hubert schreef:
Jaloezie is een heel slechte eigenschap. Dat zou in christelijke kringen niet voor moeten komen.
Zelf hebben wij bewust geen kinderen en wij voelen ons daar prettig bij. Zeker als ik al die problemen verneem om mij heen. Ik vroeg mij af of vrijwillige kinderloosheid ook een acceptabele optie is in refoland? Er zijn in deze kringen toch ook wel mensen die geen zin hebben hun hele leven met kinderen bezig te zijn?
Ik ken geen refo's die bewust zonder kinderen blijven. Want dat zou betekenen dat je je als getrouwd paar niet openstelt voor de kinderzegen.
Als je geen zin hebt in kinderen, moet je niet trouwen, zo is dat dan.
Het verdriet om ongewilde kinderloosheid is groter, dan het hebben van te veel kinderen lijkt mij. (wederom bedoel ik in refokringen)
Er zijn ook mensen die kinderloze stellen juist egocentrisch vinden.
Of mensen met bewust één kind, ook "vreemd".
Zo is er altijd wat, er zijn altijd mensen die iets niet (willen) begrijpen.
En wat klinkt dat negatief:
hun hele leven met kinderen bezig te zijn.
Het meeste werk zit in de jonge kinderjaren, daarna rolt het vanzelf, omdat je je daarop instelt.
Je leert je kinderen niet alleen van alles en nog wat, maar zij leren ons ook veel!