Je kunt me niet kwaaier krijgen. Het lijkt de oude diaconie wel of de armenzorg. Kwamen ze kijken of je niet toevallig wit brood (toen een grote luxe) aten, maar netjes bij het roggebrood bleven.
Wie zijn wij om te oordelen?
Debat op 2 was heel kortgeleden over het onderwerp schuld en er was iemand die het had over flatscreens wat tv betreft. Je kunt niet anders meer krijgen.
Maar wie geeft mij het recht te kijken wat de ander heeft, simpel omdat die tot de mensen behoort met schulden of (onder) de armoedegrens?
Tegenwoordig zijn er met name bij de modale inkomens problemen, omdat er ontslag is geweest, de hypotheek niet meer kon worden betaald, enz. enz. Niet altijd - vaak niet bedoel ik - is een schuld 'eigen schuld'.
En waarom er nou toch weer onderscheid gemaakt moet worden tussen gelovigen en de wereld is mij een volstrekt raadsel. Wees toch eens bescheiden en terughoudend - gelovigen zijn in veel opzichten geen haar beter dan niet-gelovigen. Het enige dat niet-gelovigen anders maakt dan gelovigen is dat zij niet de vreugde kennen van gekend, vergeven en geliefd zijn door onze Heer Jezus Christus.
Ik was ook ooit iemand die samen met mijn man zonder werk kwamen buiten onze schuld om.
De hypotheek konden wij niet meer betalen. Ik praat ook helemaal niet over schuld, ik heb het woord niet genoemd. We moesten toen beslissingen nemen die destijds, (ik praat over 2003/2004) genomen moesten worden.
We hebben als gelovigen altijd vertrouwd op de Heer , Die ons leven leidt, daarom denk ik dat er ook een verantwoordlijkheid op dat vlak ligt en dat hebben ongelovigen niet, daar ligt een groot verschil.
Nu ruim 8 jaar later en terugkijkend waren het goede beslissingen. Daarmee nooit gezegd dat gelovigen "een haar beter zijn", maar ik zal u wel zeggen dat wij steun en troost hebben gevonden bij Hem Die dat ook geeft.
En de vreugd en het geliefd zijn door onze Here Jezus Christus is nooit in het geding geweest.
Ging de diaconie nog maar eens kijken of er wit brood of roggebrood op de plank ligt.
Daar is niets mis mee.
Nu komen ze kijken of je een flatscreen, een tablet of weet ik veel wat in huis hebt.
Kom nou toch. NIets nieuws onder de zon.
Ik heb diep respect voor de ouderen die met weinig maandinkomen wonderen kunnen doen en ook nog tevreden zijn.

Onlangs gaf ik een puber een enveloppe met 10 Euro en toen ik vroeg: "Kun je hier wat mee?"
Het antwoord was: "Het moet maar".
Is dat oordelen, niks hoor, ik was teleurgesteld.
