boer schreef:Het houten vervloekte Kruis misschien?
Want de kerk redt niet hoor.
Dat is een goede opmerking: de kerk redt niet, alleen Jezus. Toch zeg ik met Cyprianus dat er buiten de kerk geen zaligheid is. Want het is in en door de kerk dat we Jezus leren kennen en daarbuiten kun je het als eenling misschien nog eventjes volhouden, maar dan houdt het ook wel op.
Ken jij christenen die niet aan een kerk verbonden zijn, waarvan de kinderen en kleinkinderen zich ook christen noemen? Ik niet. Kan aan mij liggen misschien, maar ik vind het wel tekenend. Een christen is geen individualist, hij/zij zoekt altijd de gemeenschap met andere christenen.
Een citaat van Luther:
Daarom moet hij die Christus wil vinden eerst de kerk vinden. Hoe kunnen we weten waar Christus en Zijn geloof zijn, als we niet zouden weten waar Zijn gelovigen zijn? En hij die iets van Christus zou willen weten moet niet zichzelf vertrouwen en ook geen brug naar de hemel bouwen door zijn eigen gedachten; maar hij moet naar de kerk gaan, haar bijwonen en haar vragen. Nu is de kerk geen hout en steen, maar de gemeenschap van gelovigen; men moet zich bij haar voegen en zien hoe zij geloven, leven en leren; zij hebben zeker Christus in hun midden. Want buiten de christelijke kerk is er geen waarheid, geen Christus, geen redding.
Vissen (ichthus!) leven over het algemeen in scholen. Christenen ook.
Laat de woorden van mijn mond en de overdenking van mijn hart welgevallig zijn voor Uw aangezicht, HEERE, mijn rots en mijn Verlosser! (Ps. 19:15)