@ schaapje:Het is mij een raadsel waarom je inhaakt op de oprechte vraag van Optimatus, vol van veroordeling en venijn.
Er kan niet genoeg voorbede zijn en als er mensen zijn die troost en bemoediging vinden in het geloof dat Maria voorbede doet, is daar m.i. niks mis mee.
Ik heb vrienden binnen de RKK.
Ik denk aan een jong stel dat een voldragen maar doodgeboren kindje kreeg.
De troost die zij hadden omdat ze ervan overtuigd waren dat Maria hen begreep - immers zij verloor ook een Kind - is heel groot (geweest).
Ik denk aan een protestantse vriend die zijn kind verloor en daar onvoorstelbaar veel verdriet van had. Na een paar jaar vechten zei hij: "je wilt het misschien niet geloven, maar ik heb tot Maria gebeden en gezegd: u weet wat het is om een kind te verliezen, mijn kleine manneke is nu bij u in de hemel. Wilt u voor hem zorgen... Toen kon hij verder in het leven.
Dat is geen onzin, dat is geen blasfemie of duivels werk.
Ik denk wel eens: wij hebben het kind met het badwater weggegooid toen de Heidelbergsche Catechismus de "paapse mis" - en in feite de hele RKK - vervloekte.
We mogen wel eens nagaan of bij ons, protestanten, alles zo zuiver en goed is...