JeeWee schreef:
Deze film betreft een waar gebeurd verhaal. Het is dus niet zomaar een niemandalletje
Ook het SCP concludeerde in haar laatste onderzoek dat zelfmoord vele maker vaker voorkomt onder christelijke homo's.
Deze film geeft m.i. de strijd van zowel zoon als omgeving heel goed weer.
Maar ik ben inderdaad wel benieuwd naar de conclusies die jij trekt....
Ik heb er bijv. moeite mee als ik een actrice Gods Naam hoor uitspreken en in Zijn Naam dingen beweert.
De jongen zou mijn zoon kunnen zijn, dan komt het dichtbij.
Dan zie ik die moeder, de verdrietige beslissing van die jongen...ik vind het zo verschrikkelijk heftig!
Niet dat ik een dergelijke film zou ontwijken vanwege (valse) emoties, maar ik heb hier gewoon heel grote moeite mee.
Ik ken Sigourney Weaver verder niet, maar ik heb nooit iets over haar gelezen met betrekking tot haar geloofsleven.
En er wordt nu gesuggereerd dat als een moeder ontkent een gay zoon te hebben, dat zo'n jongen nog maar één uitweg weet. En die ook neemt!
Zo laad je een grote schuld op een moeder, die
meent op grond van de Bijbel, dit te kunnen zeggen.
Maar ik zou de gehele film moeten zien om er echt een oordeel over te geven, maar ik heb er geen behoefte aan.
Ik heb mijn standpunt hierover, ik hoef niet te zien hoe andere (harde en liefdeloze) ouders er over denken. Zo'n soortgelijke moeder zit er in onze familie ook

maar die zoon leeft gewoon vrolijk verder hoor. Dan maar zonder de zegen van zijn ouders.
Maar wie en wat is nu fout en goed?