Miskraam...

[654321]

Hallo,

Ik heb eind juni een miskraam gekregen met 7 weken zwangerschap, deze is spontaan afgekomen. Daarna was ik gelijk weer zwanger, zonder menstruatie tussentijds, maar helaas ging het ook deze keer mis. Afgelopen maandag ben ik gecurreteerd na een miskraam met 12 weken zwangerschap. Op de echo bleek dat het kindje waarschijnlijk al met 10 weken is gestopt met groeien.
Wie heeft ook de ervaring van 2 miskramen na elkaar?
Ik merk aan mijzelf dat ik erg bang ben voor een nieuwe zwangerschap, zou die dan wel goed aflopen?
De gynaecoloog vond het opmerkelijk dat het tijdsbestek tussen beide miskramen zo verschillend was, meestal zijn er dan ook verschillende oorzaken. Heeft iemand hier ervaring mee?

Ik hoor graag van jullie!

Hoe is het nu?
Wel bijzonder dat je gelijk weer zwanger was, misschien voor jezelf wel hoopgevend? Dat je wel zwanger kan worden?
Mijn vriendin heeft ook 2 miskramen vlak na elkaar gehad. Daarna 2 voldragen zwangerschappen. De dokter zei toen dat het niets te zeggen had dat je 2 miskramen na elkaar hebt en dat je bij een volgende zwangerschap niet meer 'kans' hebt dan een ander om een miskraam te krijgen.
Wat kunnen overigs oorzaken zijn van een miskraam?

Sterkte allemaal!

[juffiejuf]

Vaak weten ze de oorzaak ook niet volgens mij want als je meerdere keren een miskraam hebt gehad kan je doorverwezen worden voor onderzoek waar ze oorzaak proberen te achterhalen.
Schoonzus van mij had een miskraam, toen gezond kindje, daarna 5 miskramen (die ook wisselde in het aantal weken zwangerschap) en nu is ze 20 weken zwanger. Hun zaten ook in de medische molen om oorzaak te vinden maar het bleef onbekend. Wat ze onderzocht hebben was goed.
Heel veel sterkte met iedereen die er mee te maken heeft! Het zijn een paar zinnen maar daar zit zoveel verdriet achter.

[paprikameisje2]

er is een, heeeeel laag percentage vrouwen wat een medische oorzaak heeft op moskramen. zelf ook door alle molens geweest ook omdat de zwangerschap zelf was uitgelopen in pre eclampsie. de gyn had de verwachting uitgesproken dat er een stollingsprobleem uit zou komen rollen, maar neeh, ik hoor dus ook bij dat groot gedeelte vrouwen....

[Katlheen]

Tja, wij hadden met 16 weken een miskraam, was een chromosoomafwijking welke vooralsnog niet erfelijk was/is.

[ajl]

Was er ook nog verschil in de verwerking van het verlies van jouw vrouw en van jou?

[Stip]

Bij mij hielp het wel om te beseffen dat het kindje ook echt niet goed was, het is namelijk niet voor niets dat het niet goed gaat.

[Katlheen]

Was er ook nog verschil in de verwerking van het verlies van jouw vrouw en van jou?

We wisten dat het niet goed was, dus uiteindelijk "blij" dat we niet de beslissing hebben hoeven te nemen om het af te breken. Ik keek er redelijk rationeel tegen, op andere momenten emotioneel. Voor mijn vrouw was het moeilijker, maar ja, die had het kindje dan ook 16 weken gedragen. (en had daarna ook de curettage, dus die heeft het intenser ervaren). Een jaar later wel een gezonde dochter gekregen, en we hebben in haar doopnaam de naam van de dochter die nooit echt is gekomen, gezet.

[Martha89]

Tja, hoe gaat het nu.. Moeilijke weken achter de rug, en nog steeds is het moeilijk.. Ik voel me soms schuldig tegenover mijn omgeving, die er vanuit lijken te gaan dat we het een plekje gegeven hebben.. Maar dat is niet zo, het is zoveel moeilijker nu dan de vorige keer.. Gelukkig kan ik bij mijn man mezelf zijn, en gewoon huilen als ik daar behoefte toe heb..
Aan de ene kant zou je zo graag weer snel zwanger willen worden, maar aan de andere kant heb je zo'n angst dat het weer mis gaat.. Gelukkig staat God overal boven, en ligt alles in Zijn handen!
Mijn man en ik beleven alles wel op verschillende manieren, hij is meer een binnenvetter, maar ik zie wel dat hij ook verdriet heeft.. Maar we kunnen er wel over praten, en dat is heel wat waard..
En wat betreft dat foutje van de natuur, mensen die daar over praten, die kon en kan ik nog steeds niet goed aanhoren..

[LauraC]

Sterkte!

[Memmem]

Heel veel sterkte voor iedereen die dit heeft meegemaakt.

[trijntjejohanna]

sterkte!

[Memmem]

Ik had vorige week willen vertellen dat we 14 weken zwanger waren van ons 6e kindje. Maar alles is anders geworden en vrijdagavond is ons kindje plotseling geboren nadat het, zonder dat we het wisten, al enige tijd niet meer geleefd had en naar het ons lijkt dat het kindje 'niet goed' was. We hebben ons kindje wel opgevangen en kunnen zien, heel bijzonder om te zien dat alles er op en eraan zit. Zondag nog gecuretteerd omdat er nog wat was blijven zitten en nieuw bloed gekregen. Nu maar weer aansterken en alles verwerken.

[MissF]

Tjonge, wat heftig Memmem! En al zo ver Heel veel sterkte!

[Evelien]

Wowh Memmem, wat heftig zeg mat 14 weken. Heel veel sterkte.

[Haai]

Oh memmem, wat heftig! Dan denk je de eerste 'gevaarlijke' 12 weken voorbij te zijn, en dan gebeurt er dit... Heel veel sterkte!