Refowebkids deel 17

[ajl]

@ppm Hoe leren jouw kinderen dan dat bepaald gedrag niet kan? Als ze niet gestraft worden en/of gecorrigeerd, maar alleen maar uit een bpealde situatie gehaald worden dan leren ze er toch niets van?

[juffiejuf]

@ppm; soms mogen en kunnen dingen toch gewoon niet? Als het door afleiden wordt opgelost dan weten ze het toch nog niet dat iets echt niet kan? Al ben ik het wel met je eens dat sommige dingen ook opgelost kunnen worden door afleiden.

@ dippie; ideaal joh dat V. de boel nog heel laat Maare, ik sta te kijken dat haar bedje nog omhoog stond!! Hier al maanden naar beneden.

M. kruipt en loopt overal langs dus hier is alles momenteel interessant om aan te zitten. Sommige spullen vertik ik gewoon om weg te zetten, daar moet hij gewoon leren vanaf te blijven. Hij zit nog bijna heel de dag in de box dus alleen voor het slapen gaan kruipt en loopt hij een tijdje rond. Voorlopig wil ik hem nog wel in de box houden.

@ ajl; jullie jongste is 1 deze dagen toch jarig?? Schiet echt al op!

[Sophie77]

Hier liet ik het meest gewoon staan. Onze kinderen waren ook echte box-kinderen dus dat is dan ook wat makkelijker. Kaarsjes branden deed ik alleen weer niet als ze uit de box waren, dat vond ik teveel risico. Verder idd afleiden, maar zeker ook af en toe even op de trap etc., maar dan niet meer minuten als ze oud waren. Bij onze jongste hoef ik dat maar heel weinig te doen; ze speelt ongelooflijk zoet, of ze nu samen met haar zus is of alleen. We lezen elke morgen/middag een boekje en doen een keer een spelletje en de rest van de tijd is ze heerlijk bezig met haar poppenhuis, de duplo, haar keukentje etc. Onze jongens hadden veel meer sturing nodig, moesten ook regelmatig echt bezig gehouden worden. Bij hen had ik ogen van voren en van achteren nodig.

[654321]

Hier zitten de kids héél soms een keer op de gang/ onderste traptree (bijv. in een driftbui; even afkoelen en dan praten). 5 min. JPC vind ik wel héél lang. Volgens mij gaan ze dan juist blijven hangen in negatief gedrag.
Maar normaal werkt het hier voldoende om iets met woorden duidelijk te maken. Ik vind het wel belangrijk dat kinderen goed luisteren. Afleiden doe ik ook wel (bijv. met niet goed eten, als ze hangerig/moe zijn, als er een ruzie aan zit te komen enz) maar niet op het gebied van regels. En negeren doe ik ook wel (als ze bijv. gillen en krijsen omdat ze iets iet willen, in een buggy ofzo). Ik merk dat bij heel veel dingen door echt even consequent te zijn het negatieve gedrag over is. Ik merk wel dan het bij de jongste veel belangrijker is om heel duidelijk/ consequent te zijn dan bij de oudste. Die 'speelt' niet zo gauw met regels. Bij de jongste moet ik soms ook echt even boos worden (stemverheffing/ streng). Bij de oudste is gewoon zeggen voldoende. Dus elk kind is ook wel anders.
En verder is het natuurlijk belangrijk om positief gedrag te belonen en daar veel aandacht aan te geven. Dan gaan ze ook minder negatief gedrag vertonen.
En als ze negatief gedrag vertonen je afvragen waarom ze dat doen. Daar kun je vaak ook mee aan het werk.

[Dippie]

Het is volgens mij het beste om de duur van de straf in combinatie met de leeftijd te doen. Dus een kindje van 2 jaar heeft 2 minuten time-out, een kind van 4 jaar 4min, enz... Alhoewel dit in sommige gevallen voor je gevoel niet echt haalbaar is. Ik heb kindjes van 3 op de creche gehad, waar het dus echt geen nut had om ze 3 min apart te zetten (maar ook niet als ze 10 min aan tafel zaten).

[vpk]

hier heb ik bij E altijd gezegd dat ik geen dingen weg ging zetten. en dat ging bij haar ook prima! bloemenvaas op tafel ed, ze zat er vrijwel niet aan.
maar bij R is het toch gebeurd.. ik denk dat het ook wel per kind verschillend is. ik had een etagiere staan met allemaal kleine prutjes, en nog ergens een mand met nepbloemen, maar elke keer zat ze erbij en alles in de mond te doen. misschien komt het ook doordat ze vroeg liep en nog weinig 'regels' snapte. er staat nog wel wat op tafel maar geen bloemen (iets waar ze niet aan mag komen maar wat evt. niet erg is als ze het afbreekt). maar ik vind indd ook dat ze wel moeten leren dat er dingen zijn waar ze niet aan mogen komen, anders kun je ze haast niet meenemen naar een ander toe!
de staande lamp heeft ze laatst omgegooid en ze zat met de scherven van het lampje in de mond... dat zijn wel mindere dingen..

[parkiet]

Hier ben ik het wat betreft straffen aardig met ppm eens: veel afleiden, ik leg ook veel uit aan de oudste over het waarom wel en niet. Ze mogen ook zeker dingen niet, en de oudste kan daar heel moeilijk over doen. Wat hier dan de meeste rust geeft, is even met haar praten, haar laten merken dat ik haar gevoelens herken, dat ik begrijp dat ze verdrietig is als ze dit of dat neit kan doen. Dan reageert ze doorgaans met een snikkend 'ja', dat ze verdrietig is, en dan is het klaar.
Oudste moet wel eens op haar stoel zitten, met name als ze haar zusje duwt oid en niet reageert op wat wij daarover zeggen. Er zijn regels (hoewel wij niet ontzettend veel regels hebben, denk ik), en vaak is 'iets niet mogen' al een straf an sich, naar mijn idee. Ik zie zelf ook niet zoveel in een kind apart zetten, maar veel meer in je kind betrekken in het hoe en waarom. Als de oudste iets wil wat niet kan/mag, leg ik haar uit waarom dat niet kan, en dan kan ze ook wel zelf de conclusie trekken over wat dan wel kan. Ik probeer haar ook het heft in eigen handen te geven: haar knuffelbeer gaat niet mee boodschappen doen, ze wil dit wel graag. Ze vraagt het dan, en ik zeg nee, en dat herhaalt zich nog twee keer ofzo, ik stel een paar plekken voor waar ze beer kan neerleggen en dan besteed ik er geen aandacht meer aan. Uiteindelijk kiest ze dan zelf een plek (een hele andere, meestal) waar ze beer neerlegt.

Hmmm, ik weet neit of het nog te volgen is, maar dit is dus zo'n beetje hoe wij omgaan met wat wel en niet mag en met drammen vanuit de kinderen. Dit werkt voor ons over het algemeen heel prettig.

Ander dingetje: vanaf hoe oud kun je een kind leren overleggen? Onze oudste is aardig initiatiefrijk, en voert het liefst meteen uit wat ze bedenkt (zo stond ze gister op een krukje, had het fototoestel vane en kast gepakt en aangezet). Ik wil haar graag leren dat als ze iets wil, dat ze dat vraagt of aankondigt. Maar goed, dat lukt dus nog niet echt. Aan de ene kant waardeer ik het dat ze initiatief toont (en dat wil ik dus zeker niet dooddrukken), anderzijds zou ik graag willen dat ze iets minder doldriest was af en toe. Iemand een tip?

[paprikameisje2]

hoe kan je iets eisen van een kind als het begrip oorzaak gevolg er nog niet is. Ik kan geen kaarsen aandoen waar marijn aanzit, want hij overziet neit wat er kan gebeuren. Ik doe dan liever geen kaarsen aan dan dat ik de hele tijd moet bekken en in een negatieve spiraal moet hangen dat hij eraf moet blijven, dat is juist de manier om aandacht te krijgen dus daar zal hij veel aan gaan zitten.
Ik heb al zoveel negativiteit meegemaakt, ik wil dat gewoon niet meer.

Regel 1 is hier vooral: heel veel rust, geen absoluut geen haast, wat nu vandaag niet komt, komt morgen wel, gewoon op tjd weggaan, en neem overal de tijd voor, dat voorkomt zoveel strijd en ellende.
Verder sluit ik vaak compromissen, als ze haar brood niet wil eten, zeg ik, voor deze keer zonder zwarte korstjes en t gemak van juul is dat ze de volgende keer gewoon weer de zwarte korstjes opeet.
Denk toch, ondanks dat ze veel energie hebben ze eigenlijk heel goed weten wat wel en niet kan.
Tja.. en regels, tuurlijk zijn er regels.... ehm..... maar die zijn gewoon vanzelf sprekend.

Zelf vraag ik mij altijd af of we niet perfecte kinderen willen maken. Als m geen dankjewel zegt als hem iets gegeven wordt, zeg ik netjes, sorry, maar via mij dank u wel oid... ik ga toch niet eisen dat een kind van twee dat niet wil, met gevolg een giga driftbui? Ws als hij het julia ziet doen en ziet dat het gewoon hoort, gaat hij het vanzelf doen, zo ging het bij julia ook.
Een kind mag ook kind zijn, en de ruimte waar mijn kinderen veel zijn moet kindvriendelijk zijn! ZO heb ik een HEKEL aan de tv, niet omdat het een tv is, maar dat ding staan centraal in de kamer en alles staat erom heen gedresseerd. Hier heb ik het speelgoed centraal staan en als j een tent wl bouwen, doet ze dat lekker, we ruimen alles samen weer op.

Ik merk nu dat ik met juul veel meer kan praten over de gevolgen die bepaalde dingen hebben. Maar door veel dingen samen te doen, oefent ze veel onder begeleiding.

Tja.. ik kan nog steeds geen regels bedenken, gewoon de vanzelfsprekende dingen zoals niet staan op de tafel oid, dan til ik ze eraf en dan ga ik samen wat doen

Ik probeer alles op alles te zetten om negativiteit te voorkomen......

En neeh, het gaat lang niet altijd koek en ei zijn, er is hier ook wel eens een rommeltje, maar tegen de tijd dat ik op bed lig is alles netjes tja, het kost alleen wat meer vrije tijd van mezelf, maar ik kan wel elke dag geneiten van heeeerlijk spel! en na de verschrikkelijke tijd die we hebben gehad... never nooit dat ik daarin wil komen.

Gewoon eenvoudige dingen zoals tafel klaarmaken, worden met een wedstrijdje leuk... ehm, je mag pas iets pakken als ik het zeg, of wedstrijdje tussen papa en J, als ik het woord in lettergrepen zeg, moeten zij het pakken oid... gewoon dikke mik lol :) tis gewoon fantastisch zeg! om moeder te zijn!!! :):)

tja, dat riep ik een paar maand terug ook nog niet:) maar nu wel

Mensen.. GOD is GOED:)

[Dippie]

Maar ppm, stel dat ze op de bank springen. Jj haalt ze er dan af en gaat wat met ze doen (afleiden zodat ze niet weer naar die bank gaan), maar zeg je dat dan ook of niet? Zoiets van; M, je mag niet op de bank spingen, kom we gaan wat anders doen? Of til je hem er gewoon af zonder wat te zeggen en gaat wat anders doen? Daar ben ik dan wel benieuwd naar;-) Een kind leert spelenderwijs ook wat wel en niet mag, maar het moet hem dan wel gezegd worden. Je hoeft er ook niet gelijk een heisa van te maken, maar het moet wel duidelijk zijn en ze mogen best weten dat ze iets deden wat niet mag, toch?
Als V hier op de grond zit en schuift en ze pakt iets wat niet mag, zeg ik wel duidelijk; nee, euh euh Ze schrikt daar wel van en weet nu al dat ze daar niet aan mag zitten, dat snappen ze echt zo snel! Ze kijkt je dan echt aan van; zie je wat ik doe? Ja? Kijk je, dan doe ik het maar niet

[Evelien]

Als V hier op de grond zit en schuift en ze pakt iets wat niet mag, zeg ik wel duidelijk; nee, euh euh Ze schrikt daar wel van en weet nu al dat ze daar niet aan mag zitten, dat snappen ze echt zo snel!

Dat deed ik bij S. ook en hij begreep het ook en deed het ook niet.
Maar sinds een week of twee kan ik 100 keer nee zeggen maar hij doet het toch weer. En ik haal hem dan ook weg daar.

Hier afgelopen week de hele week huilen, heel veel huilen. pppff ook 's nachts. 1 keer een nacht goed gegaan. Hij zit nog steeds niet lekker in z'n vel. Zijn poepbroeken zijn echt smerig om te zien. Maar goed manlief vindt het niet om zorgen te maken.

[654321]

Ik probeer alles op alles te zetten om negativiteit te voorkomen......

Weet je; duidelijk en consequent zijn is juist heel gezellig en stimuleert de positiviteit in huis. Kinderen weten waar ze aan toe zijn, er is weinig strijd/ discussie/ negatief gedrag. Ja is ja en nee is nee. Ze weten dat als er iets van ze gevraagd word ze gewoon moeten luisteren. Consequenties trekken is juist goed, kinderen hebben duidelijke grenzen nodig.
Natuurlijk is dit één kant van het verhaal. Positieve aandacht is belangrijk, benadrukken wat ze wél goed doen, niet overal bovenop zitten, complimenten en beloningen geven enz. is het begin.

Een juf kan in groep 1 ook niet iedereen afleiden of mee in gesprek gaan.

Wat pittig Evelien! Lastig hoor! Misschien is hij gewoon zo huilerig enzo omdat hij zo'n slaaptekort heeft? Onze zoon had in die tijd ook altijd hele vieze poepbroeken en was heel vaak ziek. Hoe vond hij het nachtje/ weekendje weg? Was/ is hij daar ook vervelend van? Anders gauw nog eens doen als jullie beiden beter zijn?! Vond je het zelf moeilijk om hem 'weg te doen'? Sterkte hoor! Anders misschien even bellen met CSB voor een gesprek? Wij zijn daar toen heel goed geholpen (anderen hebben negatieve ervaringen weet ik). Vond het alleen al fijn dat wij ons verhaal konden doen en er echt geluisterd werd en verder gekeken (de dokter heb ik nooit wat aan gehad).

[Evelien]

We hebben hem wel gemist t weekend, hij heeft enorm genoten daar. En mijn ouders ook.
Wij waren dan wel ziek, dus op zich kwam het wel goed uit dat hij even bij anderen was. Wist anders echt niet hoe ik voor hem had moeten zorgen. Kwam vast ook wel goed. Binnenkort maar weer eens over doen. Want hij heeft echt genoten.

CB, daar moeten we binnenkort heen, maar echt goed luisteren doen ze volgens mij niet. Want heb altijd het gevoel dat ze het te druk hebben ofzo.

[LauraC]

HELP! Wat doen jullie aan rare praatjes die ze op school oppikken?

[paprikameisje2]

HELP! Wat doen jullie aan rare praatjes die ze op school oppikken?

op school mag het niet, maar thuis wil ik dat zeker niet horen!! gelukkig moet ik mij zeer dankbaar prijzen dat j het nooit meer zeg.......

Ehm... Ik benoem alles: met bankspringen en eraf tillen zeg ik iets in de trant van: we springen niet op de banken.



654321: duidelijkheid en consequent is ook als ik ze van de bank til en zeg, we springen hier niet op de bank en ik ga lekker samen met de duplo wedstrijdje spelen wie het hoogste gebouw kan maken!! Ik kan ook zelf op de stoel passief blijven zitten en blijven kijken of ze het weer gaan doen. Dan ben je ook duidelijk en consequent, maar geheid dat ze dan op de gang moeten oid.
Iemand zei ooit in mijn stageperiode: Zeg nooooit tegen kindereren: Als je het nog een eker doet dan.... een kind gaat het zeker doen omdat ze willen weten of je ook daadwerkelijk je aan de afspraak houdt! Dus.. duidelijk en consequent ben ik zeker wel!!

In groep 1 kan je heel goed afleiden. Lang niet elk kind hoeft een consequentie!! en ook niet elke situatie. NEGEREN van ongewenst gedrag is het codewoord in groep 1, met daarachteraan de beloning bij elk gewenst goed gedrag
Echt...volgens mij wordt er veel te veel gestraft en te weinig gekeken naar andere oplossingen. En.. sommige ouders zijn ook gewoon passief want een kind moet maar de hele middag kunnen spelen... maar NEE, dat kan een kind niet. In elk geval niet allemaal. J kon uren spelen met de duplo, m wil alleen maar buiten pelen zoals hij zelf zegt, dus ben ik als hij nie tnaar buiten kan, wat beperkter in mijn tijd. Maar jah... geen probleem!
Mijn hobby's hangen dus ook tijdelijk aan de wilgen maar haken blijft wel, de boeken ook wel dus het gaat vanzelf wel weer komen, als de kinderen naar school zijn en mijn grootste hobby dus er niet meer is.

Ik kom denk ik op velen zeer vaag over, maar zou haast zeggen, draai een dag mee kun je het zien....

[MissF]

Wat mijn gouden regel is: bedenken waarom ik vind dat iets niet mag. En als ik geen goede reden kan bedenken, dan stel ik het niet als regel. Bepaalde dingen mogen dus niet, gillen mag niet omdat de buren er dan last van kunnen hebben, op de bank springen mag sinds kort niet meer omdat de veren eronderuit sprongen Als alternatief mogen ze nu af en toe op ons bed springen. We hebben prima boxsprings, die kunnen daar echt wel tegen. Als kind vond ik dat ook prachtig om te doen. Elkaar slaan of schoppen mag niet, dat doet de ander pijn.
Wij hebben een paar regels die heel duidelijk zijn, en daar zijn we ook zeer consequent in, de rest vind ik bijzaak, en maak ik geen probleem van. Dat zorgt voor zoveel rust in huis.
Daarnaast vind ik beleefdheid enorm belangrijk, dus moet Jurian altijd netjes 'dank u wel'zeggen. In de tijd dat hij dat eng vond, deed ik het namens hem, en nu doe ik het namens Frederiek ook.

Af en toe negativiteit vind ik niet erg in huis, maar ik zorg wel dat ik zelf rustig blijf. Ik zal neit zo snel mijn stem verheffen, of echt boos worden. Af en toe gaat het mis bij mij, en dan baal ik echt. Want ik vind dat ik als volwassene het goede voorbeeld moet geven, en ik verwacht van Jurian ook dat hij niet schreeuwt en netjes aangeeft wat hij niet fijn vindt, op een assertieve en niet agressieve manier.
Zeuren kan ik niet zo goed tegen, dus dan moet ik echt alle zeilen bijzetten om te negeren, net als parkiet zegt, er geen aandacht meer aan besteden. Soms wel jammer dat Jurian een volhouder is en zo 15 keer hetzelfde kan zeggen als ik het negeer, en op een rustige manier ook. 'mama, ik wil graag die auto, mama ik wil graag...' en dan 15 keer. Dan zeg ik vaak wel na 5 keer: Ik heb het gehoord maar ik reageer niet meer.' Dan snapt hij het vaak ook wel.

Wat ik wel een openbaring vond was wat mijn opa eens vertelde. Dat een klein kind (onder de 2 volgens mij), als mama in de kamer is en zegt: 'nee, je mag niet aan die bloemen komen.' dan stopt met aan de bloemen zitten, maar even daarna als mama uit zicht is, zit het er wel aan, of een dag erna ook. Want een kind koppelt dat 'niet aan die bloemen komen' niet aan de bloemen, maar aan mama. en als mama uit de kamer is, dan begrijpt dat kind niet waarom papa boos wordt als het weer aan de bloemen zit, want dat hoorde toch bij mama?
Dat gaf me wel meer begrip voor mijn kinderen.

En nu staat hij weer zo lekker tegen me aan te zeuren, om snoepjes, dus ik tik lekker door om hem te negeren