alexander91 schreef: Met deze reactie zet je jezelf buitenspel omdat je andermans gronden zelf al invult.
Inderdaad raakt het de meeste mensen niet direct, maar ze zien wel (homofiele) mensen die zich afvragen wat die teksten in de bijbel over mannen die met mannen aanliggen betekenen. En hoe kun je als christen nu een vraagstuk wegwuiven omdat het jou niet raakt? Waarom zou ik rekening houden met mijn medemens? Ik ben het toch niet? Dan raakt het mij toch niet als ik hem iets mis doe? Maar toch moet ik met mijn medemens rekening houden.
Het is makkelijk om het probleem af te schuiven met behulp van vooroordelen, maar je weet zelf ook dat dat eigenlijk niet klopt.
Het probleem is dat je als homo in de gereformeerde gezindte wordt geacht te worstelen. Je moet vooral moeilijk doen, en het liefst je hele leven.
Als je dat doet, doe je het goed in de ogen van de goegemeente, kun je rekenen op meelevende woorden en mensen die 'liefdevol' om je heen staan.
Het 'rekening houden met' en de 'liefdevolle omgang' zijn snel verdwenen zodra je aangeeft dat je het niet zo moeilijk vindt dat je homo bent en dat je geen bezwaar hebt tegen een eventuele relatie. Je krijgt te maken met mensen die je sowieso vermijden en anderen menen te moeten zeggen dat je op het verkeerde pad bent en in de hel zal eindigen. In ieder geval is het koninkrijk van God volgens deze mensen voor jou niet toegankelijk.
Uiteraard begrijp ik dat deze mensen allemaal hele goede bedoelingen hebben, maar het probleem is dat zij niet luisteren. Ze redeneren vanuit hun eigen grote goddelijke gelijk, maar vergeten dat zij ook maar mensen zijn die de Bijbel op een bepaalde manier uitleggen. Dat ik het anders uitleg dan zij, wordt niet begrepen en al helemaal niet geaccepteerd.
Mensen zouden eens meer moeten luisteren naar anderen, en niet gelijk aan willen komen met hun eigen beste oplossingen.