Eens een kind van God, altijd een kind van God?

Open voor alle onderwerpen en meningen

Moderators: henkie, elbert, Moderafo's

JeeWee
Kolonel
Kolonel
Berichten: 3750
Lid geworden op: 24 aug 2008 15:23
Locatie: Aggenebbishausen
Contacteer:

Eens een kind van God, altijd een kind van God?

Berichtdoor JeeWee » 23 sep 2012 13:31

Ik zie om mij heen mensen afhaken.
Afhaken van de kerk, afhaken van hun geloof in God en zeggen dat het hen niets meer doet.
Ze worden soms zelfs anti gelovig en vijandig.
En dan heb ik het over mensen die gedoopt zijn, belijdenis hebben gedaan, actief zijn geweest in de kerk...
En toch: ze haken af.

Persoonlijk geloof ik dat we door bekering kind van God wórden en niet al zijn bij de geboorte. Hoewel ik wel geloof dat God daar al zegt zegt dat Hij met ons te maken wil hebben.
Mensen maken dus een keuze.
Maar kan het zijn dat die 'deal' met God eenzijdig wordt opgezegd? Dat mensen die door God zijn bekeerd, weer terug gaan naar hun oude leven?
Wat moet ik dan met teksten als: "Ik heb je in beide handpalmen gegraveerd"?
Geloof ziet het onzichtbare, gelooft het ongelooflijke en ontvangt het onmogelijke...

boer
Majoor
Majoor
Berichten: 2343
Lid geworden op: 20 mar 2011 12:11
Locatie: far far away.

Re: Eens een kind van God, altijd een kind van God?

Berichtdoor boer » 23 sep 2012 17:02

JeeWee schreef:Ik zie om mij heen mensen afhaken.
Afhaken van de kerk, afhaken van hun geloof in God en zeggen dat het hen niets meer doet.
Ze worden soms zelfs anti gelovig en vijandig.
En dan heb ik het over mensen die gedoopt zijn, belijdenis hebben gedaan, actief zijn geweest in de kerk...
En toch: ze haken af.

Persoonlijk geloof ik dat we door bekering kind van God wórden en niet al zijn bij de geboorte. Hoewel ik wel geloof dat God daar al zegt zegt dat Hij met ons te maken wil hebben.
Mensen maken dus een keuze.
Maar kan het zijn dat die 'deal' met God eenzijdig wordt opgezegd? Dat mensen die door God zijn bekeerd, weer terug gaan naar hun oude leven?
Wat moet ik dan met teksten als: "Ik heb je in beide handpalmen gegraveerd"?

Mensen zouden vaker moeten lezen wat er tegen wie in welke bedeling geschreven werd.
De doop (of besnijdenis, of welk ritueel ook) betekent NIETS zegt Paulus, (maar of we een nieuwe schepping zijn.
Ook de belijdenis van de leer is geen bekering.
Een persoonlijke schuldbelijdenis, die je werkelijk meent, (want God ziet het hart aan), en bekering, je oude leven begraven, en je bekleden met Christus, daar gaat het om.
Dat zou de grootste meest heugelijke gebeurtenis moeten zijn in het leven van een Christen.
En als dit dan mag gebeuren, zijn de rituelen die dit uitbeelden niet meer te gebruiken.
De betekenis van het roomse sacrament van de heilige doop is nog steeds genademiddel.
En toch beweren we dan dat het niet van de mens uit kan gaan.
Gaat dit niet van de ouders uit?

Je aangehaalde OT teksten horen bij de oude bedeling.Het is ook geen oog om oog tand onm tand meer, maar de andere wang toekeren en bidden voor je vijanden, ipv ze vernietigen.

JeeWee
Kolonel
Kolonel
Berichten: 3750
Lid geworden op: 24 aug 2008 15:23
Locatie: Aggenebbishausen
Contacteer:

Re: Eens een kind van God, altijd een kind van God?

Berichtdoor JeeWee » 23 sep 2012 21:43

Eerlijk gezegd kan ik je reactie niet helemaal volgen.
Oude bedeling, nieuwe bedeling...
Ik zie Saul af haken...
Ik zie Judas aan tafel zitten bij Jezus...
Ik zie heel veel jonge mensen die heel dicht bij Jezus waren, aan Zijn tafel zaten en toch afhaken...
Geloof ziet het onzichtbare, gelooft het ongelooflijke en ontvangt het onmogelijke...

maaarten

Re: Eens een kind van God, altijd een kind van God?

Berichtdoor maaarten » 23 sep 2012 22:09

JeeWee schreef:Eerlijk gezegd kan ik je reactie niet helemaal volgen.
Oude bedeling, nieuwe bedeling...
Ik zie Saul af haken...
Ik zie Judas aan tafel zitten bij Jezus...
Ik zie heel veel jonge mensen die heel dicht bij Jezus waren, aan Zijn tafel zaten en toch afhaken...


Hoe weet je of ze aan Zijn tafel zaten?

"Zij zijn van ons uitgegaan, maar zij waren uit ons niet; want indien zij uit ons geweest waren, zouden zij bij ons gebleven zijn: maar aan hen moest openbaar worden, dat niet allen uit ons zijn. Gij echter hebt een zalving van de Heilige en gij weet dat allen." 1 Joh 2:19-20

God maakt af wat wat Zijn hand begon, dus als Hij het niet afmaakt, is de logische conclusie dat Hij nooit begonnen is. Ik denk dat 'kinderen van God' die afhaken misschien wel nooit kinderen van God geweest zijn. Waarom zouden ze anders afhaken? Niet alles is Israël wat Israël heet.....

Gebruikersavatar
Jozo
Kapitein
Kapitein
Berichten: 788
Lid geworden op: 01 okt 2010 12:25

Re: Eens een kind van God, altijd een kind van God?

Berichtdoor Jozo » 23 sep 2012 22:17

Wel herkenbaar. Ik heb ook een aantal vrienden die afgehaakt zijn. Sommigen heel bewust en abrupt, anderen langzaam en ongemerkt. Dat blijft lastig.

Ik denk zeker dat je je tegen God kunt keren en Gods Geest uit kunt blussen. Had Paulus niet ook zo'n helper die afhaakte en die terug ging naar de oude wereld omdat hij die liever had?

Maarten schreef:God maakt af wat wat Zijn hand begon, dus als Hij het niet afmaakt, is de logische conclusie dat Hij nooit begonnen is. Ik denk dat 'kinderen van God' die afhaken misschien wel nooit kinderen van God geweest zijn. Waarom zouden ze anders afhaken? Niet alles is Israël wat Israël heet.....

Ik vind dit dogmatisch altijd mooi klinken, maar toch vraag ik me af en toe af of dit klopt. Voorbeeldje: Een oom van me komt tot geloof, geeft zo'n 20 jaar bijbellezingen en richt een christelijk videohuis op. Hij probeerde altijd iedereen te overtuigen van Jezus (tot vervelens toe...). Maar hij kreeg op gegeven moment erg veel tegenslag in zijn leven. Sindsdien heeft hij zich van God afgekeerd. Ik vind het moeilijk om dan te zeggen dat God nooit iets in zijn leven gedaan heeft. :-k
"I want to know God's thoughts...the rest are details."

Gebruikersavatar
schaapje
Generaal
Generaal
Berichten: 4527
Lid geworden op: 28 dec 2010 12:08

Re: Eens een kind van God, altijd een kind van God?

Berichtdoor schaapje » 23 sep 2012 22:27

Ik denk als we Mat. 13 gaan lezen over de gelijkenis van de zaaier, dat er veel duidelijk is, waarom mensen afhaken, ook ik ken ze wel, maar tegelijkertijd zijn er ook die later toch weer opnieuw zich tot God wenden, met grote spijt over wat ze hebben gedaan.
In ieder geval is onze God trouw en de mens trouweloos, als Hij ons niet vast zou houden......
We moeten deze dingen bij God laten Hij zal oordelen en kent de harten, wij kunnen echt niet precies weten of ze ooit dicht bij Hem waren.
Wie overwint, zal van de tweede dood geen schade lijden.

boer
Majoor
Majoor
Berichten: 2343
Lid geworden op: 20 mar 2011 12:11
Locatie: far far away.

Re: Eens een kind van God, altijd een kind van God?

Berichtdoor boer » 23 sep 2012 22:44

JeeWee schreef:Eerlijk gezegd kan ik je reactie niet helemaal volgen.
Oude bedeling, nieuwe bedeling...
Ik zie Saul af haken...
Ik zie Judas aan tafel zitten bij Jezus...
Ik zie heel veel jonge mensen die heel dicht bij Jezus waren, aan Zijn tafel zaten en toch afhaken...

Ik weet het, oude bedeling nieuwe bedeling, het wordt genegeerd in de leer.
Hoe dan ook, afval des geloofs in het OT (onder de wet van Mozes) was al strafbaar door steniging (heb 10;28)
In 10:29 staat wat degene te wachten staat die Jezus TIJDENS DEZE NIEUWE BEDELING nog eens kruisigt.

Ook Heb 6:4-8 beschrijft duidelijk dat zij die eenmaal God's hemelse gaven gesmaakt hebben, en afvallig worden , die opnieuw te vernieuwen tot bekering.
Afval des geloofs is geloof ik een dogma, wat niet mogelijk is, nou dan ben ik benieuwd hoe ik dit wel moet verstaan.

Janvanverweg
Luitenant
Luitenant
Berichten: 720
Lid geworden op: 09 mar 2011 15:08
Locatie: Azie

Re: Eens een kind van God, altijd een kind van God?

Berichtdoor Janvanverweg » 24 sep 2012 06:00

Jozo schreef:Ik vind dit dogmatisch altijd mooi klinken, maar toch vraag ik me af en toe af of dit klopt.

Het dogma eens gered altijd gered is gekoppeld aan de uitverkiezing. zonder eens gered altijd gered valt de uitverkiezing uit elkaar. immers als uitverkorenen kunnen afvallen (niet meer gered zijn), hoe konden ze dan eerst wel uitverkoren zijn? of waren ze (tijdelijk) gered zonder dat ze uitverkoren waren?
de uitverkiezing staat en valt dus met dit dogma.

maar laten we verstandelijk naar het dogma kijken; wat zijn de opties?
1) eens gered altijd gered + zgn afvalligen waren nooit gered (nooit echt gelooft)
2) eens gered altijd gered + zgn afvalligen zijn nog steeds gered (ondanks alle uiterlijke ontkenningen van geloof)
3)blijf aan je redding werken

de meesten zullen optie 2 waarschijnlijk net al te serieus nemen. maar valt optie 1 wel serieus te nemen? dat is nl. een hard oordeel over mensen. iets wat ze zelf zullen ontkennen. (anders horen ze niet in optie 1)

wat doen de opties pastoraal?
optie een geeft afvalligen een trap na! het (beetje) geloof dat ze hadden, de hoop die ze ooit koesterden wordt als vals beschouwt. de liefde die ze ooit voor God hadden wordt als zelfbedrog weggezet. eveneens de bevindingen die ze hadden.
Dit houdt ook in dat iedereen die nu denkt te geloven geen een enkele zekerheid heeft dat hij of zij gelooft. het kan allemaal inbeelding en zelfbedrog zijn. Helaas zien we deze onzekerheid regelmatig terugkomen in de vragenrubriek.

de tweede optie maakt van geloven een farce. er gaat geen enkele kracht (of levensverandering) van uit. God kiest willekeurig en zelfs bij aktief tegensputteren (wat sommige afvalligen luidkeels doen) worden ze toch gered. (titus1:16)

dan optie 3: hier is duidelijkheid; zolang je aan je redding blijft werken (door samen met Jezus door het leven te gaan, niet uit eigen kracht of inzicht, maar door Gods Geest) weet je dat het goed zit tussen God en jou) van optie 3 gaat een stimulans uit om vol te houden, stand te houden, de race te lopen, etc.

heeft optie 3 een bijbels fundament? wordt de gedachte dat je aan je redding moet blijven werken een bijbels bestaansrecht? (1thes1:3); 1thes3:5; phil 2:12; hebr2:1; 1pet1:5,9; rom 14:20; jac 2:14;openb 2:5
om maar wat te noemen.

voor mij blijf Rom 8 het meest hoopgevende. van Gods kant zal niets ons scheiden van zijn liefde voor ons. wij kunnen weglopen (en God sataat dat toe (denk aan parabel verloren zoon) maar God wacht tot WIJ terugkomen. Het ligt niet aan god dat mensen verloren gaan. mensen liezen ervoor om hun eigen 'Heer' te zijn en stoten God van zjn plaats. dat maakt hen verloren.
There are two kinds of people: those who say to God, "Thy will be done" and those to whom God says, "All right, then, have it your way"

JeeWee
Kolonel
Kolonel
Berichten: 3750
Lid geworden op: 24 aug 2008 15:23
Locatie: Aggenebbishausen
Contacteer:

Re: Eens een kind van God, altijd een kind van God?

Berichtdoor JeeWee » 24 sep 2012 07:43

Tot zover allerlei bijbelteksten.
Maar nu de praktijk.
Iedereen kent ze wel, de mensen uit je eigen kerk die ambstdrager en zelfs predikant zijn geweest.
En toch afhaken, in zonde vallen en niet meer terugkomen...
Misschien zelfs in je eigen vriendenkring.

Is het dan niet heel simpel en makkelijk om te concluderen "dan is het het nooit echt geweest"?
Geloof ziet het onzichtbare, gelooft het ongelooflijke en ontvangt het onmogelijke...

Lichtzwaard
Kapitein
Kapitein
Berichten: 887
Lid geworden op: 16 apr 2005 09:04

Re: Eens een kind van God, altijd een kind van God?

Berichtdoor Lichtzwaard » 24 sep 2012 08:18

Iedereen is een kind van God en zijn Zijn schepselen maar willen die kinderen van de Vader weten en Hem na volgen door Jezus Christus de enig geboren Zoon van de Heilige Drievuldigheid.
VERITAS VOS LIBERABIT.

boer
Majoor
Majoor
Berichten: 2343
Lid geworden op: 20 mar 2011 12:11
Locatie: far far away.

Re: Eens een kind van God, altijd een kind van God?

Berichtdoor boer » 24 sep 2012 08:25

JeeWee schreef:Tot zover allerlei bijbelteksten.
Maar nu de praktijk.
Iedereen kent ze wel, de mensen uit je eigen kerk die ambstdrager en zelfs predikant zijn geweest.
En toch afhaken, in zonde vallen en niet meer terugkomen...
Misschien zelfs in je eigen vriendenkring.

Is het dan niet heel simpel en makkelijk om te concluderen "dan is het het nooit echt geweest"?

Christus en God loochenen zal vergeven worden, zo verried ook Petrus Zijn Heer, voordat de Heilige Geest er was en hem sterkte en hij later juist , met hulp van de werking der Heilge Geest in hem, het fundament voor de gemeente mocht leggen.
Wie na het smaken van deze gaven teruggaat naar een zondig werelds leven kruisigt Jezus opnieuw en is gewoon afval van het geloof.
Of het nooit echt is geweest kan alleen de betreffende persoon je vertellen, denk ik.
Deze heeft dan destijds de rest van de gemeente en God bedrogen, en anders doet ie dat nu.
Gered, behouden zijn voltooide deelwoorden, door de doop veroordeelt een mens zichzelf en begraaft hij zijn oude leven, en pas NADAT dat hij ging geloven werd hij verzegeld door de Heilige Geest. (Ef 1;13)
Vanaf dat moment gaat hij als het ware ''het huwelijkscontract'' aan .
Maar goed, velen gaan meer een soort waterig verlovinkje aan met de leer, en da's weer wat anders ;-).
Dus welicht is er nog hoop ...

boer
Majoor
Majoor
Berichten: 2343
Lid geworden op: 20 mar 2011 12:11
Locatie: far far away.

Re: Eens een kind van God, altijd een kind van God?

Berichtdoor boer » 24 sep 2012 08:32

Lichtzwaard schreef:Iedereen is een kind van God en zijn Zijn schepselen maar willen die kinderen van de Vader weten en Hem na volgen door Jezus Christus de enig geboren Zoon van de Heilige Drievuldigheid.

Iedereen is gekocht , maar niet iedereen is ''Zijn kind''.
Geestlijke bouwstenen, en leden van een Lichaam genaamd Christus, mag de christen zich noemen.

Faramir

Re: Eens een kind van God, altijd een kind van God?

Berichtdoor Faramir » 24 sep 2012 09:01

JeeWee schreef:Is het dan niet heel simpel en makkelijk om te concluderen "dan is het het nooit echt geweest"?

Dat is volgens mij te simpel.

We zien het ook bij huwelijken die stranden. Hebben deze mensen dan nooit van elkaar gehouden? Of wat te denken van vrienden die van kinds af aan beste vrienden zijn en op een gegeven moment elkaar uit het oog verliezen?

Een relatie zal onderhouden moeten worden daar zal tijd en energie in gestoken moeten worden. Ook in een relatie met God.

maaarten

Re: Eens een kind van God, altijd een kind van God?

Berichtdoor maaarten » 24 sep 2012 09:26

Jozo schreef:Ik vind dit dogmatisch altijd mooi klinken, maar toch vraag ik me af en toe af of dit klopt. Voorbeeldje: Een oom van me komt tot geloof, geeft zo'n 20 jaar bijbellezingen en richt een christelijk videohuis op. Hij probeerde altijd iedereen te overtuigen van Jezus (tot vervelens toe...). Maar hij kreeg op gegeven moment erg veel tegenslag in zijn leven. Sindsdien heeft hij zich van God afgekeerd. Ik vind het moeilijk om dan te zeggen dat God nooit iets in zijn leven gedaan heeft. :-k


"De op steenachtige plaatsen gezaaide is hij, die het woord hoort en het terstond met blijdschap aanneemt; maar hij heeft geen wortel in zich, doch is iemand van het ogenblik; wanneer echter verdrukking of vervolging komt om der wille van het woord, komt hij terstond ten val." Mattheus 13:20-21

God heeft in het leven van zo iemand als in deze paar verzen uit Mattheus wel iets gedaan, namelijk Hij heeft er voor gezorgd dat diegene het Woord gehoord heeft. Diegene neemt het aan en alles lijkt goed te gaan, zoals bij een echte gelovige. Maar dan komen de verdrukkingen; zoals je ook al aan geeft, je oom kreeg veel tegenslag in zijn leven, net als in deze tekst uit Mattheus. Dan blijkt het geloof ineens niet goed geworteld is, maar oppervlakkig. Het ware geloof houdt ook stand in verdrukkingen. Een tijdgeloof noemen ze dat, geloof ik.

God kan Zijn kinderen echt wel bewaren wanneer het moeilijk gaat.

Marcus 13:20 (uit de rede over de laatste dingen)
"En indien de Here die dagen niet had ingekort, zou geen vlees behouden worden, doch ter wille van de uitverkorenen, die Hij heeft uitverkoren, heeft Hij die dagen ingekort."

Als God zelfs de de eindtijd heeft ingekort, zodat Zijn uitverkorenen behouden worden, zou Hij ze dan nu wel meer verdrukkingen geven dan ze aankunnen?

boer
Majoor
Majoor
Berichten: 2343
Lid geworden op: 20 mar 2011 12:11
Locatie: far far away.

Re: Eens een kind van God, altijd een kind van God?

Berichtdoor boer » 24 sep 2012 10:00

maaarten schreef:
"De op steenachtige plaatsen gezaaide is hij, die het woord hoort en het terstond met blijdschap aanneemt; maar hij heeft geen wortel in zich, doch is iemand van het ogenblik; wanneer echter verdrukking of vervolging komt om der wille van het woord, komt hij terstond ten val." Mattheus 13:20-21


Goed voorbeeld,
Let vooral op de woordenn TERSTOND en met blijdschap...oh en ook nog AANNEEMT.
3 woorden in 1 zin, die erop wijzen dat het geen ''mocht het ooit nog eens gebeuren'' is.
het probleem is hier, dat er geen wortel is.
Verdrukkingen zijn beproevingen, waar de Christen zich in verblijdt, want ''tegenslag builds character''.
Bovendien is ons koninkrijk helemaal niet op aarde.
Dus nee, meneer Smytegeld, de schatkist werd niet gevuld als aardse zegening voor een vroom leven destijds.
(In Brunei is de schatkist ook overvol en kennen ze Christus niet eens)
Laatst gewijzigd door boer op 24 sep 2012 11:14, 2 keer totaal gewijzigd.


Terug naar “[Religie] - Open forum”

Wie is er online

Gebruikers op dit forum: Geen geregistreerde gebruikers en 29 gasten