingesteld.
Tegen de lichte/linkse richting werd ernstig gewaarschuwd, die mensen denken in te gaan maar komen uiteindelijk met een gestolen Jezus in de hel.
pas op voor zelfbedrog!!! die waarschuwing sprong er altijd weer uit zodat je niet eens durfde geloven.
Zaken als de doop, sabbat/zondag, de verbonden .... dat houdt een mens niet bij Jezus vandaan (al vind ik het heus belangrijke zaken waar ik het ook met de kerkleer niet mee eens ben) maar de uitverkiezingsleer en een voorwaardelijk evangelie, dat houdt mensen in het duister.
janpep schreef:Om weer on topic te komen..... Soms komen ook elementen van beleving en leer naar voren, waarbij ik wel meer afvraag. "Hoe zit dat dan?" Wanneer gezongen wordt: "Hij kan en wil en zal in nood, zelfs bij het naad'ren van de dood, volkomen uitkomst geven." Zijn er mensen die dat wel uit volle borst meezingen en toch niet (zeker) weten of het ook voor henzelf is?
Toen mijn lieve vader van 92 vorig jaar een hartstilstand kreeg en na reanimatie weer bijkwam, werd met hem gebeden ''Hij kan en wil en zal in nood ...".
Vol angst reageerde hij "Hij kan en wil, maar
zal zal zál. Zal Hij het doen, daar gaat het om".
Hij mocht weer opknappen en vraagt nu weer ernstig, net als alle voorgaande jaren, of God hem bekeren wil, een nieuw hart wil geven, geloof wil geven ....