Moderator: Moderafo's
marcohack12345 schreef:Ik ben een jongen van 16 jaar. Mensen: en ik heb een probleem.
Ik zal het maar gelijk zeggen: ik word opgewonden van leer. Niet van leer zoals bij sm wordt gebruikt, want ik voel dat dát echt fout is Bijbels gezien, maar gewoon van hele simpele dames leren jasjes. En mensen dragen het in deze tijd heel veel. In de kerk, op school, op me werk. Ik krijg steeds meer fantasieën van mensen die het dragen terwijl het soms echt hele erge refo's zijn in kleding. En het gaat zo ver dat het heel me leven beheerst. Ik denk er heel de dag aan. Maar ik ben ook mezelf niet meer. Vroeger was ik altijd heel stil en rustig en nu heb ik steeds meer woedeaanvallen, concentratieproblemen etc.
Ik durf het niet tegen me ouders te vertellen omdat ik denk dat ze het niet zullen begrijpen en omdat ik in een hele 'zware' kerk zit denk ik dat ze het heel raar gaan vinden. Wat moet ik doen? Moet ik het tegen een vertrouwenspersoon zeggen of moet ik een dames leren jasje kopen zodat ik me gevoelens kan beheersen door ze thuis uit te laten? Mensen reageer alsjeblieft want I don't know what to do!!!!!!
Mee eens. We zijn te snel geneigd om van alles 'raar' of 'onzedelijk' te vinden wat met seksualiteit te maken heeft, maar besef goed dat dit in ieder mens is 'ingeschapen'. Geef het een plek, onderdruk het vooral niet.maran schreef:ik denk dat dat niet zo vreemd is.
je bent in de puberteit en dan komen allerlei gevoelens op je af vanwege je seksuele ontwikkeling.
daar kun je behoorlijk van in de war raken, maar het lijkt me niet iets om je zorgen over te maken.
Mijn tip zou zijn: probeer het toch eens. Neem de tijd, maak een afspraak met je ouders (misschien samen, misschien alleen met je pa?) en praat erover. Seksuele zaken worden over het algemeen van generatie op generatie overgegeven, dus best aannemelijk dat je pa ook zo'n zelfde moeite heeft gehad.maran schreef:waar ik me wel zorgen over maak is dat je er thuis niet over durft te praten .
misschien als je een poging waagt valt het wel mee en zul je begrip ontvangen.
en anders misschien met vrienden erover praten of met een vertrouwenspersoon?
Waarom niet? Als je een goede vriend in de kerk hebt dan kan dat ook prima. Praten met leeftijdsgenoten is allicht nog belangrijker dan je ouders of de predikant...maran schreef:ik wens je veel sterkte toe - en probeer erover te praten en liever niet met iemand uit de kerk.
marcohack12345 schreef:Me ouders zien het ook dat ik me anders gedraag en ze vragen er ook naar en dat zeg ik dat er niks is. Want ik durf het gewoon niet. Want hier hoor je nooit van. Kijk als ik nou homosexueel zou zijn, dat weten mensen al maar dit zullen ze nooit begrijpen. Daarom.
Ik voel wel als ik die gevoelens niet ga bevredigen dan ga ik echt gekke dingen doen. Moet ik dan stiekem een leren jasje kopen dat ik er soort van aan kan wennen?
marcohack12345 schreef:Oke heel veel van jullie zeggen dat het beste is om het tegen mijn ouders te vertellen.
Maar mag ik horen: wat kunnen mijn ouders gaan doen om dit misschien op te lossen? In ouderwets taalgebruik: wat baat het om het tegen mijn ouders te zeggen? Of tegen een vriend of dergelijke?
marcohack12345 schreef:Ik zeg niet dat ik dat ga doen. Maar het is wel de meest aantrekkelijkste weg.
Oke nu de optie om naar je ouders te gaan. Nu even serieus wat kunnen zij dan zeggen en gaan doen. Wilt u een paar opties op een rijtje zeggen??
Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 19 gasten